N: Gisteren King Kong gezien.
V: En?
N: Goed wel. Alleen de zaal was nogal ruk. Slecht geluid. Slecht beeld. Nam toch een hoop plezier weg.
V: Jij maakt je dan druk. Jij zou dan graag wat mensen neerkegelen. En ik! Ik zou zelfs spuwen. In het rond dan nog.
N: Maar er zaten kleine jongetjes naast me. En die vonden het al zo eng.
V: Was die aap wel te zien? Of kon je hem alleen maar vaag onderscheiden, qua contouren en zo?
N: Die aap was goed te zien. Vooral in close-up.
V: Wel heb ik ooit.
N: Doch serieus. Het is een goede, maar geen perfecte film. Spektakel, dat wel. En zielig. Oef.
V: Lost in Translation, dát is een perfecte film. Ik lees trouwens steeds dat die King Kong-scène op het ijs zo ontroerend is.
N: Neuh, die was vooral grappig. Beetje cheesy.
V: Die scène zou ik anders wel eens willen zien. Ik zou graag eens stilletjes in huilen uitbarsten.
N: Genoeg momenten om stilletjes in huilen uit te barsten, hoor.
V: Bij die film? Of in het leven?
N: Beide. Maar in deze film wordt dat nogal aangezet. S. zei na afloop: één keer huilen in een film, prima. Twee keer, ook goed. Maar dus niet zo vaak als bij deze film.
V: Zoals bij The Champ. Man. Ik kan die film nog steeds niet zien. Ik kan dat niet aan.
N: Dit is erger, hoor. Ik heb echt diep adem moeten halen op sommige momenten. Dat heb ik dus echt nooit.
V: Poeh. Nu ben ik eens benieuwd.
N: Het raakte me. Niet alleen op de momenten dat zowat iedereen wel moet huilen, maar gewoon door de hele context.
V: Zo'n aap en zijn meisje. En zo.
N: Ja, maak maar grappen, maar ik wil jou nog wel horen piepen als je daar straks zit. En als je die kleine details opmerkt.
V: Ik zou tranen met tuiten huilen, mij kennende. Weet je dat ik een heel emotioneel mannetje ben? Ik ben een dweper, hoor.
N: Ja, jij huilt wel vaker bij films.
V: Bíjna, Niels. Altijd nét niet. Maar als ik op die momenten door iemand word aangesproken, en diegene zegt bijvoorbeeld: 'Zielig, niet?', nu, dan ga ik, hoor. Dan ben ik verloren.
N: Ja, dat ken ik wel een beetje. Ik heb speciaal maar niets tegen S. gezegd op sommige momenten. Dan keek ik opzij, en dan liepen de tranen over haar wangen, en ik wist: o, god, als ik nu iets tegen háár zeg, dan ga ik ook.
V: Wij, de emotionelen der aarde, zullen eens de scepter zwaaien, denk ik. Tjonge, ik kan niet meer normaal praten. Een fuck the system-bui, ik.
N: Hoe komt dat dan?
V: Geen idee. Weinig geslapen vannacht. Misschien dat.
N: Ja, dat kan doorwerken.
V: Zeg, ik vind de 4de 24-serie niet zo bijzonder. Wat te doen?
N: Waar ben je nu?
V: Palmer is net tevoorschijn gekomen. Om die aap te assisteren. Nog 6 afleveringen te gaan of zo.
N: De laatste zijn wel goed, hoor. Maar inderdaad: een minder seizoen.
V: Mijn hart brak zowat toen Tony verscheen. Ergens in aflevering 8 of zo. Ik was hem gewoon helemaal vergeten. Arme Tony.
N: Hij was er ook niet al te best aan toe. Met dat vage wijf.
V: Ja! Dat vage wijf! En o ja, ik zag dit weekend eindelijk Broken Flowers.
N: Hoe was die dan?
V: Tof. Jammer dat het zo plots was afgelopen.
N: Jim Jarmusch toch? Die heeft daar een handje van. Die denkt: tja, geen idee hoe verder nu, weet je wat? Ik stop gewoon. Die gast is niet helemaal tof, hoor.
V: Bill Murray dan! Wat een held.
N: Jammer dat hij nooit een Oscar gaat winnen. Als er gerechtigheid bestond had hij die voor Lost in Translation gekregen. Je zult zien: die oude zakken van de Academy geven hem over 20 jaar een honorary-Oscar.
V: Zo dichtbij komt hij nooit meer. Sean Penn won dat jaar. Die is anders ook hip.
N: Ik vind hem niet zo goed. Ik vind hem overschat.
V: O.
N: Hoe is het verder? Is jullie huis nu eens een keer klaar?
V: Welnee. Pas ergens in de zomer toch.
N: Duurt ook eeuwen, zeg. Ik bedoel: je studeerde nog toen je dat huis kocht, man.
V: Echt niet. Toen ik studeerde dronk ik nog niet eens.
N: Jawel toch? Was je al klaar met je studie toen ik ooit dat glas wijn voor je neerzette?
V: Ja. 1999: afstuderen. 2000: rode wijn.
N: Het was aan die tafel in de keuken van J.
V: Daar was het. Ik zal het altijd onthouden. Jij ook. Ik was meteen verkocht. Hoppa.
N: Precies. Was erg grappig.
V: Jammer dat er geen 1 comment op mijn stukkie komt.
N: Inderdaad. Zelfs niet door de oproepkracht zelve.
V: Met wie ik vanmiddag overigens wederom ging koffiedrinken. Dit keer beloofde ik haar er niet over te schrijven.
N: Was ze niet blij met het stukkie?
V: Ze vond het juist heel leuk. Maar dit leek me wel zo ontspannen. En de chesterfields waren vrij.
N: Ik moet naar de kapper. Wat zeg je me daarvan? Of zal ik het gewoon lang laten groeien?
V: Nee. Nimmer. Die tijd ligt achter ons.
N: Van dat halflange, Strokes-achtige, rock-'n-rollhaar?
V: Nee, Niels. Sorry.
N: Echt niet?
V: Nee. Driewerf.
N: Goed. Even wat te drinken pakken. Ik heb erg goede rode rioja.
V: Geef me wat, broeder.
N: Ken jij deze site? http://cheston.com/pbf/archive.html? Ik lees 'm al een hele tijd. Geniaal. Stripjes.
V: Ik zal eens zien.
N: Doe dat. Het zal je bevallen, geloof me.
V: Goed. Ik ga even weg. Nu. Denk ik.
N: Is goed, makker. Zie je later wel weer.
V: Booyaka! En zo.
N: Bo!
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten