ST**JE

Nooit eerder kreeg ik een st**je aangereikt en dat deed me deugd. Het woord 'st**je' alleen al deed me kokhalzen. Ik zag mensen elkaar st**jes overhandigen alsof het niets was en ik dacht altijd: als ik er ooit een krijg, doe ik er niet aan mee. O, de weerzinwekkendheid van dit alles. En áls ik er al ooit aan meedoe, zal ik het woord 'st**je' niet gebruiken, uit protest, tenzij met van die coole censuursterretjes erin, dezelfde sterretjes die ik zou gebruiken in de rockband die ik ooit van plan was te starten onder de naam The Kinky Bastar*s. Ja, dat zou wat zijn. Maar je zult het net zien: ik startte nooit een rockband. Dus dan zit je met die sterretjes.

Ik kreeg dan toch nog een st**je aangereikt. Ik hoor er nu helemaal bij in weblogland. Ik ben de man met het st**je. Het is dat Nathaly het me overhandigde, en dat ik haar en haar weblog een warm hart toedraag, anders hadden jullie dit hele stukje nooit gelezen. ('Stukje', dat woord mag dan weer wel.)

Daar gaan we dan.

1. Wat is de totale grootte aan muziekbestanden op je computer?

7,99 GB. Dat zijn 2157 liederen.

2. Wat is je laatst gekochte cd?

Mijn laatst gekochte cd: ik zou het niet eens weten! Van 1990 tot 2004 kocht ik aanhoudend cd's, als een dolle, zeg maar, er was geen stoppen aan. En toen kwam de iPod in mijn leven. Kon ik eindelijk eens Heel Goed naar alle muziek luisteren die ik al die jaren bijeen verzameld had. Wel was ik jarig in december en toen kreeg ik een boel cd's cadeau die ertoe doen, waaronder Antics van Interpol, Final Straw van Snow Patrol en Dear Catastrophe Waitress van Belle & Sebastian. En de laatst gekregen cd die ik echt eens wat meer moet gaan beluisteren, is The Island Years van John Cale. De beste cd van 2004 was - ik kan dit niet vaak genoeg zeggen - Chutes Too Narrow van The Shins. Laat niemand je iets anders wijs maken. (Tot op heden is het zelfs de beste cd van 2005. Verreweg!)

3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nummer voor je dit bericht las?

'Heart-Shaped Box' van Nirvana. Letterlijk.

4. Geef vier nummers door die je heel vaak luistert of die veel voor je betekenen.

Ik noem hier een aantal liederen die ik de afgelopen weken veelvuldig heb beluisterd op de iPod. (Dat staat geheel los van de vraag of ze veel voor me betekenen. Wel zo veilig.) Het zijn er meer dan vier en ze staan op alfabet.

Beck, 'Everybody's Gotta Learn Sometime'
Belle & Sebastian, 'Seeing Other People'
Ben Folds, 'Landed'
Ben Folds Five, 'Army'
The Cranberries, 'Linger'
Eminem, 'Lose Yourself'
The Kinks, 'Days'
Placebo, 'Every You Every Me'
The Shins, 'Kissing the Lipless'
Soulwax, 'Conversation Intercom'

Er zijn ook liedjes die veel voor me betekenen natuurlijk. Maar die beluister ik zelden, bijvoorbeeld omdat de tranen me in de ogen zouden schieten. Ik noem hier 'Second Chance' van Virginia Astley. Daar zitten herinneringen aan vast die hier onvermeld blijven. Niemand kent dat lied overigens. Ik heb het zelf al zeker tien jaar niet meer gehoord. Het staat hier in de kast rustig te wachten tot ik er weer aan toe ben. En wat te denken van dat schrijnend mooie liedje 'Think (Let Tomorrow Bee)' van Sebadoh, dat ik tot mijn schande niet eens in huis heb?

5. Aan welke drie personen geef jij het st**je door en waarom?

Ik geef het st**je aan niemand door. Omdat het een beetje huichelachtig van me zou zijn, nietwaar, na de potsierlijke inleiding van dit stukje. Ik heb het st**je in een hoek gegooid, met zo'n ferme, welgemikte worp van me. Al mijn weblogvrienden en -vriendinnen die de bovenstaande vragen echter alsnog willen beantwoorden, hebben mijn zegen. Doe wat je goed dunkt. Ga in vrede. Sla het stof van je schoenen.

V.