Nu moet ik zeggen dat ik het wel eens verhelderend vind dat er een Nobelprijswinnaar wordt benoemd van wie ik althans eens een boek in de kast heb staan. Met het werk van Harry M. en Hugo C. ben ik beter bekend, maar van Coetzee heb ik dan tenminste toch dat mooie boek In ongenade gelezen. Inderdaad, In ongenade. Anderen hebben Disgrace gelezen, in het Engels dus, maar ik doe daar niet aan. Sinds enkele jaren ben ik gestopt vertaalde boeken in de oorspronkelijke taal te lezen. Ik weet dat dat als een gruwel klinkt in de oren van velen van jullie, maar ik lees geen boeken meer in het Engels. Goed, weer een misverstand weggewerkt en een heilig huisje met wat welgemikte trappen omver geschopt. Leve Coetzee. Dat nieuwste boek van hem, Elizabeth Costello, lijkt me een wirwar, een doolhof, een ontoegankelijk geheel van heb-ik-me-jou-daar, maar verder hef ik het glas op zijn gezondheid, en op die 1,1 miljoen van hem. En dat er dan volgend jaar eindelijk eens een Nederlander mag winnen. En dan alsjeblieft ook nog eens liever Mulisch dan Nooteboom. Het moet wel leuk blijven namelijk.
Ik las vandaag dat het Verzameld werk van Reve voor slechts 80 euro te krijgen is bij De Bijenkorf. Ik houd jullie graag op de hoogte van dergelijke koopjes. Ik weet dat Niels die hele reeks al kloek in de kast heeft staan, maar ik geef nog altijd de voorkeur aan de losse boeken zelve. Ik zeg: een boek waarin De Avonden slechts een hoofdstukje is, dat is een onboek. En dan Werther Nieland! Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat ik Werther Nieland Reves aller-, allermooiste boek vind. Ook nu maar weer een keer dus.
En dan. Vragen jullie je ook niet af hoe het met Gerard Reve gaat? Nu? Op dit moment? Zit hij een beetje in zichzelve te murmelen terwijl de realitysoap van de familie Bauer op staat? Ik mag er niet aan denken.
Nog 38 bladzijden en het is zover: dan heb ik de monsterroman De leverancier van Agur Sevink en Hans van Wetering uitgelezen. Zodat ik er een artikel over kan schrijven dat zijn weerga niet kent. Als het enigszins meezit. Wie van flink doorbijten en hard werken houdt, raad ik het boek aan. Wie liever even lekker snel een leuk, toegankelijk romannetje leest, doet er beter aan het boek ter zijde te leggen of in de kast te laten staan. Het artikel zal uitwijzen aan welke kant ik sta.
Ik zeg: witte wijn valt me plotseling best mee. Ik heb pas in de aanbieding een fles bij de Albert Heijn gekocht en die valt me niet tegen. Ik ga er ook leuke, gezellige, amusante stukjes van schrijven hier. Alleszins langere stukjes dan die laatste berichten van Niels.
Volgende week ben ik er een tijdje niet. Dan zit ik op de Grote Boze Boekenbeurs in Frankfurt. Je herkent me aan mijn onwennige houding, mijn stamelende Engels en mijn voor het eerst gestrikte stropdas.
En onthoud: Niels en ik kijken naar je terwijl je slaapt.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten