Op ons speciale verzoek heeft dichter/weblogger/boekverkoper/vertaler/muzikant Hanz Mirck een gedicht van zijn hand afgestaan aan onze prachtsite. Niels en ik dragen de literatuur een warm hart toe, zoals jullie weten, dus af en toe een bijdrage van een talentvolle jonge dichter kan geen kwaad, wat jullie. Hanz stond meerdere malen in het alweer node gemiste literaire tijdschrift Nymph en schreef bovendien een kort verhaal voor de zomerbundel der zomerbundels, De koffer in. Binnenkort verschijnt zijn eerste roman, Het Godsgeschenk.
*
Van tafel en van bed
Het zou ons overleven, zei de garantie
Wie het hield, wilde mijn moeder weten,
het nieuwe bestek dat nooit zijn geduld
of waardigheid verloor -
onbewogen grijns van de zilveren vork
scherpe blik in blikkerende scherpte
lege maag in de lepel omgedraaid
Het wordt donker sinds ik opstond,
op tafel walmen nog de kaarsen
Smaakt alles nu naar zwarte aarde
of denk ik dat alleen? Te groot om te verdelen,
elk hield half de honger
En zij het klein couvert
Hanz Mirck
*
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten