...wat dit stuk tekst betreft dan. Ik ga jullie gewoon het een en ander vertellen, maar verwacht geen enkele samenhang, oké?
...zo is het sinterklaasseizoen alweer bijna achter de rug. Ik besefte het toen ik zondagmiddag door de HEMA dwaalde en zag dat je er 4 chocoladeletters voor 4,40 euro kon kopen. Ik was niet te stoppen. Ik greep meteen 1 melk & 1 puur & 1 melk met nootjes & 1 puur met nootjes, want plotseling had ik behoefte aan diversiteit. Wel vond ik het enigszins gênant dat ik Niels' goede vriend K. tegenkwam, met zijn vriendin aan zijn zijde, en dat ik daar met mijn rechterhand vol chocoladeletters V stond. Ik probeerde er niet te veel de aandacht op te vestigen, onder meer door allerhande wilde gebaren te maken met mijn linkerhand, maar ik vermoed dat dat slechts averechts werkte.
...en toen collega B. en ik gisteren naar het CS reden, zei ik haar: 'Ik wou dat ik een van mijn chocoladeletters bij me had. Ik heb er zondag vier gekocht, maar die liggen allemaal thuis.' Ik deed er mijn droeve blik bij, en ook mijn hangende schouders. Collega B. zei: 'Niet getreurd, op het CS vind je vast ook wel een chocoladeletter.' Ik dacht daar het mijne van. Ook zei ze: 'En wat een onzin. Chocola is chocola. In de winter maken ze er letters van, en in de rest van het jaar maken ze er gewoon een willekeurige andere klont van. Proef jij het verschil?' Ja, ik proef dat verschil. Verdorie. En op het CS was nergens een chocoladeletter te bekennen. Toen ik de in wanhoop aangeschafte reep pure chocolade in de trein in stukjes brak, vroeg collega B.: 'Probeer je er nu alsnog een V van te maken?' Ik vond dat niet erg grappig.
...vorige week zag ik de 4 Take That-jongens op tv. Die vieren een reünie. Die gaan maandenlang touren. Die gooien de handdoek in de ring en komen ons weer verblijden met Klassieke Popsongs als 'Back for Good' en eh, tja, goh, nu ja, vooral 'Back for Good' dus, maar ook al die andere fijne liederen van ze. Daar stonden ze weer, geheel Robbie-loos natuurlijk: schele Gary, kleine Mark, en die 2 jongens die niemand ooit uit elkaar heeft kunnen houden. (Op Niels na natuurlijk, die ik ervan verdenk die hele reünie bedacht en georganiseerd te hebben.) (Ooit hadden Niels en ik het voornemen samen 'bandjes te gaan kijken' op grote popfestivals, maar we zwoeren dat we pas zouden gaan als Britney Spears én Take That er kwamen optreden.) (Later stapten we dan weer van dat voornemen af.) (We stapten later wel van meer dingen af.) (Behalve van het zinnen tussen haakjes schrijven dan. Daar lusten we wel pap van.)
...iemand vroeg me pas op msn: 'Vince, even een vraagje over een puzzelmail. Van de volgende letters moet ik een woord zien te maken: s t r m o... zie jij iets? Volgens mij is het niet "morst".' Daar schrok ik wel even van. Ik vertel er niet bij wie me die vraag stelde, want ik heb mijn moeder beloofd er verder over te zwijgen. Vrijdag gaan zij en ik tezaam koffiedrinken in de Grote Stad en ik heb er geen zin in dat ze me heel de tijd scheef aankijkt. (Al zullen we ook geen letterspelletjes gaan spelen, me dunkt.)
...vandaag zag ik een foto van Katie Holmes met de doodenge aap Tom C. Op die foto staat zij te lachen op een volstrekt onnatuurlijke wijze. Vroeger liep ik wel eens langs het tv-scherm als Elsie naar Dawson's Creek keek, en dan zei ik haar: 'Ik zou best eens verliefd kunnen worden op dat meisje.' Want ik had een zwak voor Katie Holmes. (Waarom ikzelve dan nooit naar Dawson's Creek keek, dat is een raadsel der raadselen.) Naast de onnatuurlijk lachende Katie staat de doodenge aap Tom C. te lachen, op een wijze die alle wetten tart. Het is op die foto alsof zijn hoofd uiteengescheurd wordt. Het is een foto van een man die eruitziet alsof er niets te lachen valt. Het is alsof de doodenge aap Tom C. de argeloze toeschouwer duidelijk wil maken dat het een lach uit pure angst is - en dat hij ons graag laat delen in die angst. Ik vrees dat we Katie Holmes voorgoed kwijt zijn. Ik zou erom kunnen huilen, maar alleen als niemand het ziet.
...ik ga nú een chocoladeletter eten. Leve Sinterklaas en al die griezelige clowns die hem heel de tijd vergezellen. (Toen ik 6 was, kwam ik in een klas terecht waar allerlei kinderen me vertelden dat Sinterklaas niet bestaat. Ik vond dat heel domme kinderen. Tja.)
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten