VAN PULLETJES EN KIKVORSMANNEN

Ik bevond me donderdagavond op een boot, samen met al mijn collega's van de Grote Uitgeverij; het was ons halfjaarlijkse uitje. Ik herinner me dat ik in mijn rode T-shirt op het dek stond en dacht: best fris. De boot ging van Amsterdam naar Ouderkerk a/d Amstel, meen ik te hebben opgevangen, en dan weer terug. Een van mijn collega's merkte op: 'Varen we dan gewoon een rondje?' Die collega werd meteen in de hoek gezet door een andere collega met de woorden 'Echt niet'. Ook hoorde ik twee afzonderlijke bronnen stellen dat het woord voor 'jong eendje' 'pulletje' is. Ik had daar nog nooit van gehoord. Op de boot was ook een kikvorsmanachtige gestalte aanwezig, wat collega Bianca deed verzuchten: 'Ik had best wel kikvorsman willen worden. Het is een oude jeugddroom van me. Maar wat doet zo iemand eigenlijk?' Ik antwoordde: 'Nu ja, je vorst een beetje kik, en dat is het wel weer. En jij zou heel goed de kikvorsman van de bureauredactie kunnen worden, mocht je dat willen.'

Voorts werden er veel foto's gemaakt. Een van mijn collega's (maar nu een andere) merkte wat mismoedig op: 'Het zijn ook altijd dezelfden die op de foto mogen', vlak voordat ze zelf op de foto werd gezet. Er was een toilet aan boord waarvoor ik het woord 'idyllisch' zou willen gebruiken. Collega Peter had een fatsoenlijke cd samengesteld met muziek om naar te luisteren. Bianca en ik raadden de leeftijd van het barmeisje, dat vervolgens jubelde: 'Ik vind het zo leuk als mensen mij ouder schatten dan ik ben!' Mensen dronken rosé alsof het niets was (werkelijk, ik had tot die boottocht geen idee dat al mijn collega's rosé drinken). Er werden plannen gesmeed. Er werden grappen verteld, en soms waren ze niet eens flauw. Mensen kregen andere namen toebedeeld. Er was een buffet met quiches en stukken kip en salades en al. De collega's van onze publiciteitsafdeling hadden hun beste beentje voor gezet.

En toen, na al dat geklots en gesop, klauterden we de wal weer op. Om ergens koffie te gaan drinken. En hoewel het nog lang onrustig bleef, beseften we: we hebben nu een kikvorsman in ons midden, dus wat kan ons gebeuren?

V.