zaterdag 24 januari 2009

FACEBOOK

En ineens zat iedereen op Facebook. De hoofdredacteur had me al eens verteld dat als ik er écht toe wilde doen, als ik écht mijn virtuele netwerk wilde onderhouden, dat ik dan een Facebook-profiel moest aanmaken. Ik zei hem dat ik daar in mijn kerstvakantie over zou nadenken, maar het kwam er pas afgelopen maandag van. Er was geen haast bij, want ik had al een Hyves-profiel, en in een ver verleden had ik een Orkut-profiel en een Friendster-profiel, maar aangezien ik van beide mijn wachtwoord vergat, ben ik er al jaren niet gaan kijken, en ik dacht: Hyves is groot, daar zit iedereen, en Facebook is er slechts voor internationale contacten en die heb ik niet, en bovendien: Facebook is er voor mensen die tien jaar ouder zijn dan ik.

Dat kon ik dan wel allemaal denken, met al die vooroordelen van me, maar ik maakte maandagavond dat profiel aan en al mijn vrienden en vriendinnen bleken daar al te zitten. Wat een warm bad, wat een heerlijk weerzien. Alsof ik een donkere kamer binnen stapte, het licht aandeed en al mijn geliefden van achter de bank zag opspringen en 'Verrassing!' hoorde roepen. Niet alleen de hoofdredacteur en ik waren er, welnee, iederéén had een Facebook-profiel. Ik vond er zelfs wat internationale contacten terug uit een ver verleden, en net als op Hyves had ik binnen de kortste tijd vrienden die ik in het werkelijke leven gewoon voorbij zou lopen als ik ze tegenkwam op straat. Niet omdat ik ze niet aardig vind - welnee, ik vind verdorie iedereen altíjd maar aardig -, maar omdat ik ze bijvoorbeeld één keer in 2001 heb gesproken en daarna nooit meer. Mensen met wie je één keer hebt gepraat, of die je alleen maar eens hebt gegroet, zijn je vrienden op Hyves, en dat zijn ze ook op Facebook.

Dus nu heb ik twee profielen. En heel veel vrienden en vriendinnen. En nu word ik verondersteld op twee van die sites bij te houden wat ik aan het doen ben en welke films en tv-series ik liefheb, en moet ik vanzelfsprekend foto's plaatsen, want een profiel zonder foto's, daar kun je echt niet meer mee aankomen. Dan kun je net zo goed wegblijven, denk ik. En op beide sites heb ik dus dezélfde vrienden, en binnenkort verhuizen we wellicht met z'n allen naar weer een ander netwerk, met weer andere mogelijkheden.

Nee, rustiger zal het er niet meer op worden.

V.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten