We leren langzamerhand wat Thijs allemaal wel en niet leuk vindt. Hem op je schouders nemen en voor de spiegel gaan staan is bijvoorbeeld heel leuk. Hem beletten van de kattenbrokjes te eten is niet leuk. Hem met een fles water laten spelen die hij omgooit en door de hele kamer heen rolt is leuk. Tegen hem zeggen dat het tijd is om naar bed te gaan is niet leuk - vooral ook omdat hij er nog geen woord van verstaat, en dus enigszins verrast achterblijft in zijn kamertje met alle lichten uit.
Ook tv kijken vindt Thijs leuk, maar we proberen hem er voorzichtig aan te laten wennen. Hij is dol op alles met felle kleuren en flitsen, maar we lazen ergens dat baby's nog niet alle beelden juist interpreteren, en dat beelden die wij volstrekt normaal vinden, baby's grote angst kunnen inboezemen. Elke keer dat ik zap en Thijs op schoot zit, ben ik bang dat ik op iets stuit wat hij verkeerd interpreteert en waar hij nachtmerries van kan krijgen. MTV2 gaat nog net, en snooker ook, maar voor je het weet zap je langs Winston G. en kun je Thijs een uur lang troosten en hem beloven dat zo'n monster heus niet onder z'n bed ligt.
Thijs is bijna acht maanden oud. We vermoeden dat hij nu twee woorden begrijpt: zijn eigen naam en het woord 'nee', dat hij voornamelijk te horen krijgt als hij naar een stopcontact kruipt om wat stekkers van plaats te verwisselen of erop te knagen met zijn ene tand. Ook hier is interpreteren nog erg lastig voor hem, want tot nu toe lijkt hij het woord 'nee' vooral te begrijpen als 'even wachten, doen alsof je heus niets van plan was, en dan snel weer verder'.
De stapel onuitgelezen boeken neemt hier intussen bespottelijke vormen aan.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten