EXTRA REUZEL

Tjonge, zo’n koksmuts staat me goed. Het is dat ik al op een Grote Uitgeverij werk, anders wist ik het wel. Niels heeft onze gedroomde eigen broodjeszaak mooi omschreven in zijn vorige stukkie, maar zoals ik het voor me zie, is het allemaal nog veel mooier.

Plantjes en Beestjes, zo zouden we heten. We zouden er broodjes maken zoals ze nooit bedoeld waren. We zouden een bord aan de muur hangen met daarop de onheilspellende woorden ‘Jij bent misschien klaar met de broodjes, maar de broodjes zijn nog niet klaar met jou’. Af en toe zou ik mijn nagels over dat bord halen om er de aandacht op te vestigen. Niels zou de hele tijd rondstampen op die sandalen van hem en bestellingen opnemen. Hij zou dat doen op barse toon. Zó bars zelfs dat je dacht: als ik hier nog levend weg kom, zien ze me hier nooit meer.

Ik zou mijn taken uiterst serieus nemen. Ik zou me specialiseren in broodjes mango met extra reuzel, ik zou de ganzeneieren bakken tot ze zwart zagen, en ik zou overal inhumane hoeveelheden peper op strooien. Elke dag zou ik in vijf broodjes een gouden ticket verstoppen. Wie zo’n gouden ticket vond, zou een plaatje aan mogen vragen bij Vieze Hans, onze huis-dj. Vieze Hans, die we niet op de hoogte zouden stellen van het gouden-ticketsysteem, zou je recht in je gezicht uitlachen, dat wel. Het moet voor ons ook leuk blijven.

En dan Bernadette. Niels noemde haar al. Met haar duizelingwekkende rondingen, haar dode-voetballersplaatjes en haar binnensmondse poëzievoordrachten. Maar over haar ogen - zo groot als theekopjes - hoor je hem niet. Ik zou er veel in staren, die ogen, maar soms zou ik mijn blik laten afdwalen, want ik houd het graag professioneel in mijn eigen broodjeszaak. Bovendien ben ik niet dol op de naam Bernadette, al zou ik haar dat nooit laten merken.

Aan het eind van de dag zou ik een fles rosé openen om er de zeemeerminnen mee te lokken. Ik zou er een schaal droge crackers bij serveren, want de eerste zeemeermin die een droge cracker niet weet te waarderen, moet ik nog tegenkomen. Niels zou een inventarisatie maken, de kas natellen en alle bedorven vleeswaren netjes in de koelkast opbergen, opdat we ze de volgende dag weer konden serveren. Bernadette zou allicht een pirouette maken - een toiletjuffrouw die geen pirouettes maakt, komt er bij ons niet in. Vieze Hans ten slotte zou beter eens wat fijne avondplaatjes draaien in plaats van heel de tijd de zeemeerminnen te bepotelen.

Ja ja, iedereen heeft zo zijn dromen. Maar de dromen van Niels en mij zijn de allermooiste, zeg nu zelf.

V.

DINGEN DIE ER NOOIT KWAMEN

Soms, heel soms, op momenten zoals nu (het is laat des nachts, en ik kan niet slapen), dan herlees ik stukjes op deze site. En dan kom je dingen tegen die er nooit kwamen. Zo was daar eens dat plan van Vincent en mij om een broodjeszaak te beginnen: Plantjes en Beestjes - Broodjes zoals ze nooit bedoeld waren.

Ik zie ons staan, in onze broodjeszaak. Vincent met een frivole koksmuts op, terwijl hij ganzeneieren bakt en daar een lepel mayonaise bij gooit. Vincent die met een glimlach borden af staat te spoelen, kopjes poetst, glazen wast, placemats voorziet van stemmige teksten, zo nu en dan een stevige deun fluit.

En ik dan, ik die daar in de deuropening verschijn, een kist vol haringen op ijs binnen tillend, met om mijn nek een fototoestel en sandalen met spijkers aan de zolen naadloos sluitend om mijn blote voeten.

Naast het toilet staat Bernadette, met een kont waar je duizelig van kan worden, en zij deelt plaatjes uit van dode voetballers en draagt binnensmonds gedichten voor van Paul van Ostaijen.

Helemaal bovenin, op de vide, draait Vieze Hans de vuigste electro en italo aan elkaar. Als hij in een goede bui is gooit hij er soms een plaat van The Beatles op. Of, om te treiteren, eentje van King Crimson, Duran Duran, The Beach Boys of Charlie Parker. Vieze Hans, onze huis-dj, heeft een groot hart.

We hebben geen terras, maar een binnentuin. Aan de gracht. En precies ten hoogte van onze zaak zwemmen er zeemeerminnen met gouden haren en borsten waarop je een biertje kan zetten.

Wanneer de broodjes op zijn, en de deuren voor vreemde ogen gesloten lijken, kun je bij Plantjes en Beestjes terecht voor een glas absinthe, een afhaalbaby, een foutloos manuscript of alle telefoonnummers van de in Nederland werkzame huurmoordenaars.

Maar ja.

N.

DINGEN DIE MEN DOET

Ik maakte een nieuw seitje, keek naar Wimbledon, kocht wat bij deze klassetent, luisterde hier naar, zag twee afleveringen van dit, at puddingbroodjes met hem, kwakte hier een nieuwe teller neer en schreef heel veel.

En ik dacht: waarom zou je dit aan de mensen willen vertellen?

N.

NU VOLLEDIG HAZES EN JOLING-VRIJ

Na maanden van ergernis heb ik vandaag in overleg met Vincent onze teller van de site geschopt. Als het goed is zijn alle pop-ups verdwenen. Als iemand een tip heeft voor een goede, simpele, reclame- en blinxo-vrije teller, drop die dan in de comments.

N.

HOW ARE THINGS ON THE WEST COAST?

Ik had me voorgenomen weer eens iets te schrijven (jullie moeten weten: ik denk heel veel aan jullie - op het verontrustende af soms), maar ik wilde Betamaxmaandag niet in de weg staan. Maar ja, als je daar rekening mee houdt, kun je er elke maandag wel het zwijgen toe doen, en wie is daar verdorie mee gediend? Bovendien: ik ben verkouden, en lichtelijk van slag (vanwege die verkoudheid dus), en daar word ik dan weer opstandig van. Als alles meezit, als de zon weer gaat schijnen, en als ik de zakdoekjes en de Strepsils met een olijke boog in een hoek werp, ja, dan ga ik misschien wel een paar dagen naar de Ardennen om even tot mezelve te komen.

Mocht het jullie werkelijk interesseren: op de bureauredactie van de Grote Uitgeverij swingt alles. Lievelingscollega B. vertrekt over een week naar het verre Qatar, waar het - o hemel - nog veel warmer is, maar oproepkrachten N. en K. zorgen ervoor dat alles blijft functioneren. Ik doe veel 'och en wee' en 'waarom ik?', en ik sleep een beetje theatraal met al mijn ledematen over de vloer, maar N. en K. trekken zich daar niets van aan. Ik vind dat een goede eigenschap in een oproepkracht: het zelfmedelijden van de baas negeren.

In mijn vrije tijd voed ik de kleine Thijs op. Soms wieg ik hem in slaap terwijl ik de krant lees, een paar sinaasappels pers en mijn neus snuit - je kunt gerust zeggen dat ik er aardig bedreven in raak. (Ik herken een compliment als ik het hoor en ik neem er graag een in ontvangst.) En als hij eenmaal slaapt, lees ik een andere krant, kijk ik met mijn handen voor mijn ogen hoe Jack Bauer voor de zesde keer de wereld redt, ontvang ik mails van vrienden over weer andere tv-series waarin 'leuke chickies' schijnen te zitten, en vraag ik me soms af: als ik kon zingen als Paul Banks, zou ik het dan dóen? (Meestal antwoord ik mezelf dan: jazeker, Vince, je zou zingen als Paul Banks, en je zou voortaan allenig nog in het zwart gekleed gaan, jij dandy.)

Kor, onze html-tovenaar, mailt me zo nu en dan om me op de hoogte te houden van de voortgang rond de nieuwe lay-out die hij voor deze prachtsite ontwerpt. Dat gaat niet van een leien dakje of even 1-2-3, maar dat hadden jullie natuurlijk al door. Ik hoor jullie wel af en toe roepen: 'Laat die verrekte lay-out nu maar zitten, wat kan ons het helemaal schelen', maar daar laten Niels en ik ons niet door afschrikken. En Kor ook niet. Hij neemt gewoon de tijd.

Och ja, zo'n stukkie is zo geschreven. Voor je het weet ben je toe aan je vijfde alinea en is het tijd om jezelf te verwennen met een bezoek aan het grote troostrijke Senseo-apparaat. Er is nog hoop, lieve lezers.

V.

BETAMAXMAANDAG (5)

‘Ik heb gelezen dat als je weerloze insecten doodt, de kans groot is dat je later seriemoordenaar wordt,’ zei Marike. ‘Ik mep vliegen dood, jaag ’s nachts op muggen en vroeger verbrandde ik op mooie dagen lieveheersbeestjes met een vergrootglas, maar ik verwacht niet dat ik ooit overstap op het grotere werk. Mijn ouders hebben een kat. Een zwarte langharige kat die op je schoot komt zitten als je de tune van The Godfather fluit. Ze geeft je dan kopjes, tegen je hand, je borst, je voorhoofd.’

Ze stak een sigaret op.

‘Zo voelt liefde. Liefde is een kopje van een kat.’

N.