EINDELIJK

Een tijd geleden hadden Vincent en ik dit gesprek. Ik las het vandaag toevallig. En bij deze regels

N: Nu, wie is die man die ik dan bedoel?
V: Eh. Omschrijf hem eens?
N: Zo’n zanger. 1 klein hitje.
V: Ik heb meer nodig dan dat.
N: Tja, mager, maar wel spieren, beetje eng, maar ‘model-achtig’ gezicht. De naam is 1 woord.
V: Ik heb geen flauw idee, broeder.
N: Lied zou ‘Cry’ kunnen heten.
V: Zou ik het kennen?
N: Jij kent alles, man.
V: Daar zit wat in.
N: Pea? Kan dat?
V: Zegt me niets.
N: Was er een zanger die Pea heette? Of verzin ik dit gewoon ter plaatse?
V: Voeren we dit gesprek nu echt?
N: Ben bang van wel. Hé, bedankt, man! Met je Mishka! Zit ik met een zanger zonder naam en zonder lied in mijn hoofd!

sprong inene de naam van die doodenge gast me te binnen: Ké! Zó heette die gast. En Strange World, zo heette dat minihitje van 'm, dat ergens in 1996 uitkwam en toentertijd regelmatig op MTV kwam.

Ik weet niet of het jullie wat uitmaakt, maar mijn dag is prima. Goud.

N.