Naast het Tropenmuseum stond een aantal busjes, een fors aggregraat. In een witte Mercedes Vito zat de chauffeur achter het stuur te slapen. Het was warm. Kabels breed als pythons lagen netjes net niet in de bossages. Het skatepark en de tennisbaan zwommen in gefilterd licht. Twee jongens maakten ollies alsof het erbij hoorde.
Mensen liepen heen en weer. Acteurs werden geschminkt. Een beroemde hond verscheen met zijn animal handler. De hond heette Cookie.
Er waren walkie-talkies.
Naast de postbus op wieltjes, stond buiten kader een tafel met flessen water. Koffie. Thee. Broodjes. Het was half twaalf ’s nachts en lunch zou pas om 1 uur geserveerd worden.
De regisseur sprak woorden uit het script en de actrice reageerde. Om haar heen de geluidsman, de director of photography, de best boy, de assistent director, de focus puller, de gaffer, de producer, de setdresser.
Net voordat ik naar huis ging, zag ik de clown. The Joker was er een mietje bij.
Mooie film gaat dat worden.
N.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten