vrijdag 31 oktober 2003

AANTEKENINGEN

I

Het zijn roerige tijden. Als ik niet net als Vincent ergens aan het drinken ben, zit ik als een gek vakliteratuur door te spitten of mijn spiksplinternieuwe, obsceen grote grachtenpand in te richten. Daarnaast loop ik over straat en zit in de metro. Zo zag ik daar laatst een meisje zitten en dat meisje was mijn boek aan het lezen. Ze was niet bijzonder mooi, dat stemde me wat droef. Ik observeerde het meisje en toen viel me pas op dat náást haar een ander meisje zat. Er was iets met dat andere meisje. Dat meisje was, laten we er niet om heen draaien, mismaakt. Laten vallen toen het nog een baby was, in het verkeerde café tijdens Oud en Nieuw geweest, zoiets. Maar dat mismaakte meisje probéérde het wel. Ze had leuke kleren aangetrokken, haar haar was gekapt volgens de laatste uitgave van The Face, ze droeg de juiste sneakers. Het was, kortom, een hip meisje. Toen ging haar mobiele telefoon. Het hippe, mismaakte meisje had ook nog eens een rare stem. Maar ze had vrienden! En een mobiel zo fonkelnieuw dat het niet leuk meer was. Ik was bijkans in tranen. Ik deed mijn iPOD maar eens harder, zette mijn kraag op en vergat de lezeres. Het mismaakte meisje, zij had mijn boek in de handen moeten hebben.

II

Net gezien: Darkness van Jaume Balagueró. Alles wat The Others niet was. Beklemmend, duister, spannend, gemeend eng bij tijd en wijlen. De sublieme cinematografie werkt alle kleine oneffenheden weg. Een film met een desolaat einde, perfect getimede schrikmomenten en een sobere, verhullende opzet die zorgt voor een maximaal effect. Ik vertel verder niets over het plot. Kijken.

III

Onze nieuwe loglijst in actief. Knoop het in je oren en bezoek de beste mensen. Hits zijn belangrijk. En stel deze site in als je startpagina. Heus, je leven is nooit meer hetzelfde.

IV

Ik dump even wat links: om te lachen en altijd handig. Met dank aan vriend Kim H.

N.

donderdag 30 oktober 2003

DIG IT LIKE A SHOVEL RHYME DEVIL ON A HEAVENLY LEVEL

Voor iedereen die er afgelopen zaterdag niet bij kon zijn in Kampen (zoals Niels en ikzelve): een actiefoto van mijn hiphopbroertje!

V.

VROEGER

Weten jullie nog? Vroeger? Dat ik hier wel eens berichten neerschreef? En dat jullie dan konden meegenieten van al mijn avonturen?

Welnu, de laatste dagen zijn er heel de tijd festijnen waar ik heen ga. En dan kom ik half aangeschoten weer thuis. En dan komen er geen weblogberichten meer van. Fraai is het allemaal niet, dat weet ik ook wel.

Soms voel ik me bijna Holden Caulfield. Dat ik dronken in telefooncellen ga staan (waar vind je die eigenlijk nog?), om meisjes te bellen en ze te vragen of ik mee kan helpen de kerstboom op te tuigen. Als ik al niet ergens met een gefingeerde schotwond aan de bar hang.

Maar nee. Gisteravond zat ik in het café dat voorheen het Kremlin heette. Tegenwoordig is het geen echt café meer en word je er om acht uur al uit geschopt. Het is dat Martien gisteren afstudeerde en er reden tot een feestje was; anders had je me dat pand niet in gekregen. Het meisje J. liet me nog 200 foto's zien van haar halfjaar in Nanterre. En iemand zei me dat een baard mij heel, heel goed staat.

Vanavond was ik op de presentatie van het nieuwe boek van Pieter Steinz. Een aanrader, onder ons gesproken. Mooi encylopedisch werk over de wereldliteratuur. Blader er maar eens in. Op de borrel was het druk. En iemand zei me dat een baard mij heel, heel goed staat.

Morgen is er wederom een feestje. Elsie wordt 26. Daar komen weer slingers en toeters en confetti en appeltaarten bij kijken, wat dacht je.

V.

P.S. Die clip van OutKast, 'Hey Ya!', die is toch gewoonweg geniaal? Worden jullie daar nu ook zo ontzettend vrolijk van? Ik krijg altijd zin om als een dolle door de huiskamer heen te dansen als ik die clip zie.

dinsdag 28 oktober 2003

JA JA

Dat boek is natuurlijk The Catcher In The Rye. Iemand die daar slechte dingen over zegt, moet sterven. Ik lees het elk jaar. Net zoals De Avonden en American Psycho. En tientallen andere boeken. Ik ben een beetje gek.

Enfin.

Ik pleit voor een loglijst op deze site. Met logs die Vincent en ik lezen. En dat we dan links plaatsen. U zult het zien. Binnenkort.

N.

zondag 26 oktober 2003

NIEUWE MEDEDELINGEN, VOOR JULLIE

Mijn vriendinnetje-verloofde heeft Life & Cooking op staan. Ik heb een hekel aan Life & Cooking.

Ik laat mijn baard staan. Al een tijdje.

Zojuist heb ik een pizza besteld - de Calzone Shoarma.

Gisteren trad mijn broertje op in Kampen en ik kon er niet bij zijn. Ik heb hem gisteren gevraagd als mijn getuige. Voor mijn huwelijk van volgend jaar.

Ik ga deze week eindelijk weer eens The Catcher in the Rye lezen. Dat is toch echt wel het Boek der Boeken, hoor.

Vandaag ben ik met de auto naar Almere gereden. En weer terug. In de auto hebben we plaatjes gedraaid van The Strokes en de Foo Fighters.

Komende woensdag studeert vriend Martien af. Achteraf is er een borrel. Joechei.

Een dezer dagen gaan mijn vriendinnetje-verloofde en ik oude homevideobeelden bekijken van toen ik een jaar of vier was. Vertedering alom.

Mijn oma wordt morgen 76 jaar.

Elsie wordt later deze week 26 jaar.

Elsie en mijn oma zijn kortom welhaast een tweeling.

Ik ga dit najaar weer eens meer chocoladeletters eten dan goed voor me is.

Gisteren hebben Elsie en ik weer gekeken naar Edward Scissorhands. Ik heb mijn tranen ingehouden. Met moeite.

Gisteren om deze tijd was het een uur later.

V.

vrijdag 24 oktober 2003

DIKKIE!

Verrassend, noemt men dat.

Ik ben geen fan van Grunberg, maar hoe heerlijk superieur is het om gewoon in de New Yorkse zon te staan, met geld zat, twee prijzen onder de riem, in plaats van te zitten zweten in een muffe studio?

N.

Alvast gefeliciteerd Hella!

Nu, live op Barend en Van Dorp: de Ako Literatuurprijs. Wie gaat er winnen? Vincent en ik zeggen: Hella S. Haasse. Nou. Spannend, hoor. Rock 'n roll.

En wie nu denkt dat alle schrijvers nerveuze, met spraakgebrek gezegende, halfdemente idioten zijn moet maar eens langs komen op het grote Nymph-festijn dat ooit gaat komen.

Wilt u de winnaar zelve feliciteren? Hier kunt u uw ei kwijt!

Mail Hella: hellashaasse@hotmail.com
Mail Thomas: thomasrosenboom@hotmail.com
Mail Mensje: mensjevankeulen@hotmail.com
Mail Arnon: ikdoelekkergekmet pseudoniemenmaarikschrijfgewoondezelfdeshit@hotmail.com
Mail Arjan: arjanvisser@hotmail.com
Mail Dik: dikvandermeulen@hotmail.com

N.

PS Wie is die stotterende pipo die de kenner loopt uit te hangen?

KLEIN VERHAAL VAN EEN OPMERKELIJKE PRESENTATIE

Gisteravond zijn Niels en ik naar de presentatie van Klein verhaal van een grote gekte gegaan, de debuutroman van Rob Kappen. Toen we om halfnegen nietsvermoedend Perdu binnenliepen, stormde er meteen een jonge vrouw op ons af, die ons zei: 'Jullie zijn net op tijd. Iets later, en jullie hadden mooi twintig minuten buiten mogen wachten.' Ik zag Niels zijn wenkbrauwen al fronsen, maar we lieten ons niet afschrikken.

Schrikken was het pas toen we de menigte zagen die zich op en rond de Perdu-tribunes had verzameld. Geen spoor te bekennen van Rob zelve, maar die was zich, zo bleek ons, aan het voorbereiden op een toneelstukje. Aan de bar kregen we te horen: er wordt nu niet geschonken. Ik zag Niels zijn wenkbrauwen weer fronsen, en hij gooide er meteen een verveelde blik tegen aan.

Het toneelstuk werd voorafgegaan door een korte diashow, begeleid door carnavalsmuziek. Zeg nu zelf, zulke presentaties zie je niet vaak. En geef toe, presentaties die van start gaan met een toneelstuk voor drie personen van zo'n twintig minuten, die zie je nog minder. Voor mij was het allemaal nog wel te volgen - ik ken Robs roman -, maar ik vroeg me af wat de argeloze toeschouwer moest denken van het schouwspel van wurgscènes, net-niet-seks, Brabantse accenten en bovenal liters wijn, die altijd op, over en naast de protagonist belandden in plaats van erin. Na dit spektakel vervoegden we ons weer bij de bar, die nog altijd niet open was. Gelukkig schoot Thomas M. ons te hulp door gewoon achter de bar te gaan staan en het heft in handen te nemen, maar vreemd bleef het. Na een speech van Robs redactrice kwam de blije debutant zelf aan het woord. Hij zei ons: laten we dan maar wat gaan drinken.

De bar ging open. Eindelijk.

Het was druk in Perdu. Zo druk zelfs dat het Niels en mij nog maar nét lukte Rob een cadeautje in zijn handen te duwen, want hij stond, omringd door een hardnekkige groep vrienden en vriendinnen, boeken te signeren. Om eerlijk te zijn: we hebben Rob amper gesproken. We hebben het geprobeerd, zoveel is zeker, totdat Niels besloot weer naar de bar te lopen. Ik vroeg hem nog waar hij heen ging, maar zijn blik legde me het zwijgen op. Ik heb Ward W. nog aangesproken, om hem te vragen waarom hij nooit van zich liet horen op onze site. Hij vroeg me slechts waarover ik het had.

Ook werden we aangesproken door curieuze lui. Zo was er een meisje dat Niels op cynische toon vroeg hoe het stond met zijn eigen schrijverij. Een ander meisje zei hem: 'Dag Niels. Jij kent mij niet. Maar ik jou wel. Ik ben [censuur], de ex van [censuur].' Niels wist er slechts 'O' op te antwoorden en wendde zich van haar af, ongeveer op het moment dat vanuit een hoek de woorden 'De bar is NU gesloten' weerklonken.

De bar was gesloten. Voorgoed. Niels en ik zijn maar naar buiten gegaan. Huiswaarts. Het was een bijzondere avond. Jammer dat Eliott Smith het niet meer heeft mogen meemaken.

V.

donderdag 23 oktober 2003

VEEL VOOR WEINIG

Gisteren gekocht bij American Book Center: vijf nieuwe bundels van Held Charles Bukowski. Van Black Sparrow Press. Een groot gedeelte van deze prachtig bezorgde reeks is nu slechts 8 euro 50. Doe er uw voordeel mee.

RIP Elliott Smith. Als de verslagen ninja die hij was, pleegde hij zelfmoord met een mes. Dan ben je wel een bikkel.

N.

I'M NEVER GONNA KNOW YOU NOW...

Mijn god. Ik ben net ontzettend geschrokken van het nieuws dat Elliott Smith dood is. 34 jaar geworden. Waarschijnlijk zelfmoord.

Ik hield van zijn muziek. Ik was verliefd op liedjes als 'Say Yes', 'Pitseleh' en vooral het krankzinnig mooie 'Waltz #2 (XO)'.

Ik weet er verder niets over te zeggen nu.

V.

woensdag 22 oktober 2003

THE END HAS NO END

Met mijn laatste bericht heb ik onbedoeld, terwijl het nog heel niet zeker is, verklapt dat Nymph een wisse dood aan het sterven is. En dat na 14 jaar. Om niet meteen allerhande onrust in de wereld te helpen, leg ik jullie hierbij even precies uit wat er gaande is. Ik stap na dit jaar uit de redactie. Ik heb het blad dan 7 jaar gemaakt, en dat is wel weer eens genoeg. Daarnaast stappen ook Niels en Janneke uit de redactie, en houdt bovendien onze uitgever, 521, er na 4 jaar mee op. Jullie denken natuurlijk: dan zijn er nog 2 redactieleden over, en die zijn vast driftig op zoek naar een nieuwe uitgever en een toekomst voor Nymph. Kortom: er staat nog niets vast. Het einde van Nymph zoals jullie het al jarenlang kennen, dat vindt echter in januari al plaats. Maar we hebben het toch leuk gehad, niet, met z'n allen, al die jaren?

Verder gebeurt er niet veel, anders schreef ik het jullie wel. Morgen bezoek ik met Niels en Martien de presentatie van Klein verhaal van een grote gekte, de debuutroman van Nymph-schrijver en goede vriend Rob Kappen. Dit spektakel vindt plaats in Perdu te Amsterdam. We wensen Rob nu alvast de avond van zijn leven toe. En daarna weergaloze successen met zijn boek.

V.

maandag 20 oktober 2003

VRAGEN & ANTWOORDEN

Welke boeken heb je - om voor wat voor reden dan ook - nog altijd niet uitgelezen?
Willem Brakman, De oorveeg
Oscar van den Boogaard, De heerlijkheid van Julia
Cormac McCarthy, All the Pretty Horses

Ga je hier ooit nog eens eigen verhalen plaatsen?
Ja.

Welke cd draai je momenteel het meest?
The Strokes, Room on Fire

Dat laatste nummer van Nymph, wordt dat nog wat?
Dat wordt mogelijk het allerstoerste nummer dat we ooit gemaakt hebben. Jullie zullen er nog rouwig om zijn als dat prachtblad straks niet meer bestaat.

Wat was het eerste woord dat je leerde schrijven, vroeger, ooit, toen je drie jaar oud was?
Het woord konijn.

V.

NOG MEER MOOIE LIEDJES

Sing van Blur. En proficiat voor DBC Pierre. Met z'n prijs.

N.

PS Ik heb zin om iemand verrot te slaan. Met een groot stuk hout. Vrijwilligers?

update
Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om iemand verrot te slaan.

zondag 19 oktober 2003

MAN ALLEEN

Wel, Elsie is naar Praag, hoor. 4 dagen zit ik hier alleen thuis. Fraai is dat. Gelukkig mag ik overdag nog naar de Grote Uitgeverij toe, anders zou ik fulltime teksten zitten schrijven op dit weblog. En die zouden niet overlopen van vreugde en jolijt, zoveel is zeker.

Ik ben zelf nooit in Praag geweest. Ik zou er vorig jaar heen gaan, vijf dagen lang, maar helaas waren er enorme overstromingen en stond het hele centrum daar onder water. Toen zijn we maar naar Parijs gegaan.

Nadat ik mijn vriendinnetje-verloofde naar Schiphol bracht, heb ik in de trein wat gelezen in het prachttijdschrift Q en geluisterd naar mijn nieuwe Strokes-cd. Ik ben heel blij met die cd, dat mogen jullie best weten.

Verder kan ik slechts mijn excuses aanbieden voor de miserabele berichtgeving van mijn kant. Ik heb de afgelopen weken te weinig van me laten horen. Als het zo voortduurt, plaats ik wel eens een oud verhaal van me. Of is daar geen interesse voor? Jullie zeggen het maar, hoor.

Nog even een tip: aanstaande zaterdag maakt mijn broertje Joey zijn cd-debuut in 't Ukien te Kampen. Hij treedt daar ook op. Hiphop, Nederhop, hoe je het maar wilt noemen. Vanaf halftien 's avonds is eenieder daar welkom. Ik zie jullie daar dan wel.

V.

vrijdag 17 oktober 2003

NU WE HET TOCH OVER LIEDJES HEBBEN

En weet u wat pas echt swingt? 'The Seed' van The Roots.

Doe er uw voordeel mee. Download dat lied ergens. Of ga het kopen.

Nog zo'n liedje waar ik ontzettend van opvrolijk: 'Kodachrome' van Paul Simon.

Ik denk wel met u mee, hoor.

V.

KEN UW KLASSIEKERS

Weet u wat een mooi liedje is? Whiter Shade Of Pale van Procol Harum.

N.

donderdag 16 oktober 2003

HET LEGE GLASWERK

In de keuken, al weken bedoeld om naar de glasbak te brengen:

7 flessen Krug
3 flessen Cristal
5 flessen Laurent Perrier Rosé
13 flessen Veuve Clicquot
4 flessen Penfolds Grange
2 flessen Rémy Martin XO
5 flessen Absolut Citron
8 flessen Stolichnaya
1 fles Chateau Petrus
2 flessen Chateau Cheval Blanc
24 flessen Evian
2 flessen Laphroig
11 flessen Chocomel
43 flesjes Smirnoff Ice
39 flesjes Kirin Extra Dry
en 1 potje bruine bonen van Hak.

N.

dinsdag 14 oktober 2003

Niels en Vincent MSN-en

One Sick Bastard = Vincent
Fucked Up Sonovabitch = Niels

One Sick Bastard zegt:
Man, ik ben moe.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Hmm. Moet je naar bed, man.
One Sick Bastard zegt:
Ik weet het. Maar daar ben ik te koppig voor. Sinds Frankfurt lijk ik wel een jetlag te hebben of zo. Op m'n werk ben ik ook steeds hartstikke duf.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Lekker.
One Sick Bastard zegt:
Yep.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Tof. Even wijn pakken. Zo terug.

(...)

Fucked Up Sonovabitch zegt:
Maar vertel eens. Wat heb je allemaal verder gedaan? In dat F.
One Sick Bastard zegt:
Ik heb 25 (vijfentwintig!) afspraken gehad met internationale uitgevers. Ik ben drie keer uit eten geweest. O.a. met [censuur] en [censuur]. Ik heb een Spaanse uitgever van 28 ontmoet die met me wil stappen in Barcelona. Ik heb Cees N. en Umberto E. zien dansen. Ik had blaren op m'n voeten, man. Niet leuk meer. Ik heb in taxi's gezeten met chauffeurs die zich niets van de verkeersregels aantrokken. Ik heb voortdurend mensen verteld dat ik gespecialiseerd was in 'Dutch fiction'. Ha.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Zo is het.
One Sick Bastard zegt:
Ik heb een Duitse vrouw met de achternaam '[censuur]' verteld wat die naam hier betekent. Ik heb weinig mooie meisjes gezien, maar toch een paar.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Nog ge[censuur]?
One Sick Bastard zegt:
Wat een onzin. Met die blaren van me zeker. Ik heb Ronald Giphart aangeprezen zien worden als de 'Dutch Mr. Bestseller'.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
God...
One Sick Bastard zegt:
Ik heb op Eco, Nooteboom en Glastra van Loon na geen 1 schrijver gezien. Geen 1!
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Susan Sontag was er anders.
One Sick Bastard zegt:
O.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Wat is dat een heks, zeg.
One Sick Bastard zegt:
Ik heb stapels boeken meegenomen.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Heel goed. Ook voor mij neem ik aan, die boeken.
One Sick Bastard zegt:
Safran Foer, Thomése, Boek van Gould, etc. Ik ben aan Choke begonnen in de trein! Ik heb tegen [censuur] gezegd: tjonge, wat ben jij afgevallen! Ik heb [censuur] begroet en ben toen snel doorgelopen. Genoeg zo?
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Ik denk dat we dit gesprek maar op de site moeten zetten.
One Sick Bastard zegt:
Eh... Misschien maar niet?
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Jawel.
One Sick Bastard zegt:
Ik zet het er wel op. Beetje gecensureerd.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Doe dat. En leuk het wat op. Stuur het eerst even naar mij. En dan leuken we het op. Dat het nog stoerder is. Dit laatste kan er niet bij.
One Sick Bastard zegt:
Schoon jíj de boel anders even op, en haal de namen eruit. Hebben we een prachtpost straks.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Ik zal eens kijken.
One Sick Bastard zegt:
En zet er ook in dat we dit op de site moeten zetten, en dat ik zeg: ik censureer het wel even. Postmodernisme, weet je. En niet van dat boeken jatten. Maak iets moois. Maak me blij.
Fucked Up Sonovabitch zegt:
Jaja.

N.

IN STILTE

Ja ja, ik weet het wel. Ik ben veel te lang stil geweest hier. Ik heb veel te lang niets van me laten horen. Ik ben een weekend lang in Frankfurt geweest en meteen sta ik een beetje interessant te doen. Ik ben even een paar dagen ertussenuit, met grote internationale uitgevers in gesprek, en ik laat jullie in de steek. Fraai is het allemaal niet.

En vandaag was ik echt van plan iets van me te laten horen, een beetje met jullie bij te praten, een en ander met jullie te delen, maar toen kwam er weer een festijn tussendoor. We waren in café S. te A. om de verschijning van Hafid Bouazza's nieuwe prachtroman Paravion te vieren. Ik was nogal trots, dat mogen jullie best weten. Vooral toen ik na drie rode wijn dan toch nog een jus d'orange bestelde.

Elsie gaat binnenkort voor 4 dagen naar Praag. Niet iets om slingers en ballonnen voor op te hangen. Zie het maar zo: des te meer tijd heb ik om jullie te schrijven.

Graag sta ik even stil bij mijn moeder, die tegenwoordig een heuse ontsteking aan haar voet heeft. En bij mijn jongste broertje, dat tegenwoordig de koran van achter naar voren kan lezen en er ook heel leuk uit kan voordragen, als je van hem wint met balletje-balletje.

V.

maandag 13 oktober 2003

IK WACHT AF

Nu, ik heb voldoende te melden, hoor. Maar eigenlijk wil ik wel wat horen van Vincent. De laatste keer zat hij nog in F., te midden van de Internationale Letteren Elite, oesters weg te tikken en Krug te slurpen.

Dus, ik hou mijn mond even. Kan ik mooi oefenen met mijn nieuwe Ninjasterren die ik vanochtend eindelijk via de UPS ontving. "Ninja" is een woord dat niet vaak genoeg gebruikt kan worden.

N.

zaterdag 11 oktober 2003

VOOR MIJ SLINGERS AAN DE WAND

Slinger 1
Net Vincent gesproken. Het gaat goed met die jongen, daar op de Grote Boekenbeurs. Eet in de beste restaurants die in de regio te vinden zijn.

Slinger 2
Ikzelf ben ook goed bezig. Vanochtend vlakbij mijn werk enkele verdachte figuren neergelegd, een kek hoedje gekocht en in de metro luisterde ik weer eens naar die verdwenen plaat van Therapy?, Semi-Detached. Lélijke mensen in de metro! Man! Dat is niet leuk meer! Zielige VU-studenten, die als een uniform geklede kudde naar hun HEAO worden gedreven, negers/marokannen met te grote en te dikke winterjassen (mutsen! handschoenen! capuchons!) en lege, dómme, lowlifetrash-blanken. Met zulke lieden win je geen oorlog. Daar heb je Dirk van den Broek-personeel voor nodig. Hard. Genadeloos. Recht Op Hun Doel Af.

Slinger 3
Wist u al dat mijn verbouwing er bijna opzit? Jaja, je bent acht maanden aan het kamperen en zet koffie voor volslagen vreemden (peperdure espresso!), maar dan, uiteindelijk, woon je in een huis waar miljonairs zich niet voor zouden schamen. Verder heb ik natuurlijk geen cent te makken.

Slinger 4
Iets anders: weet iemand waarom Top Gear nooit eerder in Nederland te zien was? En: hoe de eerste twee nieuwe afleveringen van Six Feet Under waren?

Slinger 5
Ik geniet de laatste tijd erg van de berichtgeving van Geen Stijl. Ga maar eens kijken.

N.

vrijdag 10 oktober 2003

FRANKFURT

Vincent zit in Frankfurt en ik zit gewoon thuis. Mijn eerste boek werd er ooit verkocht, daar in het verre Duitsland, aan een Duitse uitgeverij. Ik was direct op mijn hoede. Het voorschot was erg hoog, de voorgestelde eerste druk enorm en de royalties ongeveer drie maal zoveel als in Nederland. Nee, dat kon niet goed gaan. Toch werden contracten ondertekend, vertalers kregen groen licht.

Nu zijn we drie jaar verder. De Duitse uitgeverij is failliet en ik werk verder aan een boek dat ooit, eens, veilingrecords zal breken. Zoiets hou je jezelf voor. Wie boeken schrijft en niet streeft naar werelddominantie is een idioot, is mijn motto.

Verder veel van hetzelfde, in Huize Carels. Ik laat de hond uit, koop nieuwe kleren, werk aan mijn scriptie, sla junks dood, luister naar Bluf en voeg wondervolle zinnen toe aan mijn manuscript. En dan lees ik ook nog veel te veel boeken. Ik zal jullie binnenkort eens overspoelen met recensies die hun weerga niet kennen.

Nu bier! Op Vincent! Dat hij Muziek Uit Openstaande Ramen maar voor miljoenen verkoopt! (Ooit! Eens!)

Ik moet even gaan liggen.

N.

woensdag 8 oktober 2003

EN ZEG U - U - U - U...

Niels zegt in ene 'u' tegen jullie, maar ik begin daar niet aan. Ik schonk jullie bijvoorbeeld gisteravond een prachtlink naar allerlei vrolijke nieuwe plaatjes, maar krijg ik een bedankje? Niets van dat al. Integendeel: Niels is een flirtage begonnen met Barbara, die zelf intussen beweert dat ik hier de allerleukste ben. Ik zou daar geen geld op inzetten.

Morgen vertrek ik naar Frankfurt. Als iemand wijn over mijn mooie pak gooit, kom ik in tranen weer naar Nederland, dat lijkt me duidelijk. En als iemand Duits tegen me spreekt, antwoord ik slechts met een stuurse blik. Ik mag dan een Duitse achternaam hebben, sommige dingen gaan werkelijk te ver. Ik ben van plan vooral veel te luisteren naar allerhande buitenlandse uitgeefmensen en naar feestjes te gaan dat het niet mooi meer is. Jullie horen daar dan later weer over. Hier. Op deze site. Alles voor de fans.

Ik heb dit weekend een artikel geschreven voor het literaire tijdschrift Parmentier. Wat denken jullie, gaan ze dat plaatsen? Dat zou toch leuk zijn, niet?

Tot slot wil ik ook wel eens een vraag stellen aan jullie:

De vraag:
Welke roman zou ik nu eindelijk eens moeten lezen?

Waarom...
...zou ik die roman dan wel moeten lezen?

Wanneer...
...verwachten jullie dan een leesverslag van mij?

Denk erover na. Ik spreek jullie. Na Frankfurt.

V.

P.S. Niels en ik ontdekten vandaag nog deze leuke site. Ga maar eens kijken.

WAT BENT U STIL

U denkt, die gasten posten alleen maar deprimerende shit. En dan nog die zwartgallige layout, nee, ik zoek mijn heil wel ergens anders. Lees liever eens een boek, mensen.

De vraag
Wat leest u?

Waarom
Moeten anderen dat ook lezen?

N.

dinsdag 7 oktober 2003

WEL WEL WEL

Zojuist heb ik twee paar nieuwe schoenen gekocht, en ook twee stropdassen. Ik loop rond met mijn eerste visitekaartjes. De Patrick Bateman in mij ontwaakt. Ik heb niet erg genoten van de donkere luchten en de regenbuien vandaag. Ik spuug erop. En ik wás al zo cynisch de laatste dagen.

Mijn vriendinnetje-verloofde gaat binnenkort voor haar werk naar Keulen. En vlak daarna anderhalve week naar Karlsruhe. En later dan weer naar Frankrijk. Wat moet er van mij terechtkomen op die wijze?

Leve de herfst.

V.

P.S. Voor wie graag op wil vrolijken: nieuwe plaatjes!

DAN MAAR GELIJK WINTER

Mijn nieuwe boek speelt voor een groot gedeelte tijdens een kwakkelende winter. Zo'n winter met net te weinig vorst. Zo'n winter waarvan je van te voren weet dat het geen Elfstedentocht gaat brengen. Niet dat ik hang aan een Elfstedentocht. De Elfstedentocht is als evenement overgewaardeerd. Schaatsen is een sport voor mensen die niet sporen. Voor mensen die dood moeten. Voor mensen die vroeger geen rollerskates hadden.

Ondertussen waait het hier. En regent het. Diezelfde regen en wind trotseerde ik net, toen ik mijn hond Yuka uit liet. Zij figureerde in een van mijn prachtcolumns die ik schreef voor het verder heel slechte blad Folia. "Folia," zegt u, "nooit van gehoord." Dat is goed. Dat betekent dat u niet studeert aan het Open Gesticht UvA.

Voor Revianen zijn het overigens moeilijke tijden. Terwijl Mulisch glorieus op elk moment kan doodvallen, teert ergens in België de overgebleven schaduw van de Grootste Schrijver Van Nederland weg. Naast het bed rolt een morsige man een shagje en trekt dan nog maar een flesje open.

N.

maandag 6 oktober 2003

HERFST

Ik weet het niet zo met die layout. Misschien moet ik er gewoon aan wennen. Misschien heb ik nog niet zo'n zin in de herfst. Wij slapen hier alweer met een dubbel dekbed, koukleumen die we zijn. Op de diskman luister ik maar weer naar Coldplay (hoewel, daar is geen specifiek jaargetijde aan verbonden) en op de site houd ik me stiller dan ooit tevoren.

Ik kan een stropdas strikken nu. Voor wie het wil weten.

Ik kan artikelen schrijven met een kop en een staart. Van zo'n 1800 woorden. Om en nabij.

Ik kan witte wijn drinken zonder er onpasselijk van te worden.

Ik kan heel leuk witte letters op een zwarte achtergrond schrijven.

Ik kan overmorgen naar Frankfurt gaan.

Ik kan van elk woord zeggen hoeveel letters het heeft. Binnen afzienbare tijd.

Ik kan zeven jaar lang de scepter zwaaien bij een hip literair blad en dan zeggen: nu is het genoeg geweest.

Ik kan nu beter even stoppen.

V.

NIEUWE LAYOUT

Vanaf nu
Een herfstige layout om de donkere dagen mee door te komen.

De vraag
Maar is het mooier, beter, Stoerder?

De keuze
a) Niels en Vincent zijn ware HTML-goden. Natuurlijk is dit mooier, beter, Stoerder!
b) Het oude was véél mooier, beter, Stoerder!
c) Welke nieuwe layout?

Stem in de comments!

N.

(...)

Vincent en ik zijn wat afwezig. Druk ook. Er staan Grote Dingen te gebeuren.

N.

PS Iemand gisteren de R.A.M-special gezien over Chuck P.? Hij kweekt tegenwoordig een snor. Verontrustend.

zondag 5 oktober 2003

REGEN

Het regent, mensen.

V.

donderdag 2 oktober 2003

WIE DE INTERPUNCTIE SCHENDT, VINDT IN MIJ GEEN VRIEND

Nu moet ik zeggen dat ik het wel eens verhelderend vind dat er een Nobelprijswinnaar wordt benoemd van wie ik althans eens een boek in de kast heb staan. Met het werk van Harry M. en Hugo C. ben ik beter bekend, maar van Coetzee heb ik dan tenminste toch dat mooie boek In ongenade gelezen. Inderdaad, In ongenade. Anderen hebben Disgrace gelezen, in het Engels dus, maar ik doe daar niet aan. Sinds enkele jaren ben ik gestopt vertaalde boeken in de oorspronkelijke taal te lezen. Ik weet dat dat als een gruwel klinkt in de oren van velen van jullie, maar ik lees geen boeken meer in het Engels. Goed, weer een misverstand weggewerkt en een heilig huisje met wat welgemikte trappen omver geschopt. Leve Coetzee. Dat nieuwste boek van hem, Elizabeth Costello, lijkt me een wirwar, een doolhof, een ontoegankelijk geheel van heb-ik-me-jou-daar, maar verder hef ik het glas op zijn gezondheid, en op die 1,1 miljoen van hem. En dat er dan volgend jaar eindelijk eens een Nederlander mag winnen. En dan alsjeblieft ook nog eens liever Mulisch dan Nooteboom. Het moet wel leuk blijven namelijk.

Ik las vandaag dat het Verzameld werk van Reve voor slechts 80 euro te krijgen is bij De Bijenkorf. Ik houd jullie graag op de hoogte van dergelijke koopjes. Ik weet dat Niels die hele reeks al kloek in de kast heeft staan, maar ik geef nog altijd de voorkeur aan de losse boeken zelve. Ik zeg: een boek waarin De Avonden slechts een hoofdstukje is, dat is een onboek. En dan Werther Nieland! Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat ik Werther Nieland Reves aller-, allermooiste boek vind. Ook nu maar weer een keer dus.

En dan. Vragen jullie je ook niet af hoe het met Gerard Reve gaat? Nu? Op dit moment? Zit hij een beetje in zichzelve te murmelen terwijl de realitysoap van de familie Bauer op staat? Ik mag er niet aan denken.

Nog 38 bladzijden en het is zover: dan heb ik de monsterroman De leverancier van Agur Sevink en Hans van Wetering uitgelezen. Zodat ik er een artikel over kan schrijven dat zijn weerga niet kent. Als het enigszins meezit. Wie van flink doorbijten en hard werken houdt, raad ik het boek aan. Wie liever even lekker snel een leuk, toegankelijk romannetje leest, doet er beter aan het boek ter zijde te leggen of in de kast te laten staan. Het artikel zal uitwijzen aan welke kant ik sta.

Ik zeg: witte wijn valt me plotseling best mee. Ik heb pas in de aanbieding een fles bij de Albert Heijn gekocht en die valt me niet tegen. Ik ga er ook leuke, gezellige, amusante stukjes van schrijven hier. Alleszins langere stukjes dan die laatste berichten van Niels.

Volgende week ben ik er een tijdje niet. Dan zit ik op de Grote Boze Boekenbeurs in Frankfurt. Je herkent me aan mijn onwennige houding, mijn stamelende Engels en mijn voor het eerst gestrikte stropdas.

En onthoud: Niels en ik kijken naar je terwijl je slaapt.

V.

Coetzee winnaar Nobelprijs

Jammer Harry M., wéér thuis mokken: Coetzee steekt de 1,1 miljoen euro in de zak.

N.

woensdag 1 oktober 2003

GEZELLIG, VOETBAL

Het is weer gezellig op het Leidseplein. 3-0? En dan de Arena afbreken?

N.