Ja ja, ik weet het wel. Ik ben veel te lang stil geweest hier. Ik heb veel te lang niets van me laten horen. Ik ben een weekend lang in Frankfurt geweest en meteen sta ik een beetje interessant te doen. Ik ben even een paar dagen ertussenuit, met grote internationale uitgevers in gesprek, en ik laat jullie in de steek. Fraai is het allemaal niet.
En vandaag was ik echt van plan iets van me te laten horen, een beetje met jullie bij te praten, een en ander met jullie te delen, maar toen kwam er weer een festijn tussendoor. We waren in café S. te A. om de verschijning van Hafid Bouazza's nieuwe prachtroman Paravion te vieren. Ik was nogal trots, dat mogen jullie best weten. Vooral toen ik na drie rode wijn dan toch nog een jus d'orange bestelde.
Elsie gaat binnenkort voor 4 dagen naar Praag. Niet iets om slingers en ballonnen voor op te hangen. Zie het maar zo: des te meer tijd heb ik om jullie te schrijven.
Graag sta ik even stil bij mijn moeder, die tegenwoordig een heuse ontsteking aan haar voet heeft. En bij mijn jongste broertje, dat tegenwoordig de koran van achter naar voren kan lezen en er ook heel leuk uit kan voordragen, als je van hem wint met balletje-balletje.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten