Vrijdagavond hoorde ik de man die het commentaar verstrekte bij de voetbalwedstrijd Nederland-Ivoorkust over de Ivoriaanse keeper opmerken dat deze echt heel goed was. Ja, zó goed was die keeper zelfs, dat hij gerust de beste keeper van Ivoorkust genoemd kon worden. En ik dacht toen: hoe adequaat dat een land als het eenmaal meedoet aan een WK, zijn beste keeper meestuurt. Hoe passend.
Terwijl ik maandenlang vergeefs op de lente wachtte, is het gewoon stiekem zomer geworden. Ik merk dat aan de aangename lunches bij Voldersvier, aan de kersen die goddank weer verkocht worden (al kan het ook zijn dat ik ze maandenlang over het hoofd zag), aan de felrode en -groene shirts die ik zomaar weer kan dragen zonder dat iemand er zijn wenkbrauwen bij fronst, aan de balkondeur die hier eindelijk weer veelvuldig openstaat, aan de man van de natuurvoedingswinkel die me heel de tijd verliefde blikken toewerpt en me vraagt of het goed met me gaat, aan de soundtrack van Garden State die ik van voor naar achter wil luisteren, en dan nog eens (en nóg eens), en aan de posters van Lowlands die ik overal zie hangen en die me bijna aan het twijfelen brengen (sinds 2002 heb ik niet meer in een tent geslapen, en ik zou als een tevreden man sterven als er ook geen nacht meer bij kwam - maar dat Lowlands-programma van dit jaar!).
En aan de rosé, die ik weer drink alsof het niets is. En vooral: alsof ik me niets aantrek van de woorden die ik er iemand pas aan hoorde wijden. 'Rosé is niet meer "in",' stelde ze, 'tegenwoordig is het weer allemaal witte wijn.' Ik stamelde nog wat binnensmonds: 'Nu je het zegt, rosé kun je bijna nergens meer krijgen...', maar zij gooide er gewoon nog een 'Rosé drinken is ongeveer even ouderwets als ergens een cappuccino bestellen' tegenaan. Ze had het ongetwijfeld goed met me voor, maar het duizelde me toch even, alsof iedereen wist dat het inmiddels 2006 was en ik nog een beetje allenig in 2001 rondliep.
Ten slotte: Niels en Vincent bestaat bijna drie jaar. Zullen we dat vieren met z'n allen? Voor ons is het festijn al begonnen, sinds we vorige week ontdekten dat ál onze oude comments weer te zien zijn. Blader even naar een stukkie van vroeger, en je ziet er gewoon weer de oude comments onder staan (terwijl deze tot nu toe altijd in een of ander zwart gat belandden zodra ze enkele maanden oud waren). Ook is het alweer een jaar geleden dat ik eigenhandig het zo beminde Niels en Vincent-uiterlijk om zeep hielp op een wijze die me nooit volstrekt duidelijk is geworden - al heeft mijn stuitende onkunde op html-gebied er vast iets mee van doen -, en dat we de site hebben vormgegeven zoals jullie hem nu zien. Dat het hier slechts een voorlopige opmaak betrof, hebben we nooit verhuld, en we kunnen jullie dan ook met trots en genoegen melden dat we intussen een ware html-tovenaar aan het werk hebben gezet, die op basis van de summiere richtlijn die hij van ons meekreeg - 'chic & stijlvol' - aan de slag is gegaan.
Binnenkort dus te zien op dit adres: Niels en Vincent in nieuwe kleuren. Met nieuwe kopjes. Én nieuwe teksten.
We zijn eens benieuwd.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten