Even iets heel anders op een zonnige dag als deze: in de Vrij Nederland van deze week staat zomaar een fotoreportage van een lijk in ontbinding. Foto voor foto zie je het ontbindingsproces vorderen, twaalf stadia achter elkaar. Ik zie wel vaker foto's die ik liever niet had gezien.
Vanmiddag ontmoette ik voor het eerst iemand die ik via deze site heb leren kennen. Elsie en ik spraken af met Ionica, een ware fan van deze site, op het terras van het fantastische Benjamins te Delft. Ionica was in het gezelschap van haar huisgenote Sanne, en het was erg warm, dus er kwamen yoghurtshakes aan te pas. Het is natuurlijk even wennen, virtuele personages die plots tot leven komen, maar ik juich het ontmoeten van mijn sitevrienden en -vriendinnen van harte toe. (Kom maar op, Frans!) Ionica gaf me een cd van The Shins mee, te leen. Ik ga me de komende drie weken in hun muziek verdiepen. Wellicht horen jullie daar nog van.
Wat valt er voorts te vermelden? Ik heb Grunberg rond de wereld bijna uit. Ik moest een paar keer hardop lachen om dat boek. Net zoals om de film State and Main, die ik dit weekend opnieuw zag.
Er valt veel te lachen eigenlijk. Je hoeft alleen maar een beetje te zoeken. (Maar dan dus niet in Vrij Nederland.)
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten