2004 is enerverend van start gegaan. Vannacht stonden Elsie en ik naar buiten te kijken, van driehoog, terwijl een of andere zwaarlijvige onverlaat met zijn triestige kinderen vuurwerk stond af te steken, vlak bij onze auto. Vlak bij zo ongeveer 40 auto's, maar toch vooral: vlak bij ónze auto. Terwijl ik oma Bep door de foon een gelukkig nieuwjaar wenste, stond Els naast me te schreeuwen: 'Wat denkt die l*l dat-ie aan het doen is?' Vlak daarna belde ik broer Joey. Hij vertelde me: 'Goh, wat grappig. Hier in de straat staan mensen vuurtjes te stoken, vlak bij míjn auto.' Het was een bange nacht in autoland. Onze katten Teigetje en Noni waren evenmin erg enthousiast over het vuurwerk, maar intussen is alles weer orde en rust en wat niet al.
Bij de comments hieronder ontdekte ik een kort berichtje van Wouter. Ooit was hij een van mijn beste vrienden. Ik spreek van begin/midden jaren negentig. Ik spreek van de jaren dat ik nog regelmatig in Apeldoorn kwam. Ik spreek van de jaren waarin weekends lang horrorfilms bekeken en cd's beluisterd en gekopieerd werden, en waarin we debatteerden over de Dingen des Levens. Ook speelden we Monopoly met Wouters oudere broer Jeroen erbij. En de woorden pipo nasi bere neus staan me plots weer helder voor de geest. Ik begrijp dat dit jullie, fans en groupies van deze site, niets zegt. Maar laat mij even nostalgisch zijn, het is immers alweer 2004. En ik vraag me af hoe het gaat met Wouter. En of hij ook nog wel eens denkt aan tien, twaalf jaar geleden. Hopelijk laat hij het ons nog eens weten, in een volgende comment op deze prachtpagina. Wie nieuwsgierig is geworden, kan hem even een bezoek brengen op zijn eigen site.
Ik zou het hier graag bij laten voor vandaag. Morgen brengen Els en ik een zoveelste bezoek aan ons Delftse filmhuis. Good Bye, Lenin! kunnen we jullie alvast van harte aanbevelen. Wat we van Les Triplettes de Belleville vonden, horen jullie later wel een keer.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten