Hij komt aan rond een uur of één 's nachts. Het grijze autootje staat altijd op dezelfde plek. Stationair draaiend. Meestal heeft hij de stoel helemaal naar achter geduwd, soms ligt hij op de achterbank, de benen tegen de borst. Wanneer ik langs loop drukt hij snel, angstig, de pin van het deurslot naar beneden. Zopas zag ik zijn gezicht voor het eerst. Het lichtje boven de achteruitkijkspiegel stond aan: veertiger, baard, eenvoudig gekleed, kleurloze ogen, verslagen gelaat.
Een Panda. Met parkeervergunning.
N.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten