Om een en ander even uiterst beknopt samen te vatten: Thomas Möhlmann en ik begonnen in 1994 tegelijk aan onze studie Nederlands in Amsterdam. Later werd ik hoofdredacteur van het weergaloze, inmiddels mythische literaire tijdschrift Nymph en stuurde Thomas elk jaar enkele verzen in voor het juninummer. De Nymph-redactie bekeek alle ingezonden kopij altijd heel kritisch, zoals dat gaat, maar ja hoor: elk juninummer weer plaatsten we een aantal van Thomas' prachtgedichten. Daar móest haast wel een indrukwekkende debuutbundel van komen. Eens. Ooit. Later. Het werd Thomas ook vaak gevraagd. 'Waar blijft die debuutbundel verdorie?' vroegen we dan bijvoorbeeld. En dan antwoordde hij dat die er heus wel kwam. Als de tijd juist was.
Wel, de tijd ís juist. Afgelopen vrijdagavond werd De vloeibare jongen gepresenteerd in Perdu te Amsterdam. Ik was daar niet bij, ik had een ander feestje, maar laat ik jullie alsnog even wijzen op deze feestelijke gebeurtenis. De vloeibare jongen! Nu in de boekhandel! Leve Thomas Möhlmann!
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten