donderdag 22 december 2005

IK WAS NOG NIET JARIG

De omstandigheden

Mijn verjaardagsfeest leed onder een concurrerend feest van een collega van de Grote Uitgeverij. Zij vierde haar afscheid in een café verderop en dat weerhield velen ervan naar mijn feestje te komen. Daarnaast waren velen ziek. Ikzelve was al dagen verkouden en nog steeds heb ik een hardnekkige kriebelhoest, die zich vooral 's ochtends vroeg en 's avonds laat manifesteert, en die ik liever niet zou hebben. Ook hoest ik veel als ik veel en langdurig heb gepraat. Ik heb daarom al mijn voordrachten, speeches en lezingen verschoven naar latere tijdstippen. Men houdt maar eens een beetje rekening met me.

Het etentje

Collega B. en ik renden van het afscheidsfeestje van de verkoopcollega naar een halveprijspizzeria. (Ik noem die gelegenheden altijd tweedehands pizzeria's. Ik doe dat al sinds 1994 en het is te laat om ermee te stoppen.) In de halveprijspizzeria werkte een meisje met een T-shirt dat de woorden 'Most likely to steal your boyfriend' bevatte. Collega B. en ik vermengden ons honende gegniffel met een hoofdschuddend tut-tut bij de aanblik van dat shirt (en vooral bij zo'n shirt en dan dat meisje erin). Ik probeerde het fototoestel uit en vroeg me af of ik op tijd zou komen op mijn eigen feestje. 'Zit je soms op hete kolen?' vroeg B., maar ik zei: 'Nee hoor.'

De leeftijd

Ten tijde van mijn feest was ik 28 jaar en 359 dagen oud.

De locatie

Ik vierde mijn verjaardag waar ik die al jaren vier (met uitzondering van vorig jaar, toen ik het inmiddels alweer gestorven en begraven PrivateBanx had afgehuurd). Op den duur haalde ik zo vaak achter elkaar drankjes voor de aanwezigen dat de jongen achter de bar vroeg: 'Ben jij soms jarig?' 'Ja,' loog ik half, en hij feliciteerde me.

De cadeaus

Ze waren talrijk. Ze waren verrassend. Ze ontroerden me. Ze waren gewenst. Twee meisjes schonken me 3 dvd's en waren ronduit verheugd toen bleek dat ik er 2 nog niet had. Een meisje deed mee aan een gezamenlijk cadeau en kocht daarnaast nog eens een duur en hoogstwaarschijnlijk mooi boek, dat ze sierde met een opdracht (waarin ze me terloops van cynisme beschuldigde). Een ander meisje schonk me, voor de grap, een dichtbundel van de kale docent bij wie ik ooit college volgde en die me eens de woorden 'Jij kunt goed schrijven, maar je leest de verkeerde boeken' toevoegde.

De aanwezigen

Een bijna-jarige. Nog een bijna-jarige. De kikvorsman van de bureauredactie. De hoofdredacteur en het hoofd productie van de Grote Uitgeverij. Een redacteur die graag een sprintje trekt. Een meisje dat mooie zinnen schrijft, compleet met chique vriend. Een flexibel meisje dat nooit iets hips zegt (en heel soms, plots, weer wel). Een schrijfster van bijna drie boeken. Een meisje dat onlangs Amy Tan interviewde. Een Delftse dichter met zijn dichtende vriendin. Een fraudeur. Een toekomstig biologisch boer. Een stagiaire. Een docent Engels. Een meisje met een minuscuul handschrift.

De afwezigen

Nu ja, dat waren er natuurlijk veel. Ik noem er enkelen:

De Vrouw Die Ik De Mijne Noem. Mijn sitepartner. Het meisje dat ik een warm hart toedraag. Een dichter uit Arnhem. Mijn collega E. De Zoon Die Ik Nooit Gehad Heb. Een vloeibare jongen. Een Londense schrijver.

De trein terug

Ik nam de trein terug met de Delftse dichter en zijn dichtende vriendin. Daar valt verder weinig tot niets over te vertellen. Frappant was echter de aankomst in Delft, toen de deuren zich openden en wij een ravijn in staarden, intussen tollend op de traptreden. Het perron was daar nog helemaal niet begonnen. Zelden was ik me zo sterk bewust van mijn sterfelijkheid, en dat nog wel op mijn bijna-verjaardag.

De foto's

De foto's zijn heel hip geworden. Ik zou ze jullie graag laten zien, ware het niet dat Niels en ik hier geen foto's van onze familie en vrienden tonen. We houden ons hier aan weinig regels (man, wat is het hier een losgeslagen bende!), maar de regels die we hebben, koesteren we. Niettemin: wat een hippe, hippe foto's.

De avond erna

Het Prometheus-team hakte het Nieuw Amsterdam-team genadeloos in de pan. Maar daar vertel ik later misschien nog wel over.

V.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten