Op het boekenfeestje kwam zomaar een jongeman naast me staan die zich aan me voorstelde als de masseur. Ik ken verder geen masseurs, dus ik dacht meteen: ah, zo zien ze er dus uit. Ik kom graag in aanraking met alle lagen van de bevolking, en als het even kan doe ik dat het liefst op boekenfeestjes terwijl ik een glas wijn vasthoud.
De masseur vroeg me wie ik dan wel was, en ik zei dat ik vroeger de redacteur was van de schrijfster die hier nu haar nieuwe prachtboek presenteerde. Nu niet meer? Nee, nu niet meer. De masseur keek me aan alsof ook hij dacht: ik heb nog nooit eerder een redacteur gezien, maar nu, op dit feestje, zijn er ineens een heleboel, en ze lijken allemaal op elkaar, en ze dragen allemaal een bril, en ze houden allemaal een glas wijn vast. Ik weet natuurlijk niet zeker of hij dat dacht; ik doe maar een gooi.
Toen vroeg de masseur me: 'Dan lees je zeker heel snel?' Die veronderstelling wierp ik verre van me. Bovendien: hoe snel is snel? En waarom zou je snel willen lezen? Ik zei dat ik heel grondig las, dat wel. Snel lezen brengt je nergens.
De masseur liet zich niet uit het veld slaan. Ik dacht intussen: een massage, dat lijkt me wel wat, en dat iemand hier even een tafel uitklapt waarop ik plaatsneem, en dat ik me eindelijk eens ontspan. Maar het gesprek ging gewoon nog even verder. De masseur vroeg: 'Jullie redacteuren hebben zeker allemaal Nederlands gestudeerd?' Welnee, zei ik, vrijwel niemand van ons heeft dat gedaan. Al moest ik er tot mijn spijt aan toevoegen dat ikzelf wél Nederlands heb gestudeerd. (Ik vind het altijd een beetje jammer als iemand ontdekt dat ik veel lees, goed kan spellen en op een uitgeverij werk, en dat diegene vervolgens concludeert: 'Dan heb je zeker Nederlands gestudeerd?' En dat dat in mijn geval dus nog klopt ook.)
Niels kwam ernaast staan, met nieuwe wijn, hij kwam als geroepen, en ik wilde hem net aanspreken over Het Leven Zelve toen de masseur me de genadeslag toebracht. Hij vroeg me: 'Als je redacteur bent, dan heb je natuurlijk zelf ook wel een paar boeken geschreven?' Nee, zei ik. Alweer nee. Al die vragen die ik ontkennend moest beantwoorden, waar ging dat heen?
Op mijn volgende boekenfeestje zal ik mensen die me aanspreken zeggen dat ik een masseur ben. Dan vraagt niemand je wat. Dan kom je overal mee weg.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten