zondag 30 september 2007

LEES BETAMAX!

Toen ik op Niels' boekpresentatie Walter Vandenb binnen zag komen, was het eerste wat ik tegen hem zei: 'Luister, je gaat hier vanavond niet weg vóórdat je je nieuwe boek voor me hebt gesigneerd.' Want ook Walter had een nieuw boek geschreven, dat een week eerder werd gepresenteerd en dat op de dag van Niels' presentatie heel mooi werd besproken in Het Parool, maar op die presentatie van Walter was ik dus niet aanwezig geweest (ik was die dag heel druk bezig Thijs op te voeden), en dat nieuwe boek wist ik pas later te bemachtigen, maar nu, in het café bij het zwembad waar Niels' boek ten doop werd gehouden, dacht ik: ik zal die Walter eens te grazen nemen en hem dwingen tot een mooie opdracht. Welnu: Walter was het met me eens. Hij was in een goede bui - al kan ik me niet herinneren hem ooit in een slechte bui te hebben gezien.

Intussen was het natuurlijk Niels' avond. Dat kon je zien aan zijn stropdas, zijn nieuwe overhemd, de grote stapels exemplaren van Betamax, het vrijwel voltallig aanwezige personeel van zijn uitgeverij en de indrukwekkende pen die Niels die dag cadeau had gekregen en die hij gebruikte om handtekeningen en opdrachten te schrijven waar je maar wilde, bij voorkeur in zijn nieuwe prachtroman natuurlijk, maar alles was mogelijk.

Terwijl M10 een en ander in goede banen leidde (hij was al een in-goede-banen-leider toen we nog literaire avonden organiseerden met ons tijdschrift Nymph, en hij is het nog steeds), lazen Niels' vrienden om en om een fragment voor uit Betamax. Janneke en ik hadden ons fragment wellicht iets beter kunnen voorbereiden, want ik vergat ergens dat het mijn beurt was om iets te zeggen en Janneke las per ongeluk mijn tekst voor, maar het was een heuglijke gebeurtenis en niemand gaf ons het boze oog. Dat we de voordracht in zwemkledij hielden, leek de menigte te bekoren - we droegen natuurlijk allemáál zwemkledij, maar de een deed het wat opzichtiger dan de ander.

Na het officiële gedeelte nam Niels plaats aan de tafel met de stapels boeken en sprak ik met de andere aanwezigen. Daar kwamen curieuze zinnen aan te pas als: 'Dat deed je heel leuk, dat voorlezen. Je acteerde er zelfs een beetje bij', 'Ben jij Vincent Schmitz van Prometheus? Dan sta jij op mijn bellijstje!', 'Voor minder dan 10.000 exemplaren doe ik het niet', 'Dus jij bent nu de Vincent over wie ik al zoveel heb gehoord', 'Hoe had Thijs geheten als jullie een dochtertje hadden gekregen?' en 'Als we gaan zoenen, bedoel je toch op de wang, hoop ik?' Ook sprak ik met Niels' moeder, die heel de avond heel, heel trots stond te zijn - en terecht natuurlijk - en met een man wiens nieuwe boek ik diezelfde dag óók al had bemachtigd, maar dat had ik dan weer niet bij me, dus van signeren kwam weinig terecht.

Toen ik na veel rosé en rode wijn het Marnixbad wilde verlaten en Niels met zijn pen iets gedenkwaardigs in mijn exemplaar van Betamax had geschreven, keek ik nog één keer naar de zwemmende mensen onder ons. Ik dacht maar twee dingen op dat moment: 1) ooit zwom ik hier met mijn vader, en 2) waar is Walter Vandenb verdorie gebleven?

V.

zondag 23 september 2007

DODI

Toen ik onze kat Noni vanmorgen riep, klonk het als Dodi, dus dan weet je het wel: die verrekte verkoudheid is terug. Eerst heb ik vier weken achtereen lopen hoesten en probeerde ik allerlei hoestdrankjes en pilletjes door elkaar, waaronder enkele codeïnetabletten. Op dat codeïnedoosje stond 'oppassen met alcohol', maar dat werd nergens verder verklaard, dus ik liet de wijn maar even staan. Na drie dagen codeïne hoestte ik nog steeds, dus het enige merkbare effect was dat ik niets meer dronk. Ik stopte met de codeïne en hopsakee, twee dagen later was de hoest weg.

En nu dit. Ik ben vanmiddag meteen naar de supermarkt gegaan om een pak gebalsemde zakdoekjes te kopen en heb thuis een stapel sinaasappels uitgeperst, want verkoudheid is natuurlijk hartstikke leuk, maar ik ben feitelijk nog doller op genezen. Vooral snel genezen zonder buitensporig lijden heeft mijn voorkeur. Iemand als ik kan dit toch helemaal niet gebruiken? Donderdag bijvoorbeeld ga ik samen met schrijvende vriendin Janneke een fragment uit Niels' nieuwe prachtroman voorlezen, in zwemkledij, dat ook nog eens, en als ik ergens een stuk proza voordraag, dan wil ik verstaanbaar spreken, zonder gesnotter en zelfbeklag.

Ik ben daar erg trots op, dat boek van Niels. En ik heb het niet eens zelf geschreven. Ik heb het boek nú al een boel keer gelezen, terwijl het nog niet te krijgen is in de winkel. Vanaf woensdag is het daar overigens wel verkrijgbaar, sms'te Niels me, dus ga het maar snel halen, als je weet wat goed voor je is.

Verder geen nieuws. Ik ga een beetje ach-en-wee doen tegen vrouw en zoon, en me verheugen op betere tijden. Jullie horen snel weer van me.

V.

P.S. Ik heb Britney gemist bij de MTV Awards, maar er hier en daar iets over opgevangen. Komt het nog wel goed met dat meisje?

woensdag 19 september 2007

JA HOOR

Die zomerstop heeft wel weer lang genoeg geduurd, wat jullie?

Niels en ik komen terug. Met nieuwe stukkies. Met nieuwe meningen. Nieuwe regels en richtlijnen. We komen terug met nieuwe teksten voor jong en oud.

Je zult nog wensen dat de zomer nooit voorbij was gegaan.

V.

donderdag 6 september 2007

DIT KAN GEEN TOEVAL ZIJN

Drie maal raden op welke pagina onderstaande zin staat in de onverbiddelijke bestseller Betamax.

Je koopt kleren, een auto, een huis dat je inricht naar het voorbeeld van pagina 267 van de Ikea-catalogus.

Het is een teken.

N.