Mijn echtgenote, laten we haar Elsie noemen, kan veel hebben. Nu ja, laat ik niet overdrijven: ze kan het een en ander hebben. Maar als Richard Gere op tv is, wordt ze, laat ik het maar gewoon zeggen, fysiek onpasselijk. Het is een heel onaangenaam verschijnsel, en ik zou het er hier misschien niet over moeten hebben - privé-zaken zijn privé-zaken -, maar als er tijdens een reclameblok op tv een fragment van een film voorbijflitst, en Richard Gere laat in zo'n fragment toevallig zijn gezicht zien, dan hapt ze bijkans naar adem. En dat bedoel ik hier niet positief.
Ik moet het misschien nauwkeuriger formuleren. Als Richard Gere zich op de televisie vertoont, of in een krant, of - wie weet - in een tijdschrift, en mijn echtgenote ziet dat toevallig, dan komt er stoom uit haar oren. Ik dacht altijd dat het maar een uitdrukking was, een zegswijze, een gebbetje, als ik las dat er stoom uit iemands oren kwam. Noem me naïef, maar ik had het nooit met eigen ogen gezien.
Er zijn inmiddels vele films die volstrekt kansloos zijn in ons huis. Die staan hier op een zwarte lijst. Die blokkeren we. Pretty Woman staat op die lijst. An Officer and a Gentleman staat op die lijst. Autumn in New York staat op die lijst. Wat zeg ik, Autumn in New York voert die lijst aan. En verder komt elke film waarin Richard Gere grijzende lokken heeft of waarin hij zijn typische Richard Gere-blik opzet, er hier niet in.
Aanvankelijk nam ik het niet zo serieus. Ik herinner me de keer dat ik dacht grappig te zijn. Dat ik Elsie verraste door zomaar, pardoes, de huiskamer in te lopen met een Richard Gere-masker op. Ik murmelde er nog wat woorden bij ook, en ik weet vrij zeker dat het de woorden 'How much for the entire night?' waren, want daarmee kwam Richard Gere nog zo leuk weg in Pretty Woman. En ik sprak die woorden, zoals gezegd, omdat ik dacht 'grappig' te zijn. Nu, ik heb het geweten. Dat soort grappen vindt mijn echtgenote Niet Leuk.
Sindsdien mank ik een beetje.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten