vrijdag 28 oktober 2005

AUTOBIOGRAFISCHE NOTITIES

- Gisteren stond ik op mijn dakterras en zag hoe de overbuurvrouw, een ordinaire, geblondeerde, niet al te slanke dame, werd bezocht door een tandarts. Zij zat op een gewone huistuinenkeukenstoel en hij boorde haar kies uit. Ze had een of andere theedoek om haar nek hangen en ze hield het apparaat waarmee je een vulling hard maakt, gewoon in haar hand. Tijdens het boren keek de tandarts, die een t-shirt en een spijkerbroek droeg, de hele tijd uit het raam, alsof hij ieder moment een inval verwachtte.

- Die avond fietste ik door een donker Barcelona naar het hostel waar S. werkt. Onderweg werd ik vier maal aangesproken door Spaanse toeristen die me de weg vroegen, waar ik met een grote glimlach alleen maar 'Si' tegen zei, en 'Vale' en uiteindelijk, 'Adios, lo siento'.

- Ik mailde met verschillende uitgevers die werk van mij wilden ontvangen en werd daar wat benauwd van, maar niet zo erg dat ik me dan maar van datzelfde dakterras waar ik het net over had, wierp. Dat leek me voor alle partijen een teleurstellend einde en bovendien erg vervelend voor mijn vriendin, S. dus, want zij was aan het werk en ik had beloofd haar op te halen.

- Onderweg kreeg ik een sms van meisje A. dat met haar moeder in de stad was, en we gingen wat drinken de dag daarna, aan het strand, en we dronken een bier die 3 euro en 95 cent kostte en ik zei tegen iedereen die het wilde horen dat het schandalig was.

- Inmiddels hadden de bouwvakkers die in het gebouw vier appartementen aan het renoveren waren, ontdekt dat wij tussen de middag thuis waren en dat wij een magnetron in de bijkeuken hadden staan. Dus kwamen ze met geprakte aardappels en pens en wortels in een bakkie en vroegen of die vier minuten in onze magnetron kon staan. Ik zei eerst nog dat het daar niet veel van warmer zou worden, maar toen maakten ze duidelijk dat ik de magnetron ook aan moest zetten. Ik vroeg vervolgens of ze er ook een wijntje bij wilden, een versgezette espresso toe wellicht, met wat brandy erbij, maar dat soort humor kenden ze niet.

- Ik kreeg een werkelijk enorme mok van S. cadeau. Op die mok staat het Superman-teken en in die mok kun je zeker 75 centiliter water kwijt. Dus vul ik die mok minstens twee keer per dag met water en drink ik die leeg omdat ik volgens S. teveel koffie en alcohol drink en dat mijn hoofd daar rood van raakt.

- Ook had ik sterk het vermoeden dat de buurman naast ons gewoon dood in zijn woning lag, omdat al 6 weken lang hetzelfde ranzige handdoekje in het venster hing en ik hem nooit zag of hoorde, maar enkele dagen geleden waren daar opeens 4 armoedige onderbroeken die lagen te drogen in de vensterbank. De man zelve was nog steeds onvindbaar. En misschien was dat ook maar beter.

- Vanavond is het weekend in Barcelona en techno-pionier Derrick May draait in Razzmatazz, maar volgend weekend is daar ook Soulwax, die levend hun remix-album gaan spelen en daarna is er ook nog eens een set van drie uur door 2ManyDJ's, en twee weken achter elkaar dwalen door die enorme tent is wellicht wat teveel van het goede.

- Ook las ik Mark Haddon uit en vond ik allemaal prachtig en leuk en ontroerend en grappig en pijnlijk en triest.

- En ik bedacht alweer een nieuw boek, en Vincent zei tegen mij: 'Maak eerst die andere boeken af, jij gevaarlijke gek.'

- En dat is wat ik dus nu ga doen.

N.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten