zaterdag 14 februari 2004

LANG VERSLAG VAN DE LAATSTE NYMPH-AVOND

Donderdagavond vond Het Grote Afscheidsfeest Van NYMPH plaats. Het was een gedenkwaardige avond. Allereerst zijn Niels en ik, samen met de aankomende Dichter des Vaderlands Hanz Mirck, ergens wat gaan eten. Ik at niet veel, moet ik bekennen. Ik wist dat ik die avond een prachttijdschrift moest opheffen. Ik voelde me daar een beetje raar bij. Er was sprake van droefenis en berusting. En ook weemoedigheid.

Om 19 uur waren Niels, Hanz en ik in Private Banx, dé plek om een tijdschrift op te heffen. Tussen zeven en acht kwamen de verscheidene redactieleden binnen. Handen werden geschud, wangen werden gezoend. Angstvallig wachtten we de uitgevers van 521 af: zouden ze enorme stapels NYMPH’s meebrengen? En een fototoestel? Dat deden ze. Om 5 over 8 gingen Niels, Martien, Janneke, Judith en ik samen met een boel NYMPH’s op de foto voor het UvA-tijdschrift Folia. En het werd drukker. En drukker. En warmer. En de sfeer werd uitgelaten. Ik zag blije gezichten. Ik zag afwachtende blikken. Ik heb de hele avond wel vijftien keer moeten uitleggen waarom NYMPH ermee stopt. Ik heb drie handtekeningen gegeven. Ik heb even gedaan alsof ik boos was om het vervolgens meteen bij te leggen. Ik heb veel rode wijn gedronken. Ik heb Janwillem Slort een geheim ontfutseld. Ik heb roddels en geruchten gehoord.

Om 21 uur nam Martien plaats achter de microfoon om de woorden te spreken die toch eens gesproken moesten worden. Vervolgens ging het programma van start. Om en om verzorgden hij, Niels, Janneke en ik de presentatie van de avond, terwijl er geslaagde voordrachten waren van Jannah Loontjens, Janwillem, Thomas Möhlmann, Janneke zelf, Willem Thies en Hanz. Ergens was er een langdurige pauze, en de avond leek even een vreemde wending te nemen toen er een groepje mannen op middelbare leeftijd binnenkwam om de orde te verstoren. Het bleek te gaan om de redactie van het al tien jaar geleden ter ziele gegane blaadje Lurf, ooit een tegenhanger van NYMPH. De groep kalende, uitdijende mannen vond het lastig stil te blijven tijdens de voordrachten en schenen te denken dat het hún avond was. Het zijn precies dezelfde mannen die, vijftien jaar na hun studie te hebben afgerond, nog altijd poëzieavonden van eerstejaars studenten bezoeken om daar ‘boe’ te roepen naar de jonge schrijvers. Nadat Janneke de allerlaatste woorden had gesproken, greep opper-Lurf Erik Noomen zijn kans om een in alle haast in elkaar geschreven laatste Lurf te presenteren. Mensen begonnen door zijn speech heen te praten, niemand verstond iets van zijn woorden, maar vooraan vormde zich een boze, woedende meute, die sprak van een coup, en ik kon weinig anders doen dan naar voren stappen en een Lurf doormidden scheuren. Een kinderachtig gebaar, ik geef het toe, ik liet me meeslepen. Vervolgens heb ik het, zoals dat hoort, meteen goedgemaakt met de Lurven, en gingen we gebroederlijk samen op de foto. Het was geen avond voor conflicten. Daarna was alles weer vredig en goed. Van halfelf tot één draaide dj Reinier Kist de plaatjes en hebben we nog lang gepraat, gelachen, gevierd en gedroefd met z’n allen.

Zoals Niels al heeft geschreven, was vrijwel iedereen die ertoe deed aanwezig op ons festijn. Niet alleen de redactieleden van opgeheven tijdschriften als Golem en Jonge Huid, maar ook zo ongeveer de voltallige redacties van Bunker Hill en Lava. Er waren heuse journalisten, onder wie een bijzonder kortgeknipte Ward Wijndelts, er waren mensen die ik al jaren niet heb gezien, en ook oud-NYMPH-redactieleden als Joni Zwart, Daan Sleiffer, Daan Vree, Iris Drenth en Daniëlle Vermeulen kwamen afscheid nemen. De dichters Joost Baars, Bas Belleman, Tjitske Mussche en Hans Hoenselaars kwamen langs, wetenschapper en schrijver Agur Sevink kwam kennismaken (vanaf deze plek feliciteren wij hem met de 6de verjaardag van zijn dochtertje India), Peper Hofstede en ik vergeleken onze tanden, waarop dichter René Huigen luidruchtig kenbaar maakte dat hij toch echt de allergrootste had, enkele mensen gingen even naar buiten om daar ruzie te maken, ene Max de Waal kwam ruziemaken met Niels, waar Niels wijselijk niet op inging, Ricus van de Coevering bleek in ene een beugel te dragen terwijl Norbert Splint er weer vanaf was, Hanz Mirck vroeg het voltallige publiek even de ogen te sluiten, Ed Dewildere was zoals altijd de Grote Afwezige, Caroline Mulder kwam vertellen dat ze een groot fan is van onze site, Niels’ zusje Chanel vroeg zich af waar het allemaal toe leidde, Quirijn Slings bleef me tot vervelens toe vertellen hoe je Quirijn moet spellen, Victor Schiferli stond vriendelijk te glimlachen, vanzelfsprekend kwam Erik de Vries even wat handen schudden, Cor Vos was goedgestemd en Rob Kappen werkelijk euforisch, ergens legde ik ineens mijn hand op Jannah's buik, terwijl zijzelf me gedurende de hele avond zei dat ze bijna naar huis ging, Joris van Casteren spoorde me aan de microfoon uit te schakelen toen Erik Noomen zijn coup pleegde, Juliette van Wersch was de eerste die de nieuwe NYMPH ging zitten lezen, de uitgevershelden Susanne Diependaal, Esther Hendriks, Tom van Eck en Wanda Gloude zag ik voorbijkomen, evenals de onbetaalbare Job Zinkstok, Tsead Bruinja dacht er het zijne van, de hoofdredacteur van Lava vroeg me naar ons adressenbestand, collega’s van Janneke lieten hun NYMPH signeren, de uitgevers van 521 verkochten er stapels van, Femke Sterken kwam even bijpraten, de gebroeders Derks hadden een menigte vrienden en groupies bij zich, de uitbundige meisjes Monique Seignette en Femke van Heerdt kwamen vertellen over hun eigen tijdschrift-in-oprichting, en ik, ik zag dat het een heel, heel mooie avond was.

Uiteindelijk belandden we met een groep in een obscure bar die The Minds scheen te heten, en moesten Joni, Niels en ik heel nodig naar een FEBO.

Je had er eigenlijk bij moeten zijn.

V.

UPDATE
Ja, het zat er natuurlijk in dat ik mensen zou vergeten te vermelden in mijn verslag. Vooruit dan: de dichters Maurice Buehler en Johan Hendrikx waren er ook. Heeft iemand hen gezien? En de mooie toespraak die Willem Thies hield voor de redactie (in het bijzonder mijzelve) mag ook niet langer onvermeld blijven.

UPDATE 2
Goed goed. We proberen die namenlijst gewoon compleet te maken. Mensen die er ook waren en die ik tot op heden niet bij naam heb genoemd, zijn: de vriend van Judith (naam helaas vergeten), Sander Terbruggen, Mathijs Schiffers, Abel Schoenmaker, Frank van de Velde, Jasper Beerthuis, Marck Burema, Martijn Mertens, Steven Scholte, Mark-Edward Schaap, Rick van Dam, Daphne Kamp, Marike Kwakman, Sam Nemeth, Steven van Drie en Adriaan van Apeldoorn. Wie meldt zich verder nog?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten