Dat was weer eens genieten gisteravond. Rond kwart voor zeven hoopte ik op de trein naar Delft te stappen. Niets daarvan. Stroomstoring bij Leiden. Niets reed meer via Leiden. Niets! Ik kwam Martien en Anne de la C. tegen op het CS. Die wilden naar Utrecht. Ik moest in ene ook naar Utrecht. Utrecht ligt geenszins in de buurt van Delft. Toch werd mij geadviseerd te reizen via Utrecht als ik naar Delft wilde. Waanzin, ik zeg het jullie. Martien was in een afwachtende bui. Die moest dan wel zogenaamd echt in Utrecht zijn, hij leek ook voortdurend te denken: laat Utrecht maar hierheen komen, en dan zien we wel verder. Anne de la C. intussen deelde M & M's uit om de pijn te verzachten.
Komt er een trein richting Utrecht. Bomvol mensen. Stappen er 2 uit, willen er 200 in. Dat past niet. Martien en Anne de la C. trekken zich terug. Zeggen: ja, dag, we hebben die M & M's al, we blijven lekker in Amsterdam.
Beland ik in een latere trein richting Utrecht. Staan. Tussen de mensen. Lekker knus. Gelukkig had ik een boek bij me; dat scheelde een boel. Op Utrecht CS: tijdje wachten. Trein naar Den Haag. Eenmaal in Den Haag: paar minuten wachten. Trein naar Delft. Eenmaal in Delft: het wordt alweer donker. Op de fiets naar huis, Seven Mary Three op de diskman, ik inmiddels toornig en geïrriteerd. Thuis om kwart over negen.
Jullie kennen me als een nette jongeman. Iemand die een blad voor de mond neemt als het nodig is. Iemand die niet houdt van schuttingtaal, iemand die nooit zal vloeken.
Dat dat even gezegd is.
Jullie zullen mij nooit het woord 'fuck' horen bezigen op deze site. Mocht ik het toch doen, dan zou ik er samen met de woorden 'de NS' een heel fraaie zin van weten te maken.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten