Het high-concept bandje All Saints was briljant. Zoals bij alle high-concept bandjes duurde het niet al te lang en zoals bij alle high-concept bandjes gingen alle leden iets anders doen. Behalve dat Nicole en Natalie Appleton, met afstand de highest-concept grietjes van All Saints, relaties aangingen met respectievelijk Liam Gallagher en Liam Howlett, vormden ze ook korte tijd het duo Appleton. En dat leverde nóg een Tijdloze Popsong op.
N.
OMDAT ALLEEN TEKST OOK HEEL STOER IS
Literatuur, Film, Muziek en Andere Fijne Zaken
donderdag 26 maart 2009
woensdag 4 maart 2009
RUUD TER WEIJDEN
Ik heb geen idee hoe het gebeurde, maar ineens zag ik zijn gezicht weer voor me. Een vertrouwd gezicht, met een glimlach, áltijd een glimlach, en ik zag ook zijn ogen voor me, en zijn kapsel, en nu ja, die glimlach dus, en toen ik dat allemaal voor me zag, hoorde ik ook meteen zijn stem. Een vertrouwde stem, een stem die je op je gemak stelt, een stem zoals je er zelf wel een zou willen hebben. En nadat hij me weer te binnen schoot, na al die jaren, met die glimlach van hem, en die stem, herinnerde ik me ook zijn naam weer: Ruud ter Weijden.
Ik dacht even: bestaat er echt iemand die zo heet? Ruud ter Weijden? En hoort die naam bij die glimlach, en ook bij die stem? Ik durf hier best te stellen dat het me bezighield - ik ben hier onder vrienden, nietwaar -, en ik zocht Ruud ter Weijden op. In de tijd waaruit ik me Ruud ter Weijden herinner, kon je hem nog niet opzoeken op internet, maar dat gaf niets, want toen was hij gewoon altijd op tv. Ruud ter Weijden had altijd wel een programma. Maar wie wás die man toch? En van welke programma's kende ik hem dan? En waar was hij gebleven?
Internet bood uitkomst, als altijd. Ruud ter Weijden is de man met die vertrouwde glimlach en dat rustgevende stemgeluid. Hij is van 1940, dus ik ga hier echt niet beweren dat hij terug op tv moet. Dat hij er in mijn jeugd altijd is geweest, dat je de tv bij wijze van spreken niet kon aanzetten of Ruud ter Weijden was aan het woord, dat wil nog niet zeggen dat die man nu óók op tv moet zijn. Dat Ron Brandsteder er nog altijd is, en Henny Huisman, en Robert ten Brink, dat betekent nog niet dat Ruud ter Weijden óók maar door moet gaan. Een man met zo'n glimlach en zo'n stem, die heeft nog zo veel andere mogelijkheden.
En welke programma's presenteerde hij dan wel? Volgens zijn uiterst summiere Wikipedia-omschrijving presenteerde hij sportprogramma's. Vreemd, want ik keek nooit naar sportprogramma's. Ook presenteerde hij programma's als Ooggetuige en Het Uur van de Waarheid. Daar keek ik voor zover ik me kan herinneren ook niet naar. Hoogst merkwaardig, dit alles.
Ruud ter Weijden is iemand die vele vragen oproept. Want hoe heeft die man zich zo in mijn geheugen weten te nestelen in mijn jonge jaren, om er vervolgens jarenlang uit te verdwijnen, en bovenal: hoe kan het dat hij weer terug is? Wat doet Ruud ter Weijden plotseling in mijn hoofd?
En iets wat we ons allemaal best eens mogen afvragen: accepteren we het feit dat we in een wereld leven waarin tv-coryfeeën als Ruud ter Weijden zomaar in de vergetelheid belanden?
Ja, ik denk van wel.
V.
Ik dacht even: bestaat er echt iemand die zo heet? Ruud ter Weijden? En hoort die naam bij die glimlach, en ook bij die stem? Ik durf hier best te stellen dat het me bezighield - ik ben hier onder vrienden, nietwaar -, en ik zocht Ruud ter Weijden op. In de tijd waaruit ik me Ruud ter Weijden herinner, kon je hem nog niet opzoeken op internet, maar dat gaf niets, want toen was hij gewoon altijd op tv. Ruud ter Weijden had altijd wel een programma. Maar wie wás die man toch? En van welke programma's kende ik hem dan? En waar was hij gebleven?
Internet bood uitkomst, als altijd. Ruud ter Weijden is de man met die vertrouwde glimlach en dat rustgevende stemgeluid. Hij is van 1940, dus ik ga hier echt niet beweren dat hij terug op tv moet. Dat hij er in mijn jeugd altijd is geweest, dat je de tv bij wijze van spreken niet kon aanzetten of Ruud ter Weijden was aan het woord, dat wil nog niet zeggen dat die man nu óók op tv moet zijn. Dat Ron Brandsteder er nog altijd is, en Henny Huisman, en Robert ten Brink, dat betekent nog niet dat Ruud ter Weijden óók maar door moet gaan. Een man met zo'n glimlach en zo'n stem, die heeft nog zo veel andere mogelijkheden.
En welke programma's presenteerde hij dan wel? Volgens zijn uiterst summiere Wikipedia-omschrijving presenteerde hij sportprogramma's. Vreemd, want ik keek nooit naar sportprogramma's. Ook presenteerde hij programma's als Ooggetuige en Het Uur van de Waarheid. Daar keek ik voor zover ik me kan herinneren ook niet naar. Hoogst merkwaardig, dit alles.
Ruud ter Weijden is iemand die vele vragen oproept. Want hoe heeft die man zich zo in mijn geheugen weten te nestelen in mijn jonge jaren, om er vervolgens jarenlang uit te verdwijnen, en bovenal: hoe kan het dat hij weer terug is? Wat doet Ruud ter Weijden plotseling in mijn hoofd?
En iets wat we ons allemaal best eens mogen afvragen: accepteren we het feit dat we in een wereld leven waarin tv-coryfeeën als Ruud ter Weijden zomaar in de vergetelheid belanden?
Ja, ik denk van wel.
V.
Abonneren op:
Posts (Atom)