Ik ben de enige Nederlander met twee sofi-nummers. Wat zeggen jullie me daarvan? Een en ander kwam aan het licht toen Elsie en ik vorige week een gezamenlijke rekening openden. De vrouw achter de balie wist me te melden dat het persoonlijke nummer op mijn identiteitskaart en rijbewijs overeen zou moeten komen met het sofi-nummer dat de Belastingdienst me heeft toebedeeld. Welnu: dat doet het niet. Die nummers komen niet overeen. Ik heb meteen actie ondernomen: een team van specialisten houdt zich ermee bezig en belooft over enige weken contact met me op te nemen om alles weer recht te zetten. Maar echt gerust ben ik er niet op. Voor je het weet sta je bekend als een fraudeur, en dat kan ik er niet bij hebben. Ook is er sprake van een heuse identiteitscrisis: bestaan er nu twee Vincent Schmitzen? Met verschillende inkomsten op verschillende nummers? Is er ook een tweede Elsie? En waarom heb ik het dan nog altijd zo belachelijk druk, als we met z'n tweeën zijn? En heeft die andere Vincent ook zo'n grote kin en één missende voortand?
Goed, ik meld het jullie maar even. Mocht je denken dat jullie de enigen met problemen zijn. En ook Niels heeft het niet makkelijk. Hij heeft nu, afgezien van zijn tweede boek, zijn afstudeerscriptie en zijn eindeloze verbouwing, ook nog eens te kampen met een Steuncomité N.I.E.L.S. Ik geloof ten eerste niet in die malle afkortingen, waarin een woord of naam puntjes toegevoegd krijgt. Alsof 'N.I.E.L.S.' voor iets heel anders staat. Ten tweede zint het me niet. Ik word heel niet gesteund, terwijl ik wel wat steun kan gebruiken. Met die dubbele persoonsregistratie van me. En ten slotte houd ik niet van anonieme fratsen. De enige die hier anoniem berichten mag plaatsen, is Frans. Dan weten we tenminste dat ze van hem komen.
Ik vond Adaptation. overigens een prachtige film. Niet zo sterk als Being John Malkovich, maar daar hoor je me verder niet over. Nicolas Cage is een held. Zo nu en dan. In Wild at Heart bijvoorbeeld. Of in Honeymoon in Vegas. Kortom: elke keer dat hij Elvis speelt.
Mijn vader beheerde vroeger de Nederlandse Elvis-fanclub. En jullie vader dan? Laat het horen. Bij de comments.
V.
OMDAT ALLEEN TEKST OOK HEEL STOER IS
Literatuur, Film, Muziek en Andere Fijne Zaken
dinsdag 30 september 2003
TITELS ZIJN ERG BELANGRIJK
Vandaag komt de special edition-dvd van Scarface uit. Dat onsterfelijke zinnetje, vooral geliefd onder mensen die het nét verkeerd uitspreken, staat ook op dit soundboard. Kun je oefenen.
N.
(Koffie en verflucht, daar word je wel wakker van.)
N.
(Koffie en verflucht, daar word je wel wakker van.)
IK DOE WAT IK WIL
Net gezien
Adaptation. Schizofrene komedie van Spike Jonze met een overtrokken einde, geheel in stijl met de doorgetrokken lijn van de film. Meta-film zoals het hoort. Nicolas Cage is in vorm als vadsige tweeling en eindelijk is Meryl Streep te pruimen. Maar Chris "De Man Die Bijna Altijd Soldaten Speelt" Cooper steelt de show.
Illegaal
Het nieuwe album van The Strokes Room On Fire. Heb ik. Fijne plaat. 11 puntgave drieminutennummers. Laat het gezeik maar komen.
Steuncomité N.I.E.L.S
Ik heb geen steun nodig. Ik spuug op steun. Ik spuug op mensen die denken dat ze het beter weten dan ik. Zeker als die mensen zich bij voorkeur verschuilen achter zo veel mogelijk pseudoniemen. Als je denkt dat ik de Bad Guy ben, dan ken je Vincent nog niet.
Aan Het Lezen
Diary van Chuck P.
Vernon God Little van DBC Pierre.
N.
Adaptation. Schizofrene komedie van Spike Jonze met een overtrokken einde, geheel in stijl met de doorgetrokken lijn van de film. Meta-film zoals het hoort. Nicolas Cage is in vorm als vadsige tweeling en eindelijk is Meryl Streep te pruimen. Maar Chris "De Man Die Bijna Altijd Soldaten Speelt" Cooper steelt de show.
Illegaal
Het nieuwe album van The Strokes Room On Fire. Heb ik. Fijne plaat. 11 puntgave drieminutennummers. Laat het gezeik maar komen.
Steuncomité N.I.E.L.S
Ik heb geen steun nodig. Ik spuug op steun. Ik spuug op mensen die denken dat ze het beter weten dan ik. Zeker als die mensen zich bij voorkeur verschuilen achter zo veel mogelijk pseudoniemen. Als je denkt dat ik de Bad Guy ben, dan ken je Vincent nog niet.
Aan Het Lezen
Diary van Chuck P.
Vernon God Little van DBC Pierre.
N.
zondag 28 september 2003
TERUG, IK
Ik heb de laatste dagen een woeste strijd geleverd met mijn nieuwe ADSL-aansluiting. Ondertussen had Vincent allerhande zaken op de site gezet. Ik noem een mislukt zoekscherm en een doodenge chatbox, die bovendien onze toch al zo magere layout dermate verklooiden dat ingrijpen noodzakelijk was. Weg met die dingen. Ik prijs Vincent echter wel voor zijn inzet.
Ik zal inderdaad niet zo vaak meer posten, denk ik, de komende tijd. Ondanks de nieuwe internetlijn. Scripties en Boeken hebben momenteel voorrang. Ik ga mijn best doen. En dan bij voorkeur met grimmige bijdragen. Jullie horen van me.
N.
Ik zal inderdaad niet zo vaak meer posten, denk ik, de komende tijd. Ondanks de nieuwe internetlijn. Scripties en Boeken hebben momenteel voorrang. Ik ga mijn best doen. En dan bij voorkeur met grimmige bijdragen. Jullie horen van me.
N.
1994 WAS MISSCHIEN WEL HET LEUKSTE MUZIEKJAAR
Vonden jullie 1994 ook zo'n prachtig muziekjaar? Ik geef jullie even een lijstje met klassiekers uit 1994 ter overweging:
Beastie Boys, Ill Communication
Beck, Mellow Gold
Frank Black, Teenager of the Year
The Black Crowes, Amorica
Blur, Parklife
Jeff Buckley, Grace
dEUS, Worst Case Scenario
Guided by Voices, Bee Thousand
The Jon Spencer Blues Explosion, Orange
Live, Throwing Copper
Nirvana, Unplugged in New York
Oasis, Definitely Maybe
Pavement, Crooked Rain, Crooked Rain
Pearl Jam, Vitalogy
Tom Petty, Wildflowers
Portishead, Dummy
Pulp, His 'n' Hers
R.E.M., Monster
Sebadoh, Bakesale
Stone Temple Pilots, Purple
Suede, Dog Man Star
Therapy, Troublegum
The Wedding Present, Watusi
Weezer, Weezer
Aanvullingen, opmerkingen, klachten: ik zie ze graag verschijnen bij de comments!
V.
Beastie Boys, Ill Communication
Beck, Mellow Gold
Frank Black, Teenager of the Year
The Black Crowes, Amorica
Blur, Parklife
Jeff Buckley, Grace
dEUS, Worst Case Scenario
Guided by Voices, Bee Thousand
The Jon Spencer Blues Explosion, Orange
Live, Throwing Copper
Nirvana, Unplugged in New York
Oasis, Definitely Maybe
Pavement, Crooked Rain, Crooked Rain
Pearl Jam, Vitalogy
Tom Petty, Wildflowers
Portishead, Dummy
Pulp, His 'n' Hers
R.E.M., Monster
Sebadoh, Bakesale
Stone Temple Pilots, Purple
Suede, Dog Man Star
Therapy, Troublegum
The Wedding Present, Watusi
Weezer, Weezer
Aanvullingen, opmerkingen, klachten: ik zie ze graag verschijnen bij de comments!
V.
zaterdag 27 september 2003
NIELS VERMIST?
Is het jullie ook opgevallen dat Niels al 4 dagen niets geschreven heeft hier? Moeten we Derk 'Gunsmoke' Bolt erop afsturen? Of Special Agent Dale Cooper? Zou hij kwijt zijn?
V.
V.
vrijdag 26 september 2003
NU ZIJN WERKELIJK ALLE POPHELDEN UIT DE JAREN 80 DOOD
De helft van Milli Vanilli, de helft van Mel & Kim, een van de Bee Gees, George Harrison, Michael Hutchence, Freddie Mercury, Falco... En nu is dan ook Robert Palmer er niet meer. Zo blijft er toch niemand over?
Ik was nooit erg onder de indruk van Robert Palmers muziek. Sterker: ik luisterde er bij voorkeur niet naar. Behalve naar zijn liedje 'She Makes My Day'. Dat was een heel, heel mooi liedje, toen, indertijd, in 1988.
En daarom mag hij niet onvermeld blijven in het Grote Niels en Vincent Herdenkingsboek dat deze site langzaam geworden is.
V.
Ik was nooit erg onder de indruk van Robert Palmers muziek. Sterker: ik luisterde er bij voorkeur niet naar. Behalve naar zijn liedje 'She Makes My Day'. Dat was een heel, heel mooi liedje, toen, indertijd, in 1988.
En daarom mag hij niet onvermeld blijven in het Grote Niels en Vincent Herdenkingsboek dat deze site langzaam geworden is.
V.
donderdag 25 september 2003
DAAR ZIJN WE WEER
Getuige de comments maken jullie je een beetje zorgen om ons. Welnu, da's nergens voor nodig. Niels is heel druk aan het nadenken over zijn scriptie, ik was vandaag gewoon aan het werk bij De Grote Uitgeverij. Ik heb zojuist het eerste halfuur van Het 14e kippetje, de door Arnon Grunberg geschreven film uit 1998, bekeken, maar nee, die film ga ik niet verder kijken. Geen motivatie.
Het was een gedenkwaardige avond in De Melkweg. Het voorprogramma was Clean, een Nederlandse band die met veel enthousiasme liedjes speelde die ik alweer geheel vergeten ben. Hun kale bassist staat me nog voor de geest, en ook het Atari-T-shirt dat de zanger droeg. Is dat nu eens afgelopen, met die Atari-shirts? The Thrills waren goed, maar het volume was oorverdovend. Alsof AC/DC aan het werk was, merkte Niels op. Vriend dIMI en Angela waren er ook, maar Frans hebben we nergens gezien. Wel zagen we een kalende man met een bril en een baard, en af en toe dachten we: dat zou Frans wel eens kunnen zijn. Intussen liet Niels aan iedereen zijn speldje van Vladimir Lenin zien, en merkte Jolijn op dat dIMI wel heel erg op Special Agent Dale Cooper lijkt. Al die observaties; komt een mens dan nog toe aan het kijken naar bandjes? Ja zeker. Ik ben gewoon heel slecht in het schrijven van concertverslagen. Ik ga voor de kleine details. Ik ga voor het noteren van de kleinigheden. Zoals ook: die balkons in De Melkweg. Waarom zijn die aan het begin van de avond afgesloten, en later in ene niet meer? Nu ja, genoeg hierover.
De recensie van Thomas M. heeft De verhuizing bepaald geen kwaad gedaan. Of het ermee te maken heeft, is nog maar de vraag, maar ik kan jullie met enige trots melden dat een 2de druk niet ondenkbaar is... Iedereen die het boek nu nog niet heeft: ren naar de winkel, jongens en meisjes! Die 1ste druk wordt een fortuin waard. Ooit. Later.
Elsie hier merkt zo nu en dan al op: 'Het is zo vroeg donker! Ik zet de kachel op 25! Waar blijft die warme chocolademelk?' Ja ja, de winter komt met rasse schreden dichterbij.
Ik luister nog steeds naar The Black Crowes. Three Snakes and One Charm is een onderschat album. Ik verafschuw het als mensen spreken van 'onderschatte' en 'overschatte' albums, maar nu ontkom ik er niet aan.
Een vrolijke noot om mee te besluiten: de Stone Temple Pilots komen binnenkort met een verzamel-cd die Thank You heet. Ik vermeld het maar even. Scott Weiland is een van de Laatste Grote Helden als je het mij vraagt.
V.
P.S. Weet iemand wanneer Nigella Lawson weer ergens op tv te vinden is? Ik bekijk haar kookprogramma altijd erg graag. Wat jullie.
Het was een gedenkwaardige avond in De Melkweg. Het voorprogramma was Clean, een Nederlandse band die met veel enthousiasme liedjes speelde die ik alweer geheel vergeten ben. Hun kale bassist staat me nog voor de geest, en ook het Atari-T-shirt dat de zanger droeg. Is dat nu eens afgelopen, met die Atari-shirts? The Thrills waren goed, maar het volume was oorverdovend. Alsof AC/DC aan het werk was, merkte Niels op. Vriend dIMI en Angela waren er ook, maar Frans hebben we nergens gezien. Wel zagen we een kalende man met een bril en een baard, en af en toe dachten we: dat zou Frans wel eens kunnen zijn. Intussen liet Niels aan iedereen zijn speldje van Vladimir Lenin zien, en merkte Jolijn op dat dIMI wel heel erg op Special Agent Dale Cooper lijkt. Al die observaties; komt een mens dan nog toe aan het kijken naar bandjes? Ja zeker. Ik ben gewoon heel slecht in het schrijven van concertverslagen. Ik ga voor de kleine details. Ik ga voor het noteren van de kleinigheden. Zoals ook: die balkons in De Melkweg. Waarom zijn die aan het begin van de avond afgesloten, en later in ene niet meer? Nu ja, genoeg hierover.
De recensie van Thomas M. heeft De verhuizing bepaald geen kwaad gedaan. Of het ermee te maken heeft, is nog maar de vraag, maar ik kan jullie met enige trots melden dat een 2de druk niet ondenkbaar is... Iedereen die het boek nu nog niet heeft: ren naar de winkel, jongens en meisjes! Die 1ste druk wordt een fortuin waard. Ooit. Later.
Elsie hier merkt zo nu en dan al op: 'Het is zo vroeg donker! Ik zet de kachel op 25! Waar blijft die warme chocolademelk?' Ja ja, de winter komt met rasse schreden dichterbij.
Ik luister nog steeds naar The Black Crowes. Three Snakes and One Charm is een onderschat album. Ik verafschuw het als mensen spreken van 'onderschatte' en 'overschatte' albums, maar nu ontkom ik er niet aan.
Een vrolijke noot om mee te besluiten: de Stone Temple Pilots komen binnenkort met een verzamel-cd die Thank You heet. Ik vermeld het maar even. Scott Weiland is een van de Laatste Grote Helden als je het mij vraagt.
V.
P.S. Weet iemand wanneer Nigella Lawson weer ergens op tv te vinden is? Ik bekijk haar kookprogramma altijd erg graag. Wat jullie.
dinsdag 23 september 2003
HUMOR OM TE LACHEN
Koud buiten. En regen. Herfst, kortom. Jammer dat ik mijn jassen nog in opslag heb liggen.
Er zijn natuurlijk altijd mensen die nu al beginnen te zeuren ("Het is zo vroeg donker!" "Ik zet de kachel op 25!" "Waar blijft die warme chocolademelk?").
Die binnen gaan zitten met flessen vodka, potten pillen en scheermesjes.
Enfin, voor díe mensen dump ik een linkje naar Happy Tree Friends.
N.
update
Ben ik echt de enige die ziet dat Happy Tree Friends briljant is?
Er zijn natuurlijk altijd mensen die nu al beginnen te zeuren ("Het is zo vroeg donker!" "Ik zet de kachel op 25!" "Waar blijft die warme chocolademelk?").
Die binnen gaan zitten met flessen vodka, potten pillen en scheermesjes.
Enfin, voor díe mensen dump ik een linkje naar Happy Tree Friends.
N.
update
Ben ik echt de enige die ziet dat Happy Tree Friends briljant is?
OFFLINE?
Zijn we weer. Geen idee wat er aan de hand was. Zal wel aan de mannen van Blogger/Blogspot liggen.
N.
N.
maandag 22 september 2003
zondag 21 september 2003
ROOD
Elsie heeft een deel van de muur in onze gang rood geverfd. Baskisch rood, mochten jullie zulke details willen weten. Elsie houdt nogal van rood.
Even iets heel anders: deze week werden Niels en ik gemaild door de achternaamloze Barbara, die het leuk zou vinden als we melding maakten van haar verhalensite. Voor wie van (pogingen tot) griezelverhalen houdt: ga even langs bij Barbara. Wijzelf hebben de verhalen nog niet gelezen, maar het kan vast geen kwaad.
Vrijdag Far from Heaven gezien. Prachtfilm! Met Julianne Moore, Dennis Quaid (kent iemand hem nog?) en Dennis 'Deze Man Zou President van Amerika Moeten Zijn' Haysbert in de hoofdrollen. Zo'n filmhuis, daar zie je nog eens wat. En gisteravond dus Jerry Maguire op tv. En eerder deze week het amusante Bend It Like Beckham. Het lijkt alsof ik mijn hele vakantie alleen maar films kijk. Ik houd wel van een beetje mythevorming.
Graag wijs ik eenieder nogmaals op het feit dat enkele posts hieronder nog steeds de Schrijf Een Zin Voor Niels' Nieuwe Roman-Wedstrijd gaande is. En als ik het een wedstrijd noem, denken jullie misschien dat er prijzen aan verbonden zijn. Welnu, dat is niet zo. Niettemin: schrijf een zin! Ook jij, Ricus van de Coevering! Dat je andermans zinnen niet mooi vindt, bijvoorbeeld negen bladzijden achtereen in de nieuwe Nymph, is geen enkel excuus om hier zelf niet wat gedenkwaardige zinnen te doneren. Laat zien wat je kunt!
Ik ga morgen weer eens aan het werk. Twee weken rust genomen van Het Grote Boze Boekenvak - het is wel weer even genoeg geweest.
De laatste dagen luister ik in ene veel naar The Black Crowes. Wat zeggen jullie me daarvan?
V.
Even iets heel anders: deze week werden Niels en ik gemaild door de achternaamloze Barbara, die het leuk zou vinden als we melding maakten van haar verhalensite. Voor wie van (pogingen tot) griezelverhalen houdt: ga even langs bij Barbara. Wijzelf hebben de verhalen nog niet gelezen, maar het kan vast geen kwaad.
Vrijdag Far from Heaven gezien. Prachtfilm! Met Julianne Moore, Dennis Quaid (kent iemand hem nog?) en Dennis 'Deze Man Zou President van Amerika Moeten Zijn' Haysbert in de hoofdrollen. Zo'n filmhuis, daar zie je nog eens wat. En gisteravond dus Jerry Maguire op tv. En eerder deze week het amusante Bend It Like Beckham. Het lijkt alsof ik mijn hele vakantie alleen maar films kijk. Ik houd wel van een beetje mythevorming.
Graag wijs ik eenieder nogmaals op het feit dat enkele posts hieronder nog steeds de Schrijf Een Zin Voor Niels' Nieuwe Roman-Wedstrijd gaande is. En als ik het een wedstrijd noem, denken jullie misschien dat er prijzen aan verbonden zijn. Welnu, dat is niet zo. Niettemin: schrijf een zin! Ook jij, Ricus van de Coevering! Dat je andermans zinnen niet mooi vindt, bijvoorbeeld negen bladzijden achtereen in de nieuwe Nymph, is geen enkel excuus om hier zelf niet wat gedenkwaardige zinnen te doneren. Laat zien wat je kunt!
Ik ga morgen weer eens aan het werk. Twee weken rust genomen van Het Grote Boze Boekenvak - het is wel weer even genoeg geweest.
De laatste dagen luister ik in ene veel naar The Black Crowes. Wat zeggen jullie me daarvan?
V.
COFFEE AND TV
Wederom is het me niet gelukt Jerry Maguire in zijn geheel te zien. Maar de stukken die ik zag: mooi. Tom Cruise is véél beter dan Cuba Gooding Jr. Die man is onderschat, Cruise, ik zeg het jullie. Wat te denken van zijn monumentale rol in Magnolia? Of in Rain Man?
Aansluitend op mijn vorige post: de herfst is een seizoen van melancholie. Ik heb melancholie nodig. Vintage Port met oude kaas. Dode Mensen waarvan ik denk: ah, da's jammer, toch. Bladeren. En dan boswandelingen.
Ik drink overigens zelfgezette espresso thuis. Jij niet?
N.
Aansluitend op mijn vorige post: de herfst is een seizoen van melancholie. Ik heb melancholie nodig. Vintage Port met oude kaas. Dode Mensen waarvan ik denk: ah, da's jammer, toch. Bladeren. En dan boswandelingen.
Ik drink overigens zelfgezette espresso thuis. Jij niet?
N.
zaterdag 20 september 2003
vrijdag 19 september 2003
KUN JE SCHRIJVEN? SCHRIJF DAN MEE!
Wat zeggen jullie ervan? Zullen we Niels gewoon met z'n allen helpen om die prachtroman Muziek uit openstaande ramen te voltooien? Een goed idee, niet? Ik geef hier alvast een voorzetje, daarna mogen jullie laten zien wat je kunt!
5 zinnen die ik graag toegevoegd zou willen zien aan Niels' nieuwe roman:
- 1 -
Rollo was ruim op tijd voor zijn afspraak met Ilja – ze zouden samen haar gevaarlijke bouviers uitlaten in het stadspark, terwijl ze jengelende kleuters in zandbakken toebeten: ‘En nu stoppen met dat gehuil, anders geven we je een reden om te janken.’
- 2 -
‘In de porno-industrie kom je toch maar rare uitwassen tegen,’ mompelde Max tegen niemand in het bijzonder, terwijl hij twee rubber eendjes uit een doos haalde.
- 3 -
Mira en Rollo droomden er al jaren van hun woordje te kunnen doen in een late-night-talkshow, maar nu ze eindelijk in de blauwe fluwelen stoelen zaten, wisten ze niets uit te brengen.
- 4 -
Hoewel Felix vaker met dit bijltje had gehakt, vlogen de spaanders hem nu dermate venijnig in het gezicht dat hij besloot het erbij neer te leggen.
- 5 -
Onze teckel Debbie dreigt weg te drijven in haar bootje, naar andere, betere oorden en misschien wel naar Engeland, want als je heel ver een bepaalde kant uit drijft, kun je in Engeland terechtkomen, en dus halen we haar maar weer naar de kant.
En nu jullie! Leef je uit in de comments!
V.
5 zinnen die ik graag toegevoegd zou willen zien aan Niels' nieuwe roman:
- 1 -
Rollo was ruim op tijd voor zijn afspraak met Ilja – ze zouden samen haar gevaarlijke bouviers uitlaten in het stadspark, terwijl ze jengelende kleuters in zandbakken toebeten: ‘En nu stoppen met dat gehuil, anders geven we je een reden om te janken.’
- 2 -
‘In de porno-industrie kom je toch maar rare uitwassen tegen,’ mompelde Max tegen niemand in het bijzonder, terwijl hij twee rubber eendjes uit een doos haalde.
- 3 -
Mira en Rollo droomden er al jaren van hun woordje te kunnen doen in een late-night-talkshow, maar nu ze eindelijk in de blauwe fluwelen stoelen zaten, wisten ze niets uit te brengen.
- 4 -
Hoewel Felix vaker met dit bijltje had gehakt, vlogen de spaanders hem nu dermate venijnig in het gezicht dat hij besloot het erbij neer te leggen.
- 5 -
Onze teckel Debbie dreigt weg te drijven in haar bootje, naar andere, betere oorden en misschien wel naar Engeland, want als je heel ver een bepaalde kant uit drijft, kun je in Engeland terechtkomen, en dus halen we haar maar weer naar de kant.
En nu jullie! Leef je uit in de comments!
V.
NUTTELOZE LIJSTEN GAAN HET HELEMAAL WORDEN IN 2004
5 Dingen die ik graag zou doen indien er geen consequenties aan verbonden waren
1. Alle bouwvakkers die (feitelijk nooit) aan mijn huis werken inelkander meppen met een roestig stuk staal
2. Gerard Reve in huis nemen
3. Met Cameron Diaz een lange avond snookeren (Plaatje? Plaatje!)
4. Het winnende doelpunt scoren namens Duitsland tegen het Nederlands Elftal in de finale van het WK
5. In een drie-sterren restaurant friet en mayonaise bestellen.
N.
P.S. Wat bazelt 'ie nou, zullen jullie zeggen. Dat zijn toch heel geen Stoere Dingen?
1. Alle bouwvakkers die (feitelijk nooit) aan mijn huis werken inelkander meppen met een roestig stuk staal
2. Gerard Reve in huis nemen
3. Met Cameron Diaz een lange avond snookeren (Plaatje? Plaatje!)
4. Het winnende doelpunt scoren namens Duitsland tegen het Nederlands Elftal in de finale van het WK
5. In een drie-sterren restaurant friet en mayonaise bestellen.
N.
P.S. Wat bazelt 'ie nou, zullen jullie zeggen. Dat zijn toch heel geen Stoere Dingen?
donderdag 18 september 2003
WE ZIEN JULLIE BIJ THE THRILLS
Dit is een eenmalig en uniek aanbod! En exclusief, zoals ze dat noemen.
Volgende week woensdagavond speelt dé hippe band van dit moment, The Thrills, in De Melkweg (zie onze links in de rechterbalk). Woensdagavond om 21 uur. En er zijn nog kaarten over!
Niet alleen gaan Elsie en ik erheen, ook Niels en het meisje J. zijn er te vinden, en zelfs vriend dIMI en zijn Angela. Wat staat jullie nog in de weg? Koop een kaartje! Maak deel uit van het Grote Niels en Vincent Festijn! Samen met The Thrills!
We zien jullie daar.
V.
Volgende week woensdagavond speelt dé hippe band van dit moment, The Thrills, in De Melkweg (zie onze links in de rechterbalk). Woensdagavond om 21 uur. En er zijn nog kaarten over!
Niet alleen gaan Elsie en ik erheen, ook Niels en het meisje J. zijn er te vinden, en zelfs vriend dIMI en zijn Angela. Wat staat jullie nog in de weg? Koop een kaartje! Maak deel uit van het Grote Niels en Vincent Festijn! Samen met The Thrills!
We zien jullie daar.
V.
OP DIT MOMENT IN HUIZE SCHMITZ...
...Zit ik nog steeds met een boekenoverschot. De Nederlandse literatuur past nu tot en met Leon de Winter in de kast. Wat betekent dat Henk van Woerden, Betje Wolff & Aagje Deken, Jan Wolkers, Nelleke Zandwijk en Joost Zwagerman nu officieel dakloos zijn. Nog even en Hans Warren, Laura Weeda, Menno Wigman, Willem Wilmink en De Winter kunnen zich daarbij voegen.
...Weten Elsie en ik inmiddels waar we ons trouwfeest willen houden.
...Liggen er 3 dvd's te wachten om teruggebracht te worden naar de videotheek. Ik lijk Patrick Bateman wel.
...Koester ik me in het besef dat ik nog een paar dagen vakantie heb.
...Liggen Noni en Teigetje - onze prachtkatten - met elkaar te stoeien.
...Heb ik zin om een boel stoere kleren te gaan kopen vanmiddag, in aanvulling op de twee stoere overhemden en de stoere trui die ik gisteren in Den Haag kocht.
...Drink ik nog een blikje vanillecola.
V.
...Weten Elsie en ik inmiddels waar we ons trouwfeest willen houden.
...Liggen er 3 dvd's te wachten om teruggebracht te worden naar de videotheek. Ik lijk Patrick Bateman wel.
...Koester ik me in het besef dat ik nog een paar dagen vakantie heb.
...Liggen Noni en Teigetje - onze prachtkatten - met elkaar te stoeien.
...Heb ik zin om een boel stoere kleren te gaan kopen vanmiddag, in aanvulling op de twee stoere overhemden en de stoere trui die ik gisteren in Den Haag kocht.
...Drink ik nog een blikje vanillecola.
V.
woensdag 17 september 2003
OP DIT MOMENT IN HUIZE CARELS...
...Kotst mijn hond in haar mand.
...Luister ik naar The New van Interpol.
...Denk ik dat ik die bal van Van der Vaart er wél keihard in had gerost.
...Voeg ik de zin: "Na verloop van tijd was zijn voorruit zo smerig van ontplofte insectenlichamen, dat zelfs de ruitenwisser het alleen maar erger maakte" toe aan mijn nieuwe roman.
...Zou ik graag in New York willen wonen.
...Vraag ik me af of ik dit tof moet vinden of niet.
...Neem ik nog een glas wijn.
N.
...Luister ik naar The New van Interpol.
...Denk ik dat ik die bal van Van der Vaart er wél keihard in had gerost.
...Voeg ik de zin: "Na verloop van tijd was zijn voorruit zo smerig van ontplofte insectenlichamen, dat zelfs de ruitenwisser het alleen maar erger maakte" toe aan mijn nieuwe roman.
...Zou ik graag in New York willen wonen.
...Vraag ik me af of ik dit tof moet vinden of niet.
...Neem ik nog een glas wijn.
N.
dinsdag 16 september 2003
KOPJES, DAT KAN IK OOK
Vreemden
De laatste tijd schrijven er meer en meer vreemden bij onze comments. Ik word daar een beetje onzeker van. Angstig. Argwanend. Wie zijn al die lui? Vrienden, vriendinnen, familie, vage kennissen, collega's? Hoe zit dat?
Voetbal
Ik doe niet mee aan Niels' pool. Over welke wedstrijd heeft-ie het eigenlijk? Tegen wie voetbalt Ajax dan?
Film
Vandaag gezien: Insomnia. Een hallucinant filmpje van Christopher Nolan. Een remake dan nog. Al Pacino is heel, heel goed; het is moeilijk te bepalen of je aan zijn kant staat of niet. En Robin Williams heeft een aardige, voor zijn doen ingetogen rol als de boef. Hij is niet zo goed als in One Hour Photo, maar alleszins beter dan in alle talkshows waar hij ooit te gast was en waar hij zichzelf erbarmelijk voor schut zette. Niets zo irritant als Robin Williams die voortdurend 'Kijk Naar Mij!' lijkt te schreeuwen. Die houding lijkt hij eindelijk van zich af te schudden.
Boeken
Ik ben mijn boeken aan het reorganiseren hier. En ik kan er maar beter eerlijk over zijn: de kasten zijn vol! Wat te doen? Roekeloos boeken weggooien? Alles in dubbele rijen neerzetten? Stoppen met boeken aanschaffen?
Antwoorden zijn welkom. Op alles. Op wat dan ook.
V.
De laatste tijd schrijven er meer en meer vreemden bij onze comments. Ik word daar een beetje onzeker van. Angstig. Argwanend. Wie zijn al die lui? Vrienden, vriendinnen, familie, vage kennissen, collega's? Hoe zit dat?
Voetbal
Ik doe niet mee aan Niels' pool. Over welke wedstrijd heeft-ie het eigenlijk? Tegen wie voetbalt Ajax dan?
Film
Vandaag gezien: Insomnia. Een hallucinant filmpje van Christopher Nolan. Een remake dan nog. Al Pacino is heel, heel goed; het is moeilijk te bepalen of je aan zijn kant staat of niet. En Robin Williams heeft een aardige, voor zijn doen ingetogen rol als de boef. Hij is niet zo goed als in One Hour Photo, maar alleszins beter dan in alle talkshows waar hij ooit te gast was en waar hij zichzelf erbarmelijk voor schut zette. Niets zo irritant als Robin Williams die voortdurend 'Kijk Naar Mij!' lijkt te schreeuwen. Die houding lijkt hij eindelijk van zich af te schudden.
Boeken
Ik ben mijn boeken aan het reorganiseren hier. En ik kan er maar beter eerlijk over zijn: de kasten zijn vol! Wat te doen? Roekeloos boeken weggooien? Alles in dubbele rijen neerzetten? Stoppen met boeken aanschaffen?
Antwoorden zijn welkom. Op alles. Op wat dan ook.
V.
BELANGRIJKE DINGEN VANDAAG
:: Prinsjesdag ::
Doen we niets aan. Het moet inderdaad leuk blijven hier. Die foto is overigens speciaal voor J. En dat is een meisje. Ze had de ontelbare herhalingen gemist, wat een prestatie is.
:: Ajax ::
Ik open de pool: 0-2 gaat het worden. Zelf een literair verantwoord balletje trappen? Collega Marcel Maassen heeft een leuk spelletje op z'n site. Wel even drukken op Harry Haalt Uit.
:: Palahniuk ::
De man heeft (alweer) een nieuw boek: Diary. Binnenkort de recensie.
:: De Verhuizing ::
Als je een luie donder bent, bestel je hier deze prachtbundel.
:: Winona ::
Ik zag drie jaar geleden Lost Souls. Die vond ik behoorlijk amusant. Janusz Kaminski deed de regie.
N.
P.S. Zien jullie hoe ik met die dubbele puntjes zomaar een grafische voorstelling maak?
Doen we niets aan. Het moet inderdaad leuk blijven hier. Die foto is overigens speciaal voor J. En dat is een meisje. Ze had de ontelbare herhalingen gemist, wat een prestatie is.
:: Ajax ::
Ik open de pool: 0-2 gaat het worden. Zelf een literair verantwoord balletje trappen? Collega Marcel Maassen heeft een leuk spelletje op z'n site. Wel even drukken op Harry Haalt Uit.
:: Palahniuk ::
De man heeft (alweer) een nieuw boek: Diary. Binnenkort de recensie.
:: De Verhuizing ::
Als je een luie donder bent, bestel je hier deze prachtbundel.
:: Winona ::
Ik zag drie jaar geleden Lost Souls. Die vond ik behoorlijk amusant. Janusz Kaminski deed de regie.
N.
P.S. Zien jullie hoe ik met die dubbele puntjes zomaar een grafische voorstelling maak?
maandag 15 september 2003
HOE ZIT HET TOCH MET DIE KRIEBELHOEST?
Ja, beste lezers, ik schreef er een boel over, in de eerste maanden dat deze site bestond, en ik heb er maandenlang last van gehad, maar die kriebelhoest, die is nu geheel verdwenen, hoor. Sinds vandaag heb ik echter een heuse verkoudheid te pakken, zodat we deze site beter kunnen omdopen tot Niels en Vincent Zijn Beiden Ziek, maar dat lijkt me geen naam waar je nieuwe lezers mee trekt, en nieuwe lezers, daar zijn we dol op. Inmiddels hebben we ook de eerste hits uit Italië te pakken. Verheugende ontwikkelingen alom (op mijn verkoudheid na dan).
Om jullie nog wat meer bij te praten: Elsie, die sinds een week of twee een afgestudeerd ingenieur is, heeft slechts 1 x hoeven solliciteren om een baan te bemachtigen. Per 1 oktober gaat ze aan de slag. Leve Elsie!
Vandaag de film Mr. Deeds gezien. De enige reden dat ik die wilde zien, was Winona natuurlijk, maar tjongejongejonge, wat een flauwigheden af en toe. Soms denk je gewoon dat je naar een kinderfilm zit te kijken. Ik zeg het niet graag, maar de tijd dat Winona in echt stoere films speelde (1988-1994) ligt inmiddels wel erg ver achter ons, niet? Girl, Interrupted viel nog mee, maar films als Boys, Alien: Resurrection, Mr. Deeds en dat gruwelijke wanproduct Autumn in New York... Dat heeft zo'n meisje toch allemaal niet nodig? Ze gaat nu spelen in een verfilming van een van Sándor Márais romans. Ik houd mijn hart vast.
Even een vraag voor de muziekfans onder jullie: zetten jullie de tv ook altijd meteen op een andere zender als Nena en Kim Wilde te zien zijn? Schrikken jullie ook altijd zo van die twee? En het refrein van 'Where Is the Love' van The Black Eyed Peas, klinkt dat niet gewoon net zoals dat van 'Torn' van Natalie Imbruglia? En is het nu eens afgelopen met al die singles van de Nederlandse Idols-sterretjes?
Morgen is het Prinsjesdag. Ik denk niet dat je daar verder iets over zult horen van Niels of mij. Het moet wel een beetje leuk blijven hier.
V.
Om jullie nog wat meer bij te praten: Elsie, die sinds een week of twee een afgestudeerd ingenieur is, heeft slechts 1 x hoeven solliciteren om een baan te bemachtigen. Per 1 oktober gaat ze aan de slag. Leve Elsie!
Vandaag de film Mr. Deeds gezien. De enige reden dat ik die wilde zien, was Winona natuurlijk, maar tjongejongejonge, wat een flauwigheden af en toe. Soms denk je gewoon dat je naar een kinderfilm zit te kijken. Ik zeg het niet graag, maar de tijd dat Winona in echt stoere films speelde (1988-1994) ligt inmiddels wel erg ver achter ons, niet? Girl, Interrupted viel nog mee, maar films als Boys, Alien: Resurrection, Mr. Deeds en dat gruwelijke wanproduct Autumn in New York... Dat heeft zo'n meisje toch allemaal niet nodig? Ze gaat nu spelen in een verfilming van een van Sándor Márais romans. Ik houd mijn hart vast.
Even een vraag voor de muziekfans onder jullie: zetten jullie de tv ook altijd meteen op een andere zender als Nena en Kim Wilde te zien zijn? Schrikken jullie ook altijd zo van die twee? En het refrein van 'Where Is the Love' van The Black Eyed Peas, klinkt dat niet gewoon net zoals dat van 'Torn' van Natalie Imbruglia? En is het nu eens afgelopen met al die singles van de Nederlandse Idols-sterretjes?
Morgen is het Prinsjesdag. Ik denk niet dat je daar verder iets over zult horen van Niels of mij. Het moet wel een beetje leuk blijven hier.
V.
zondag 14 september 2003
ZONDAGMIDDAGGENEUZEL
Vanmiddag had ik de grote schrijfster Janneke Jonkman op bezoek naar aanleiding van haar aanstaande bestseller De Droomfotograaf. We bespraken haar manuscript, ik zette enkele straffe ristretto's, en beiden gingen we goedgeluimd ons weegs.
Vincent en ik, wij droppen die roman tot het elke boekentoptien zal aanvoeren. Wij werken immers bij als promotiemedewerkers van Prometheus.
Ondertussen voelde ik me wat beter (nog steeds hoestend, snotterend maar met een geheel nieuw kapsel), dus ging ik vanwege het fraaie weer naar de IJ-brouwerij, samen met enkele vrienden.
Thuisgekomen werd er patat gehaald, en drank. De meisjes wilden Expeditie Robinson zien. Ik zelf heb maar weinig op met dat soort programma’s. Wel zag ik een man waarvan ik zeker was dat hij de finale zal halen. Reeds voor aanvang getooid met wilde haren en een onverzorgde baard, dan laat je zien dat je klaar bent voor de jungle.
Daarna ging het verder met een documentaire over Progeria. Gezellige kost. En welke Mongool heeft Boston Public op zo’n ondankbaar tijdstip geplaatst? Ze begrijpen het niet bij Net5, werkelijk.
Jullie zullen je wellicht afvragen: ‘Wanneer krijgen we eindelijk weer eens een boekbespreking?’ En dan moet ik zeggen: ‘Ik weet het niet.’ De academicus in mij zorgt ervoor dat ik boekhandels alleen betreed om vakliteratuur aan te schaffen. Fictie is momenteel niet aan mij besteed. Helaas.
N.
P.S. Britney staat binnenkort in de Rolling Stone. Hier en hier de preview.
update
Er zijn geen andere foto's uit die Rolling Stone-reportage. Je kunt wel het hele artikel lezen.
Vincent en ik, wij droppen die roman tot het elke boekentoptien zal aanvoeren. Wij werken immers bij als promotiemedewerkers van Prometheus.
Ondertussen voelde ik me wat beter (nog steeds hoestend, snotterend maar met een geheel nieuw kapsel), dus ging ik vanwege het fraaie weer naar de IJ-brouwerij, samen met enkele vrienden.
Thuisgekomen werd er patat gehaald, en drank. De meisjes wilden Expeditie Robinson zien. Ik zelf heb maar weinig op met dat soort programma’s. Wel zag ik een man waarvan ik zeker was dat hij de finale zal halen. Reeds voor aanvang getooid met wilde haren en een onverzorgde baard, dan laat je zien dat je klaar bent voor de jungle.
Daarna ging het verder met een documentaire over Progeria. Gezellige kost. En welke Mongool heeft Boston Public op zo’n ondankbaar tijdstip geplaatst? Ze begrijpen het niet bij Net5, werkelijk.
Jullie zullen je wellicht afvragen: ‘Wanneer krijgen we eindelijk weer eens een boekbespreking?’ En dan moet ik zeggen: ‘Ik weet het niet.’ De academicus in mij zorgt ervoor dat ik boekhandels alleen betreed om vakliteratuur aan te schaffen. Fictie is momenteel niet aan mij besteed. Helaas.
N.
P.S. Britney staat binnenkort in de Rolling Stone. Hier en hier de preview.
update
Er zijn geen andere foto's uit die Rolling Stone-reportage. Je kunt wel het hele artikel lezen.
PIRATEN
Gisteravond hebben Elsie en ik dan eindelijk Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl gezien. Films met extreem lange namen, ik ben er geen voorstander van, maar wat een leuke film was dat, zeg. Johnny Depp, een van de helden van onze tijd, is de coolste piraat die je ooit hebt gezien (hoewel, hoeveel piraten zie je überhaupt nog, heden ten dage?) en het meisje Keira Knightley is een charmante Winona-lookalike, zij het veertien jaar jonger. Dat de film belachelijk lang duurt, valt niet eens zo erg op als je in de bioscoop zit. Goed, misschien maar weer eens Schateiland lezen dan. Keira K. denken we er dan gewoon bij.
De fanatieke poster Caramba gaat hier voortaan door het leven als Harold. Harold was een van mijn zogenoemde mentorkinderen in 1997. Ik bescherm hem dus met mijn leven, zoals dat gaat. Wees een beetje aardig tegen hem.
(Betekent dit dat Frans en Tony Berini ook bekenden van me zijn? Ik wacht af.)
V.
De fanatieke poster Caramba gaat hier voortaan door het leven als Harold. Harold was een van mijn zogenoemde mentorkinderen in 1997. Ik bescherm hem dus met mijn leven, zoals dat gaat. Wees een beetje aardig tegen hem.
(Betekent dit dat Frans en Tony Berini ook bekenden van me zijn? Ik wacht af.)
V.
RAAR, EIGENLIJK
Ben ik nu de enige die denkt: 'Wat raar eigenlijk dat dat artikel over Prometheus in NRC stond?' Ik bedoel, ze hebben nota bene sámen de reeks NRC-Prometheus. In dezelfde editie stond een advertentie voor een boek uit dát fonds.
In-crowd geoudehoer, dit. Snel maar iets anders.
One-T featuring Cool-T, The Magic Key. Ik vind dat een fijn nummer.
Ik herlees Weg met de literatuur! van Herman Brusselmans. Omdat ik gewoonweg te ziekig ben om bezig te zijn met Echte Dingen.
Genoeg!
N.
In-crowd geoudehoer, dit. Snel maar iets anders.
One-T featuring Cool-T, The Magic Key. Ik vind dat een fijn nummer.
Ik herlees Weg met de literatuur! van Herman Brusselmans. Omdat ik gewoonweg te ziekig ben om bezig te zijn met Echte Dingen.
Genoeg!
N.
zaterdag 13 september 2003
BERICHT AAN CARAMBA
(Dit staat ook al bij de comments, maar op deze manier zie je het misschien sneller.)
Ha Caramba,
Je hebt een door mij gesigneerd exemplaar van Nymph? Oef, da's lang geleden dan. Ken ik je dan ook nog? Of jij mij?
In elk geval: dank je voor het compliment. Mijn verhaal heette overigens niet zo, maar bevatte een motto uit Brusselmans' Het mooie kotsende meisje. Sinds 1999 schrijf ik nog maar heel weinig; ik houd me tegenwoordig voornamelijk bezig 'achter de schermen', als (bureau)redacteur bij Prometheus en als hoofdredacteur/recensent bij Nymph. Heel af en toe heb ik er wel weer zin in, proza schrijven, dus ik wacht rustig af tot de drang groot genoeg is om er daadwerkelijk iets mee te doen.
Laat iets van je horen!
V.
Ha Caramba,
Je hebt een door mij gesigneerd exemplaar van Nymph? Oef, da's lang geleden dan. Ken ik je dan ook nog? Of jij mij?
In elk geval: dank je voor het compliment. Mijn verhaal heette overigens niet zo, maar bevatte een motto uit Brusselmans' Het mooie kotsende meisje. Sinds 1999 schrijf ik nog maar heel weinig; ik houd me tegenwoordig voornamelijk bezig 'achter de schermen', als (bureau)redacteur bij Prometheus en als hoofdredacteur/recensent bij Nymph. Heel af en toe heb ik er wel weer zin in, proza schrijven, dus ik wacht rustig af tot de drang groot genoeg is om er daadwerkelijk iets mee te doen.
Laat iets van je horen!
V.
vrijdag 12 september 2003
Vervolg Van Onzeker Feuilleton
Hier het vervolg van Waarschuwingsborden. Al dan niet met charmante spelfouten. Ik hoor het wel weer.
Niels Carels
WAARSCHUWINGSBORDEN (deel 2)
‘Ik zit hier gewoon op een bankje, daar is niets verdachts aan. Ik heb mijn kaart uitgezet. Ik zit te genieten van de fontein. Niemand die daar iets tegen kan hebben,’ sprak hij.
Tegenover hem, op ruim twintig meter hoogte, schreeuwden bier- en sigarettenreclame om het hardst. Hij nam een sigaret, de goedkoopste die te krijgen was, en stak hem aan. Direct kwam een hondgelijkende machine naast hem staan, die zijn muil opende. Op hetzelfde moment begon zijn kaartmachine te trillen.
‘Rookt U nog steeds OVERHEIDSSIGARETTEN? Stap nu vrijblijvend over op SANACIG! De sigaret met meer SMAAK, meer TEER, meer KOOLMONOXIDE en meer NICOTINE maar zonder de VERVUILING! Wilt U een GRATIS PROEFMONSTER ontvangen? Druk dan AGREE op Uw Personal Global Identification System®!’
Verveeld drukte hij de boodschap weg en tikte de as in de opengesperde muil van de hond. As verzamelen zou hier moeilijker worden. Deze honden waren nieuwer, beter beveiligd en bovendien voorzien van de meest up-to-date software. Het was geen overdrijving om te stellen dat De Nationale Bank minder bewaakt werd dan de ashonden.
Over zijn lijf leken miljoenen kleine informationbugs te krioelen. Hij had ze wel gevoeld, op het moment dat hij de stad binnen was gekomen, hoe de insecten zich direct onder zijn huid hadden genesteld, hun angels uitgestoken, zich in zijn vlees hadden geboord.
Nu draaide een hersen-tor zich om in de uiterste zenuwstam onder zijn schedel, waardoor zijn vel luid langs zijn kunststoffen jas schuurde. Direct voelde hij de beet ontstaan, een zwelling die zonder behandeling oneindig door zou gaan, minuscuul eerst, maar monsterachtig binnen twee, drie, vier jaar. Hij had ze gezien, de uitgestotenen, de verdoemden – met vergroeiingen zo grotesk dat ze algauw legendarisch werden – later verwordend tot figuranten in ordinaire snuff-films die niet meer gewild waren bij een kosmische elite, maar gewoon dagelijks op de televisie werden vertoond, onderwerp van persiflage in wrede amusementsprogramma’s en, na vijf jaar van tolerantie, in speciale steden gestopt werden. In zo’n stad was hij geboren.
Hij smeerde er wat make-up op en voelde de beet slinken, tot er weinig meer overbleef dan wat door kon gaan voor een verstopte porie.
(Meer Volgt. Of Niet.)
N.
Niels Carels
WAARSCHUWINGSBORDEN (deel 2)
‘Ik zit hier gewoon op een bankje, daar is niets verdachts aan. Ik heb mijn kaart uitgezet. Ik zit te genieten van de fontein. Niemand die daar iets tegen kan hebben,’ sprak hij.
Tegenover hem, op ruim twintig meter hoogte, schreeuwden bier- en sigarettenreclame om het hardst. Hij nam een sigaret, de goedkoopste die te krijgen was, en stak hem aan. Direct kwam een hondgelijkende machine naast hem staan, die zijn muil opende. Op hetzelfde moment begon zijn kaartmachine te trillen.
‘Rookt U nog steeds OVERHEIDSSIGARETTEN? Stap nu vrijblijvend over op SANACIG! De sigaret met meer SMAAK, meer TEER, meer KOOLMONOXIDE en meer NICOTINE maar zonder de VERVUILING! Wilt U een GRATIS PROEFMONSTER ontvangen? Druk dan AGREE op Uw Personal Global Identification System®!’
Verveeld drukte hij de boodschap weg en tikte de as in de opengesperde muil van de hond. As verzamelen zou hier moeilijker worden. Deze honden waren nieuwer, beter beveiligd en bovendien voorzien van de meest up-to-date software. Het was geen overdrijving om te stellen dat De Nationale Bank minder bewaakt werd dan de ashonden.
Over zijn lijf leken miljoenen kleine informationbugs te krioelen. Hij had ze wel gevoeld, op het moment dat hij de stad binnen was gekomen, hoe de insecten zich direct onder zijn huid hadden genesteld, hun angels uitgestoken, zich in zijn vlees hadden geboord.
Nu draaide een hersen-tor zich om in de uiterste zenuwstam onder zijn schedel, waardoor zijn vel luid langs zijn kunststoffen jas schuurde. Direct voelde hij de beet ontstaan, een zwelling die zonder behandeling oneindig door zou gaan, minuscuul eerst, maar monsterachtig binnen twee, drie, vier jaar. Hij had ze gezien, de uitgestotenen, de verdoemden – met vergroeiingen zo grotesk dat ze algauw legendarisch werden – later verwordend tot figuranten in ordinaire snuff-films die niet meer gewild waren bij een kosmische elite, maar gewoon dagelijks op de televisie werden vertoond, onderwerp van persiflage in wrede amusementsprogramma’s en, na vijf jaar van tolerantie, in speciale steden gestopt werden. In zo’n stad was hij geboren.
Hij smeerde er wat make-up op en voelde de beet slinken, tot er weinig meer overbleef dan wat door kon gaan voor een verstopte porie.
(Meer Volgt. Of Niet.)
N.
IK IN DE KRANT
Heb ik eens twee weken vakantie, staat er meteen een paginagroot artikel over mijn werkgever in NRC Handelsblad. Ik word erin genoemd, en mijn naam wordt zowaar correct gespeld. Alleen jammer van die leeftijd (ik ben 26 en niet 27). Het is niet echt een artikel om vrolijk van te worden, maar ja.
V.
V.
NA LONDEN
Londen was prachtig, jongens en meisjes. Elsie en ik waren erheen voor 5 dagen, met onze digitale camera. Nooit geweten dat je daar zo veel leuke dingen mee kunt doen. Jammer dat Elsie 1 dag behoorlijk ziek was, anders waren er nóg meer leuke dingen van gekomen. Je vindt Els en mij overigens niet in de hippe, trendy gelegenheden waar Niels eerder deze week over schreef. Wel vind je ons volop in de parken, in musea, in allerhande vestigingen van Starbucks en de Pizza Hut, in antiquariaten, op terrasjes, in de metro en - nog maar eens - in parken. Eergisteren deed ik een poging het hotel terug te vinden waar ik in 1987 met mijn vader logeerde, maar probeer het maar eens: je verplaatsen in het jongetje van tien dat je ooit was. Niets is nog herkenbaar. Volgens mij hebben ze ergens tussen 1987 en nu enkele straten verlegd en dat hele hotel met de grond gelijk gemaakt. Anders valt het niet te verklaren.
Weet je wat heel frustrerend is? Twee nachten achter elkaar wakker gemaakt worden door het brandalarm. En dan half aangekleed tien etages naar beneden schuifelen. Nergens rook of vuur te bespeuren. En dan buiten voor het hotel constateren dat het alarm weer weg is. En dan maar terug naar binnen gaan.
Bij thuiskomst gezien dat Niels flink heeft huisgehouden op de site. Hij gaat voor een bikkelhard imago, zie ik. Zo staat er een wat potsierlijke disclaimer op onze site over mensen die we al dan niet mogen en zinnen als 'wij schrijven wat wij willen'. Ik denk dat ik die disclaimer a) maar eens moest herschrijven of b) geheel moest schrappen. Dat hele woord 'disclaimer' alleen al, wat een onzin. Maar goed, ik ben hier natuurlijk niet de baas, al ben ik de oudste, zoals jullie kunnen zien aan die prachtbio's van ons, rechtsboven in beeld.
Ook zag ik bij de comments dat Niels en Thomas van Aalten een semi-aanvaring hebben gehad hier. Ik houd me daar verre van. Wat ik van Van Aaltens boeken vind, mag bekend verondersteld worden, maar aan gebekvecht hier ga ik geen tijd besteden, rode pen of niet.
Ten slotte: Johnny Cash dood, inderdaad. Maar afgelopen week ook Leni Riefenstahl en vandaag ook nog eens John Ritter. Blijven er nog bekende mensen over op die manier? En loont dat sterrendom nog wel? Het is een eersteklasticket naar een snelle dood als je het mij vraagt.
Ik duik dus even onder voorlopig. Incognito. Je herkent me aan een groene hoed met veer en een rode clownsneus. Clowns zijn doodeng, maar bovenal onaantastbaar.
V.
Weet je wat heel frustrerend is? Twee nachten achter elkaar wakker gemaakt worden door het brandalarm. En dan half aangekleed tien etages naar beneden schuifelen. Nergens rook of vuur te bespeuren. En dan buiten voor het hotel constateren dat het alarm weer weg is. En dan maar terug naar binnen gaan.
Bij thuiskomst gezien dat Niels flink heeft huisgehouden op de site. Hij gaat voor een bikkelhard imago, zie ik. Zo staat er een wat potsierlijke disclaimer op onze site over mensen die we al dan niet mogen en zinnen als 'wij schrijven wat wij willen'. Ik denk dat ik die disclaimer a) maar eens moest herschrijven of b) geheel moest schrappen. Dat hele woord 'disclaimer' alleen al, wat een onzin. Maar goed, ik ben hier natuurlijk niet de baas, al ben ik de oudste, zoals jullie kunnen zien aan die prachtbio's van ons, rechtsboven in beeld.
Ook zag ik bij de comments dat Niels en Thomas van Aalten een semi-aanvaring hebben gehad hier. Ik houd me daar verre van. Wat ik van Van Aaltens boeken vind, mag bekend verondersteld worden, maar aan gebekvecht hier ga ik geen tijd besteden, rode pen of niet.
Ten slotte: Johnny Cash dood, inderdaad. Maar afgelopen week ook Leni Riefenstahl en vandaag ook nog eens John Ritter. Blijven er nog bekende mensen over op die manier? En loont dat sterrendom nog wel? Het is een eersteklasticket naar een snelle dood als je het mij vraagt.
Ik duik dus even onder voorlopig. Incognito. Je herkent me aan een groene hoed met veer en een rode clownsneus. Clowns zijn doodeng, maar bovenal onaantastbaar.
V.
Johnny Cash óók al dood
Ze gaan met hele volkstammen tegelijk. En de warmte is toch echt wel voorbij. Maar Johnny Cash is heengegaan. Vorige maand nog in de running voor een heuse MTV-award, het doet er heden allemaal niet meer toe. Dag John! De groeten aan Mike, Charles en alle andere helden die we verloren deze zomer.
Over doden gesproken, Six Feet Under begint binnenkort weer. Op een fatsoenlijke tijd voor alle mensen die vroeg op moeten. Niet te missen drama van de hoogste plank, mensen.
Het podium is vrij, de fans wachten: Vincent, stap in de ring en doe je ding!
N.
Over doden gesproken, Six Feet Under begint binnenkort weer. Op een fatsoenlijke tijd voor alle mensen die vroeg op moeten. Niet te missen drama van de hoogste plank, mensen.
Het podium is vrij, de fans wachten: Vincent, stap in de ring en doe je ding!
N.
donderdag 11 september 2003
Ik zei het 27 juni al
"PS Spel- en grammaticale fouten zijn van mijn hand. Ik hoop dat Vincent het fatsoen heeft om waar ik die maak - en ik heb al verbeteringen gezien -, ze te wijzigen. Ik mag dan een Belangrijk en Huiveringwekkend Schrijver zijn, grammaticaal ben ik zo goed als dyslectisch. De pientere geesten onder jullie zullen dit vanzelfsprekend betitelen als charmant of excentriek. Ikzelve houd het op een teken van geniale gekte."
N.
N.
woensdag 10 september 2003
Als je flauw wil zijn, doe het dan goed
Er zijn van die mensen die zich in de comments verschuilen achter meerdere namen. Da's prima, hoor. Zielig, maar prima. Als je denkt anoniem te zijn op het internet dan ben je nog dommer dan ik dacht.
Uitdaging voor de (amateur)hackers onder jullie: wat kun je met deze informatie?
We hebben het hier over Evy18, boekenbimbo én lolita100986.
N.
Uitdaging voor de (amateur)hackers onder jullie: wat kun je met deze informatie?
We hebben het hier over Evy18, boekenbimbo én lolita100986.
N.
Onzeker Feuilleton
Dat verhaal, waar ik het laatst over had, ik smijt het bij wijze van proef hier neer. Als een soap. Meer? Laat het weten. Niet? Ook goed. Dan stuur ik het naar een blad en verdien ik er nog wat aan. Jullie kopen wel allemaal De Verhuizing neem ik aan?
Niels Carels
WAARSCHUWINGSBORDEN
Have another drink, my son
Enjoy another cigarette
’Cos it’s time you realise
You’re just an average man
Turin Brakes
‘Het is helemaal niet vreemd dat ik hier alleen sta,’ zei hij zachtjes tegen zichzelf, ‘niemand die het ziet. Doe maar rustig aan, loop kalm nu verder, laat je blik omzichtig langs de panden gaan, kijk, daar gaat een vogel met een takje, hij bouwt een nestje.’
Vieze steden trekken vieze mensen, maar hier, in de blinkende hygiëne van deze metropool droegen zelfs de zwervers driedelig grijs en waren scherp geschoren. Het oneindige glazen dak dat als een zilverkleurige snelkookpan het zonlicht reflecteerde, had geen vlek, geen enkel teken van nalatigheid.
Hij begon te lopen, over de rubberen tegels die zijn tred een vluchtig tempo dicteerde. Het mocht gerust een wonder heten dat hij hier terecht was gekomen. Naar een wekenlange tocht, terwijl hij geld verdiende door benzine te verkopen die hij mengde met sigarettenas, tomatensap en zeep, had hij zijn insectenbeten weten te verhullen met een lange, slank gesneden jas. De meest in het oog springende bulten had hij weggewerkt met vloeibare make-up. Het middel was verkrijgbaar in iedere benzinepomp en kostte naar verhouding bijna niets.
Terwijl hij liep, tussen een mechanisch gevoerde massa van uniform geklede overheidsbeambten, bleef hij staren naar zijn digitale kaart, in de hoop eindelijk het gehoopte pastelkleurige kruis te zien. Vooralsnog bleef het bij zachte, maar zich steeds sneller herhalende trillingen.
Hij was veroordeeld tot de rechte lijn van de transportband, en hoe langer hij erop bleef, des te vager werden de trillingen. Bij de eerste afslag stapte hij af, ging zitten op een klein bankje waarvoor een nog kleinere fontein geplaatst was, en schakelde de digitale kaart uit.
(Meer Volgt. Of Niet.)
N.
Niels Carels
WAARSCHUWINGSBORDEN
Have another drink, my son
Enjoy another cigarette
’Cos it’s time you realise
You’re just an average man
Turin Brakes
‘Het is helemaal niet vreemd dat ik hier alleen sta,’ zei hij zachtjes tegen zichzelf, ‘niemand die het ziet. Doe maar rustig aan, loop kalm nu verder, laat je blik omzichtig langs de panden gaan, kijk, daar gaat een vogel met een takje, hij bouwt een nestje.’
Vieze steden trekken vieze mensen, maar hier, in de blinkende hygiëne van deze metropool droegen zelfs de zwervers driedelig grijs en waren scherp geschoren. Het oneindige glazen dak dat als een zilverkleurige snelkookpan het zonlicht reflecteerde, had geen vlek, geen enkel teken van nalatigheid.
Hij begon te lopen, over de rubberen tegels die zijn tred een vluchtig tempo dicteerde. Het mocht gerust een wonder heten dat hij hier terecht was gekomen. Naar een wekenlange tocht, terwijl hij geld verdiende door benzine te verkopen die hij mengde met sigarettenas, tomatensap en zeep, had hij zijn insectenbeten weten te verhullen met een lange, slank gesneden jas. De meest in het oog springende bulten had hij weggewerkt met vloeibare make-up. Het middel was verkrijgbaar in iedere benzinepomp en kostte naar verhouding bijna niets.
Terwijl hij liep, tussen een mechanisch gevoerde massa van uniform geklede overheidsbeambten, bleef hij staren naar zijn digitale kaart, in de hoop eindelijk het gehoopte pastelkleurige kruis te zien. Vooralsnog bleef het bij zachte, maar zich steeds sneller herhalende trillingen.
Hij was veroordeeld tot de rechte lijn van de transportband, en hoe langer hij erop bleef, des te vager werden de trillingen. Bij de eerste afslag stapte hij af, ging zitten op een klein bankje waarvoor een nog kleinere fontein geplaatst was, en schakelde de digitale kaart uit.
(Meer Volgt. Of Niet.)
N.
dinsdag 9 september 2003
DROP DIE BEAT
Zat ik gisternacht nog te zeiken dat er geen spannende hiphop meer is, vanochtend bedacht ik me: man, je hebt toch Peaches?
N.
P.S. Ik ben nogal van slag, sinds de afwezigheid van Vincent. Vandaar dit soort vage posts. Sorry hé.
N.
P.S. Ik ben nogal van slag, sinds de afwezigheid van Vincent. Vandaar dit soort vage posts. Sorry hé.
VETTE SLANG
STOP DE VERLOEDERING VAN DE NEDERLANDSE HIPHOP
Net gezien, op de The Box. Zomaar met het nummer Transvaal. Oef. Wát slecht en wát een geforceerde politieke correctheid. Na de tenenkrommende reclamecampagne die ons moesten overtuigen dat Antilliaanse jongeren oké waren, nu dit. Nee, het is niet best met de Nederlandse hiphop.
Yuki B. verkoopt in mijn avondwinkel 8punt6 aan hangjongeren. Brainpower koopt met een bril op, brood in steriele zaken op de Haarlemmerdijk. Raymtzer lift mee op het negatieve beeld van zijn kutneefjes. Ali B. kan niet eens normaal praten, laat staan rappen. De Osdorp Posse is meer en meer een metalband met alle ellende van dien (Def P. valt toch niet serieus te nemen?).
Losers. Waar is het gevaar gebleven? Waar is de schmützige ranzigheid die we willen zien? Moddervette, overstuurde beats wil ik horen. Vuile, donkere en nachtelijke muziek. Is het erg dat ik dan eerst aan DJ Shadow moet denken? Waar zijn Cypress Hill en Beastie Boys als je ze nodig hebt?
Joey Schmitz wees mij op Opgezwolle. Volgens hem het allerbeste ooit op Vaderlands hiphopgebied. En ik moet zeggen, die nieuwe feestsingle Tjappies en Mammies - ik lust er wel pap van. Ik houd van provincialen die boel overnemen. Fuck Amsterdam. Hou ze scherp, mannen.
Anyone?
N.
Yuki B. verkoopt in mijn avondwinkel 8punt6 aan hangjongeren. Brainpower koopt met een bril op, brood in steriele zaken op de Haarlemmerdijk. Raymtzer lift mee op het negatieve beeld van zijn kutneefjes. Ali B. kan niet eens normaal praten, laat staan rappen. De Osdorp Posse is meer en meer een metalband met alle ellende van dien (Def P. valt toch niet serieus te nemen?).
Losers. Waar is het gevaar gebleven? Waar is de schmützige ranzigheid die we willen zien? Moddervette, overstuurde beats wil ik horen. Vuile, donkere en nachtelijke muziek. Is het erg dat ik dan eerst aan DJ Shadow moet denken? Waar zijn Cypress Hill en Beastie Boys als je ze nodig hebt?
Joey Schmitz wees mij op Opgezwolle. Volgens hem het allerbeste ooit op Vaderlands hiphopgebied. En ik moet zeggen, die nieuwe feestsingle Tjappies en Mammies - ik lust er wel pap van. Ik houd van provincialen die boel overnemen. Fuck Amsterdam. Hou ze scherp, mannen.
Anyone?
N.
maandag 8 september 2003
HUISHOUDELIJKE MEDEDELING
Soms staat eronder een van Vince's of mijn posts dat er (0) comments zijn. Wil je zeker zijn van je zaak, dan check je het tóch. Haloscan, onze vriendelijke vrienden die de commentaren verzorgen, kunnen maar tellen tot 100. Dus. Het is niet anders.
N.
N.
MEISJES VAN 17 HEBBEN VOORRANG
Ter promotie van mijn everseller Neon, het volgende: stuur een bewijs dat je een meisje van 17 bent en de eerste vijf legitieme inzenders ontvangen een gratis gesigneerd exemplaar van mijn prachtroman.
Waar wachten jullie nog op?
Uitgeverij Prometheus
tav Niels Carels
Herengracht 507
1017 BV Amsterdam
N.
Waar wachten jullie nog op?
Uitgeverij Prometheus
tav Niels Carels
Herengracht 507
1017 BV Amsterdam
N.
NOGMAALS LONDON
Voor het geval dat Vincent kijkt: ga naar Madame Jojo's (ik heb daar heel fijne underground funkparties meegemaakt), en een lange tijd geleden was Cafe De Paris heel hip (ik liep er rond, en ik gooide een biertje in de scherp gesneden shirtjes van de dames van All Saints terwijl Micheal Jackson de VIP-room opzocht), drink koffie bij Bar Italia en ga, cultureel gezien, naar de Saatchi Gallery.
En meer.
N.
En meer.
N.
zondag 7 september 2003
Bij gebrek aan beter, oude shit
Onder het mom: We Hebben Het Nu Druk En Zijn Heel De Tijd Ergens Anders, een oude recensie van een nog ouder boek.
NIELS CARELS LAS
Ik begon met stevige tegenzin aan de nieuwe roman van Dave Eggers, U Zult Versteld Staan Van Onze Beweeglijkheid. Zijn eerste boek, Een Hartverscheurend Verhaal Van Duizelingwekkende Genialiteit, vond ik bij nadere, tweede lezing, Een Pathetisch Relaas Van Plaatsvervangende Schaamte. Maar ik benijd de man. Eggers heeft een florerend tijdschrift, een eigen uitgeverij en stelt de belangen van de auteur op de eerste plaats. Daarbij is hij rijk geworden van zijn eersteling. En mensen die rijk worden van het schrijven van boeken verdienen respect, ongeacht het aard van proza dat zij de wereld in slingeren.
Maar goed, dat zogenaamde in eigen beheer uitgegeven boek, U.Z.V.S.V.O.B., is goddank geen vervolg op zijn ‘alom geprezen debuut’. Hier geen uitgesponnen voorwoord of flauwe grapjes in het colofon. Het enige merkwaardige wat direct opvalt is het onorthodoxe, in mijn ogen spuuglelijke, omslag waarop het boek meteen begint. Dat de lezer het weet, de hoofdpersoon gaat dood, maar eerst moeten er doldrieste avonturen worden meegemaakt!
Het tweede boek van Eggers draait om de jongens Will en Hand. Hun beider vriend Jack is gestorven en zij besluiten een reis rond de continenten te maken om geld te schenken aan (arme) mensen. Protagonist Will heeft $80.000 verdiend nadat zijn silhouet is gebruikt op een gloeilampenverpakking, op zich een aardig gegeven. Waarom dat geld weggegeven moet, is niet duidelijk. De reis kan slechts in een week gemaakt worden, dus dat betekent veel scènes op vliegvelden waar de helden willen weten waarheen er in hemelsnaam vliegtuigen vertrekken. Tijdens die reis voert Will in zijn hoofd onbeantwoorde gesprekken met Jack die helaas niet doen wat ze zouden moeten doen, namelijk aangrijpen. Eerder komen ze geforceerd over, neigen naar sentimenteel geneuzel en duren vaak veel te lang. In de romantekst neemt Eggers bovendien regelmatig zijn toevlucht tot visuele trucjes, wanneer hij foto’s of briefjes intergraal in de romantekst opneemt. Tja. Het stáát aardig. En het is heel leuk dat hij ‘echte’ personen opvoert (zoals Taavi Mets, een nogal sneue Estlandse drummer, die volgens een Parool-artikel werkelijk bestaat), maar wat schieten wij, de lezers, er mee op?
Erger wordt het wanneer je op den duur geen moment meer verbaast over de gang van zaken. Elk aangedaan land schijnt hetzelfde. Overal komen hoeren op de twee nobele jongens af, telkens weer die ‘inventieve’ wijzen om het geld kwijt te raken, keer op keer wordt er gezinspeeld op vreselijke gebeurtenissen in het plaatsje Oconomowoc waarbij Will in elkaar is geslagen en natuurlijk worden ze voortdurend door de politie aangehouden, ga zo maar door. Het verwordt haast tot een futloze sitcom, waar het publiek al juicht op het moment dat een personage het decor binnenstapt. Verwachtingen worden ingelost, premissen hergebruikt.
U.Z.V.S.V.O.B. is niet geheel kommer en kwel. Sommige passages zijn bijzonder mooi geschreven, geestig zelfs, maar meestal neemt de luiheid, de gemakzucht het over. Natuurlijk heeft Eggers de vertelde reis zelf gemaakt, zo niet, tjonge, wat heeft die jongen zich dan goed geïnformeerd, en wat lijkt het allemaal soepel opgeschreven, maar ontroeren, bewegen, raken, nee – dat doet zijn boek geenszins.
Dave Eggers
U Zult Versteld Staan Van Onze Beweeglijkheid
399 blz., 2002, Amsterdam, Uitgeverij Vassallucci
Oorspronkelijke titel: You Shall Know Our Velocity
Vertaling: Dirk-Jan Arensman
N.
NIELS CARELS LAS
Ik begon met stevige tegenzin aan de nieuwe roman van Dave Eggers, U Zult Versteld Staan Van Onze Beweeglijkheid. Zijn eerste boek, Een Hartverscheurend Verhaal Van Duizelingwekkende Genialiteit, vond ik bij nadere, tweede lezing, Een Pathetisch Relaas Van Plaatsvervangende Schaamte. Maar ik benijd de man. Eggers heeft een florerend tijdschrift, een eigen uitgeverij en stelt de belangen van de auteur op de eerste plaats. Daarbij is hij rijk geworden van zijn eersteling. En mensen die rijk worden van het schrijven van boeken verdienen respect, ongeacht het aard van proza dat zij de wereld in slingeren.
Maar goed, dat zogenaamde in eigen beheer uitgegeven boek, U.Z.V.S.V.O.B., is goddank geen vervolg op zijn ‘alom geprezen debuut’. Hier geen uitgesponnen voorwoord of flauwe grapjes in het colofon. Het enige merkwaardige wat direct opvalt is het onorthodoxe, in mijn ogen spuuglelijke, omslag waarop het boek meteen begint. Dat de lezer het weet, de hoofdpersoon gaat dood, maar eerst moeten er doldrieste avonturen worden meegemaakt!
Het tweede boek van Eggers draait om de jongens Will en Hand. Hun beider vriend Jack is gestorven en zij besluiten een reis rond de continenten te maken om geld te schenken aan (arme) mensen. Protagonist Will heeft $80.000 verdiend nadat zijn silhouet is gebruikt op een gloeilampenverpakking, op zich een aardig gegeven. Waarom dat geld weggegeven moet, is niet duidelijk. De reis kan slechts in een week gemaakt worden, dus dat betekent veel scènes op vliegvelden waar de helden willen weten waarheen er in hemelsnaam vliegtuigen vertrekken. Tijdens die reis voert Will in zijn hoofd onbeantwoorde gesprekken met Jack die helaas niet doen wat ze zouden moeten doen, namelijk aangrijpen. Eerder komen ze geforceerd over, neigen naar sentimenteel geneuzel en duren vaak veel te lang. In de romantekst neemt Eggers bovendien regelmatig zijn toevlucht tot visuele trucjes, wanneer hij foto’s of briefjes intergraal in de romantekst opneemt. Tja. Het stáát aardig. En het is heel leuk dat hij ‘echte’ personen opvoert (zoals Taavi Mets, een nogal sneue Estlandse drummer, die volgens een Parool-artikel werkelijk bestaat), maar wat schieten wij, de lezers, er mee op?
Erger wordt het wanneer je op den duur geen moment meer verbaast over de gang van zaken. Elk aangedaan land schijnt hetzelfde. Overal komen hoeren op de twee nobele jongens af, telkens weer die ‘inventieve’ wijzen om het geld kwijt te raken, keer op keer wordt er gezinspeeld op vreselijke gebeurtenissen in het plaatsje Oconomowoc waarbij Will in elkaar is geslagen en natuurlijk worden ze voortdurend door de politie aangehouden, ga zo maar door. Het verwordt haast tot een futloze sitcom, waar het publiek al juicht op het moment dat een personage het decor binnenstapt. Verwachtingen worden ingelost, premissen hergebruikt.
U.Z.V.S.V.O.B. is niet geheel kommer en kwel. Sommige passages zijn bijzonder mooi geschreven, geestig zelfs, maar meestal neemt de luiheid, de gemakzucht het over. Natuurlijk heeft Eggers de vertelde reis zelf gemaakt, zo niet, tjonge, wat heeft die jongen zich dan goed geïnformeerd, en wat lijkt het allemaal soepel opgeschreven, maar ontroeren, bewegen, raken, nee – dat doet zijn boek geenszins.
Dave Eggers
U Zult Versteld Staan Van Onze Beweeglijkheid
399 blz., 2002, Amsterdam, Uitgeverij Vassallucci
Oorspronkelijke titel: You Shall Know Our Velocity
Vertaling: Dirk-Jan Arensman
N.
donderdag 4 september 2003
NIELS ZEGT CHICKIES, IK ZEG MEISJES
Goed, hoe we ze noemen, daar gaat het nu niet om. Waar het wel om gaat: waar zijn ze? Waar zijn de meisjes? De bijmeisjes? De droommeisjes? De meisjes die ertoe doen? En de meisjes die er niet toe doen? Deze site wordt hoe langer hoe meer een verderfelijk mannenbastion. Niels schreef het hier eergisteren ook al. Dat er tussen vijf en zes uur 's ochtends niemand de moeite neemt eens te kijken hoe deze site floreert, vooruit, maar dat er geen meisjes meer komen, dat zint ons niet. Bovendien geloven we het niet. Niet zo verlegen dus! Laat eens iets van jullie horen!
Een groot schrijver schreef ooit iets als: 'Meisjes van zeventien zouden de wereld kunnen redden. Ze doen het gewoon niet.' Wel, af en toe eens een bericht plaatsen op www.nielsenvincent.blogspot.com, dat gaat blijkbaar ook al te ver.
Ik zou haast zeggen: wat hebben jullie eigenlijk te doen, meisjes? Waar houden jullie je mee bezig?
Goed, genoeg hierover. Voordat het zielig wordt. ('Te laat!' schreeuwt een uitzinnige menigte.)
V.
Een groot schrijver schreef ooit iets als: 'Meisjes van zeventien zouden de wereld kunnen redden. Ze doen het gewoon niet.' Wel, af en toe eens een bericht plaatsen op www.nielsenvincent.blogspot.com, dat gaat blijkbaar ook al te ver.
Ik zou haast zeggen: wat hebben jullie eigenlijk te doen, meisjes? Waar houden jullie je mee bezig?
Goed, genoeg hierover. Voordat het zielig wordt. ('Te laat!' schreeuwt een uitzinnige menigte.)
V.
COLA OORLOG
Ja, dit snap ik dan niet, dat het mag. Coca-Cola heeft dat afschuwelijke Vanilla Coke. Wat denkt Pepsi? Maken wij ook gewoon! Ik neem aan dat Vincent al een krat thuis heeft staan.
Echte mannen drinken trouwens Cherry Coke.
N.
Echte mannen drinken trouwens Cherry Coke.
N.
woensdag 3 september 2003
F*CK
Dat was weer eens genieten gisteravond. Rond kwart voor zeven hoopte ik op de trein naar Delft te stappen. Niets daarvan. Stroomstoring bij Leiden. Niets reed meer via Leiden. Niets! Ik kwam Martien en Anne de la C. tegen op het CS. Die wilden naar Utrecht. Ik moest in ene ook naar Utrecht. Utrecht ligt geenszins in de buurt van Delft. Toch werd mij geadviseerd te reizen via Utrecht als ik naar Delft wilde. Waanzin, ik zeg het jullie. Martien was in een afwachtende bui. Die moest dan wel zogenaamd echt in Utrecht zijn, hij leek ook voortdurend te denken: laat Utrecht maar hierheen komen, en dan zien we wel verder. Anne de la C. intussen deelde M & M's uit om de pijn te verzachten.
Komt er een trein richting Utrecht. Bomvol mensen. Stappen er 2 uit, willen er 200 in. Dat past niet. Martien en Anne de la C. trekken zich terug. Zeggen: ja, dag, we hebben die M & M's al, we blijven lekker in Amsterdam.
Beland ik in een latere trein richting Utrecht. Staan. Tussen de mensen. Lekker knus. Gelukkig had ik een boek bij me; dat scheelde een boel. Op Utrecht CS: tijdje wachten. Trein naar Den Haag. Eenmaal in Den Haag: paar minuten wachten. Trein naar Delft. Eenmaal in Delft: het wordt alweer donker. Op de fiets naar huis, Seven Mary Three op de diskman, ik inmiddels toornig en geïrriteerd. Thuis om kwart over negen.
Jullie kennen me als een nette jongeman. Iemand die een blad voor de mond neemt als het nodig is. Iemand die niet houdt van schuttingtaal, iemand die nooit zal vloeken.
Dat dat even gezegd is.
Jullie zullen mij nooit het woord 'fuck' horen bezigen op deze site. Mocht ik het toch doen, dan zou ik er samen met de woorden 'de NS' een heel fraaie zin van weten te maken.
V.
Komt er een trein richting Utrecht. Bomvol mensen. Stappen er 2 uit, willen er 200 in. Dat past niet. Martien en Anne de la C. trekken zich terug. Zeggen: ja, dag, we hebben die M & M's al, we blijven lekker in Amsterdam.
Beland ik in een latere trein richting Utrecht. Staan. Tussen de mensen. Lekker knus. Gelukkig had ik een boek bij me; dat scheelde een boel. Op Utrecht CS: tijdje wachten. Trein naar Den Haag. Eenmaal in Den Haag: paar minuten wachten. Trein naar Delft. Eenmaal in Delft: het wordt alweer donker. Op de fiets naar huis, Seven Mary Three op de diskman, ik inmiddels toornig en geïrriteerd. Thuis om kwart over negen.
Jullie kennen me als een nette jongeman. Iemand die een blad voor de mond neemt als het nodig is. Iemand die niet houdt van schuttingtaal, iemand die nooit zal vloeken.
Dat dat even gezegd is.
Jullie zullen mij nooit het woord 'fuck' horen bezigen op deze site. Mocht ik het toch doen, dan zou ik er samen met de woorden 'de NS' een heel fraaie zin van weten te maken.
V.
NOG IETS
Er komt hier dus niemand tussen vijf en zes des morgens. Het irriteert me mateloos. Maar om nu zelf dat te doen, nee, dat zou sneu zijn. Wie doet er iets aan?
N.
N.
HUISHOUDELIJKE MEDEDELING
Vincent gaat er binnenkort vandoor en ook ik ga er een weekendje tussen uit. Het zal dus wat magertjes zijn met de posts de aankomende dagen. Ik zou zeggen, vermaak uzelve met de oude troep. Of begin een online scheldpartij met een van de andere gasten. Ik ga er wél vanuit dat Vincent vandaag of morgen een bericht plaatst waar je U tegen zegt. Vol weemoe, obscure links, oneindige wijsheid en mooie plaatjes.
Take it away, boys.
N.
P.S. Verdacht weinig dames laten zich horen, alhier. Hoe komt dat toch? Hier, een plaatje voor de chickies.
Take it away, boys.
N.
P.S. Verdacht weinig dames laten zich horen, alhier. Hoe komt dat toch? Hier, een plaatje voor de chickies.
dinsdag 2 september 2003
EVALUATIE ZOMERGASTEN SEIZOEN 2003
Zondag was de laatste Zomergasten en wat mij betreft het absolute dieptepunt van dit seizoen. Henriette Maassen van den Brink bleef de hele uitzending koel, afstandelijk en zonder enige vorm van humor. Zwagerman leidde elk fragment uit met de woorden: wat is hier economie aan? Er ontstond nergens chemie, laat staan discussie. En het leek wel alsof de econome minder fragmenten had gekozen dan haar voorgangers. Voor haar overigens geen keuzefilm, dit in verband met de amateurs die Lowlands-tv uitzonden. Resultaat: een avond televisie die als hardvuur fungeerde.
Zwagerman is gewogen en te licht bevonden. Volgend jaar zal hij niet terugkeren, daar ben ik zeker van. Hij heeft noch de ervaring noch het charisma een drie uur durende uitzending, ongeacht de gast, te kunnen dragen. Zijn vragen bleven doel missen, waren meestal rechtstreeks vanaf papier gesteld en altijd té beleefd.
Het kan geen kwaad je gasten zo nu en dan het vuur aan de schenen te leggen als iets niet klopt (Van Agt’s redeloze uitval naar de teloorgang van de Nederlandse taal, maar ondertussen zijn zalvende betoog continue doorsmeden met Engelse woorden, om maar iets te noemen), of om gewoonweg iets meer te willen brengen dan een keuvelende brabbelbende. Je zag de twijfel in zijn ogen, in dat aarzelende lachje, in zijn nerveuze herschikking van zijn bladen na elk fragment. Nee, Joost, jij moet maar iets doen wat je al heel, heel lang niet meer hebt gedaan: een goed boek schrijven.
Hoe nu verder? Wie kan dit teleurstellende seizoen volgend jaar doen vergeten? Ik zou graag Jeroen Pauw willen zien als presentator. Gasten: Paul Verhoeven, Kim van Kooten, Theo Maassen, Wim Kok en Vincent en ik.
N.
Zwagerman is gewogen en te licht bevonden. Volgend jaar zal hij niet terugkeren, daar ben ik zeker van. Hij heeft noch de ervaring noch het charisma een drie uur durende uitzending, ongeacht de gast, te kunnen dragen. Zijn vragen bleven doel missen, waren meestal rechtstreeks vanaf papier gesteld en altijd té beleefd.
Het kan geen kwaad je gasten zo nu en dan het vuur aan de schenen te leggen als iets niet klopt (Van Agt’s redeloze uitval naar de teloorgang van de Nederlandse taal, maar ondertussen zijn zalvende betoog continue doorsmeden met Engelse woorden, om maar iets te noemen), of om gewoonweg iets meer te willen brengen dan een keuvelende brabbelbende. Je zag de twijfel in zijn ogen, in dat aarzelende lachje, in zijn nerveuze herschikking van zijn bladen na elk fragment. Nee, Joost, jij moet maar iets doen wat je al heel, heel lang niet meer hebt gedaan: een goed boek schrijven.
Hoe nu verder? Wie kan dit teleurstellende seizoen volgend jaar doen vergeten? Ik zou graag Jeroen Pauw willen zien als presentator. Gasten: Paul Verhoeven, Kim van Kooten, Theo Maassen, Wim Kok en Vincent en ik.
N.
maandag 1 september 2003
5 VOORNEMENS
5 dingen om me voor te nemen:
- niet meer over beroemdheden schrijven die me lief zijn. Voortaan horen jullie alleen nog over Nol van RTL4. (Sorry, Charles. Het was niet onze bedoeling.)
- de laatste cd van de Foo Fighters uit mijn diskman halen voor het te laat is. (Vindt iemand anders hier dat liedje 'Low' ook zo leuk?)
- mensen De verhuizing aanpraten, net zo lang tot iedereen minstens drie exemplaren in huis heeft staan.
- de eerstvolgende keer dat ik 's ochtends naar het station fiets en het regent als een dolle, gewoon afstappen, ergens gaan schuilen en denken: nee, vandaag maar eens een dagje thuisblijven. Vanmorgen was echt heel niet leuk.
- mijn mail wat consequenter bijhouden. Ik verwaarloos mijn vrienden en vriendinnen zo erg dat het niet fraai meer is.
Mijn vriendinnetje-verloofde zit op de bank naar het tv-programma Spoorloos te kijken. Afgelopen vrijdag nog zagen we die Spoorloos-man door de gangen van Amsterdam CS dwalen, camera en geluid bij de hand. Wij stonden daar gewoon een broodje brie te eten, nietsvermoedend. Die man was ergens naar op zoek, denken we. Een zoektocht om in de gaten te houden. Derk Bolt heet die Spoorloos-man. Een naam die staat als een huis, niet? Een naam van beton, dat zeg ik ervan. Een naam voor een revolverheld. Wat denken jullie, helpen we Derk mee zoeken? In de krochten van het CS?
V.
- niet meer over beroemdheden schrijven die me lief zijn. Voortaan horen jullie alleen nog over Nol van RTL4. (Sorry, Charles. Het was niet onze bedoeling.)
- de laatste cd van de Foo Fighters uit mijn diskman halen voor het te laat is. (Vindt iemand anders hier dat liedje 'Low' ook zo leuk?)
- mensen De verhuizing aanpraten, net zo lang tot iedereen minstens drie exemplaren in huis heeft staan.
- de eerstvolgende keer dat ik 's ochtends naar het station fiets en het regent als een dolle, gewoon afstappen, ergens gaan schuilen en denken: nee, vandaag maar eens een dagje thuisblijven. Vanmorgen was echt heel niet leuk.
- mijn mail wat consequenter bijhouden. Ik verwaarloos mijn vrienden en vriendinnen zo erg dat het niet fraai meer is.
Mijn vriendinnetje-verloofde zit op de bank naar het tv-programma Spoorloos te kijken. Afgelopen vrijdag nog zagen we die Spoorloos-man door de gangen van Amsterdam CS dwalen, camera en geluid bij de hand. Wij stonden daar gewoon een broodje brie te eten, nietsvermoedend. Die man was ergens naar op zoek, denken we. Een zoektocht om in de gaten te houden. Derk Bolt heet die Spoorloos-man. Een naam die staat als een huis, niet? Een naam van beton, dat zeg ik ervan. Een naam voor een revolverheld. Wat denken jullie, helpen we Derk mee zoeken? In de krochten van het CS?
V.
CHARLES BRONSON DOOD
Nou moe, en afgelopen week hadden we het nog over hem bij de comments! We moeten hier echt stoppen over bekende mensen te praten, want ze vallen bij bosjes neer. Charles Bronson, dames en heren, hij is er niet meer. Het spijt ons.
V.
V.
Abonneren op:
Posts (Atom)