De ingrediënten: een wandeling in Hoek van Holland. Een straffe zeewind. Een onstuitbaar energiek puppyhondje. Een strand bezaaid met lieveheersbeestjes. En heel de dag R.E.M.'s 'Man on the Moon' in mijn hoofd. Vandaar de wartaal hieronder. Ik heb altijd al een stukje willen schrijven waarin elke zin eindigde op 'Yeah yeah yeah yeah'.
Laten we wandelen over het strand. Yeah yeah yeah yeah
Je bijt slechts op de nagels van je ene hand. Yeah yeah yeah yeah
Het hondje Luna vindt een tennisbal. Yeah yeah yeah yeah
Lieveheersbeestjes overal. Yeah yeah yeah yeah
Mijn ogen tranen, maar dat komt door de zee. Yeah yeah yeah yeah
Voor een 16de gaat het best oké. Yeah yeah yeah yeah
Zullen we zwemmen naar de overkant? Yeah yeah yeah yeah
Als je ver genoeg gaat, raak je Engeland. Yeah yeah yeah yeah
Iedereen zegt ‘kite’ maar ik zeg ‘vlieger’. Yeah yeah yeah yeah
Mijn schoenen zitten nu vol met zand. Yeah yeah yeah yeah
Een lieveheersbeestje wordt gered door E. Yeah yeah yeah yeah
Voor een 16de valt het best wel mee. Yeah yeah yeah yeah
(Nu ja, en dan verder, enzovoort. Ik ben hier verdorie niet om suffige rijmpjes te maken. Het volgende stukje krijgt een verhalende vorm. Dat zal jullie leren.)
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten