INCROWDGEHALTE

1

Eergisteren viel op de dichtersnieuwssite Rottend Staal het volgende te lezen:

'Het weblogverschijnsel is niet nieuw. Maar het lijkt in 2004 op (semi-)literair vlak wel een hoge vlucht genomen te hebben. Meer en meer dichters zijn aan het webloggen geslagen (...) - met zeer wisselend resultaat. Het 'ik-ik-ik'-gehalte van sommige van deze weblogs is af en toe te ziekmakend hoog. Redacteuren van literaire uitgeverijen zijn actief op o.a. de logs 'Niels en Vincent' (N&V), het Windrooslog (WR) en op 'Slijm met ons mee' (SMOM). Waarbij gezegd dat het literaire incrowd-gehalte van N&V bij vlagen te hoog is en de juistheid van de informatie op SMOM doorgaans hoogst twijfelachtig is.'

Dat plaatst onze site wel even in een heel ander perspectief. Er nog van afgezien dat Niels & Vincent natuurlijk al sinds zomer 2003 bestaat - dus lang vóór al die dichters opdoken met die zogenoemde 'ik-ik-ik'-praatjes van ze -, kunnen we ons slecht vinden in de voorstelling dat we hier een beetje (semi-)literair tekeergaan, Niels en ik. Niels is bovendien geen redacteur bij een literaire uitgeverij, en dat ik er een ben, weet je alleen als je hier goed en grondig leest. Ten slotte: 'incrowdgehalte'? Wij? Als we al te incrowd zijn, komt dat doordat we over onszelf, onze vriendenkring en onze voor- en afkeuren schrijven, en niet doordat we (semi-)literair willen doen.

Ik hoor hier graag jullie mening over bij de comments, want ik schrijf natuurlijk maar wat, hoor. Ik zit er te dicht op om er objectief over te kunnen oordelen, dat begrijp ik heus wel.

2

Niels is tijdelijk op vakantie. Voor jullie, de vaste lezers, maakt het niets uit, want Niels laat zich hier toch al nooit zien, maar momenteel bevindt hij zich in een van die landen waar de toetsenborden een geheel andere volgorde kennen. (Nu kun je het dus helemaal wel schudden, wil ik maar zeggen.) Ik vertrek morgen naar net zo'n land - of wellicht hetzelfde land -, dus het wordt hier behoorlijk stil. Ik raad jullie aan om gewoon de oude stukjes nog eens door te lezen en zelf een leuk muziekje op te zetten. Bij mijzelf doet de kerstplaat die Phil Spector in 1963 maakte nog altijd wonderen, maar dat is slechts een vrijblijvende tip, hoor. (Overigens: Phil Spector, is die nu al eens veroordeeld?)

3

Ik heb jullie onlangs nog wat eindejaarslijstjes toegezegd, niet? Ik zal er snel eens aan werken. En als je geluk hebt, vertel ik je ook nog eens over Finding Neverland, een film waarbij ik aanvankelijk haast in slaap viel, om vervolgens onverwacht tot tranen toe geroerd te raken. Een sentimentele ouwe gek, dat word ik.

V.