Tjonge, zo’n koksmuts staat me goed. Het is dat ik al op een Grote Uitgeverij werk, anders wist ik het wel. Niels heeft onze gedroomde eigen broodjeszaak mooi omschreven in zijn vorige stukkie, maar zoals ik het voor me zie, is het allemaal nog veel mooier.
Plantjes en Beestjes, zo zouden we heten. We zouden er broodjes maken zoals ze nooit bedoeld waren. We zouden een bord aan de muur hangen met daarop de onheilspellende woorden ‘Jij bent misschien klaar met de broodjes, maar de broodjes zijn nog niet klaar met jou’. Af en toe zou ik mijn nagels over dat bord halen om er de aandacht op te vestigen. Niels zou de hele tijd rondstampen op die sandalen van hem en bestellingen opnemen. Hij zou dat doen op barse toon. Zó bars zelfs dat je dacht: als ik hier nog levend weg kom, zien ze me hier nooit meer.
Ik zou mijn taken uiterst serieus nemen. Ik zou me specialiseren in broodjes mango met extra reuzel, ik zou de ganzeneieren bakken tot ze zwart zagen, en ik zou overal inhumane hoeveelheden peper op strooien. Elke dag zou ik in vijf broodjes een gouden ticket verstoppen. Wie zo’n gouden ticket vond, zou een plaatje aan mogen vragen bij Vieze Hans, onze huis-dj. Vieze Hans, die we niet op de hoogte zouden stellen van het gouden-ticketsysteem, zou je recht in je gezicht uitlachen, dat wel. Het moet voor ons ook leuk blijven.
En dan Bernadette. Niels noemde haar al. Met haar duizelingwekkende rondingen, haar dode-voetballersplaatjes en haar binnensmondse poëzievoordrachten. Maar over haar ogen - zo groot als theekopjes - hoor je hem niet. Ik zou er veel in staren, die ogen, maar soms zou ik mijn blik laten afdwalen, want ik houd het graag professioneel in mijn eigen broodjeszaak. Bovendien ben ik niet dol op de naam Bernadette, al zou ik haar dat nooit laten merken.
Aan het eind van de dag zou ik een fles rosé openen om er de zeemeerminnen mee te lokken. Ik zou er een schaal droge crackers bij serveren, want de eerste zeemeermin die een droge cracker niet weet te waarderen, moet ik nog tegenkomen. Niels zou een inventarisatie maken, de kas natellen en alle bedorven vleeswaren netjes in de koelkast opbergen, opdat we ze de volgende dag weer konden serveren. Bernadette zou allicht een pirouette maken - een toiletjuffrouw die geen pirouettes maakt, komt er bij ons niet in. Vieze Hans ten slotte zou beter eens wat fijne avondplaatjes draaien in plaats van heel de tijd de zeemeerminnen te bepotelen.
Ja ja, iedereen heeft zo zijn dromen. Maar de dromen van Niels en mij zijn de allermooiste, zeg nu zelf.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten