Ik weet het niet zo met die layout. Misschien moet ik er gewoon aan wennen. Misschien heb ik nog niet zo'n zin in de herfst. Wij slapen hier alweer met een dubbel dekbed, koukleumen die we zijn. Op de diskman luister ik maar weer naar Coldplay (hoewel, daar is geen specifiek jaargetijde aan verbonden) en op de site houd ik me stiller dan ooit tevoren.
Ik kan een stropdas strikken nu. Voor wie het wil weten.
Ik kan artikelen schrijven met een kop en een staart. Van zo'n 1800 woorden. Om en nabij.
Ik kan witte wijn drinken zonder er onpasselijk van te worden.
Ik kan heel leuk witte letters op een zwarte achtergrond schrijven.
Ik kan overmorgen naar Frankfurt gaan.
Ik kan van elk woord zeggen hoeveel letters het heeft. Binnen afzienbare tijd.
Ik kan zeven jaar lang de scepter zwaaien bij een hip literair blad en dan zeggen: nu is het genoeg geweest.
Ik kan nu beter even stoppen.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten