dinsdag 11 november 2003

KILL BILL AL VOOR U BEKEKEN

Ondertussen heb ik middels illegale weg Kill Bill al gezien. Dat de film onevenwichtig is, de kenmerkende dialogen ontbreken, de climax onbevredigend, Tarantino gewoonweg erg veel zijpaden laat zien en dat daardoor de splitsing in twee delen niet helemaal gerechtvaardigd is, mag niet weg nemen Kill Bill voortreffelijk amusement biedt.

Uma Thurman is in vorm. Uma Thurman is op elk moment de beste actrice voor de rol. Uma Thurman heeft het stoerste trainingspak aller tijden aan. Uma Thurman is, laat ik het maar gewoon zeggen, de bom. Zo, het hoge woord is eruit.

Kill Bill ziet eruit als een echte Tarantino-film. Oogstrelende cameravoering, hybride plotwisselingen, fijne muziek, übercoole hoofdpersonages, vol hoofdstuktitels en eerbetuigingen, bloed, veel bloed - het kan niet op. Edoch. Dat verhaal. Tja. Dat rammelt. Dat komt niet op gang. Dat sleept zich maar tergend langzaam voort. Dat is kortom, niet om steil van achterover te vallen.

Uma is Black Mamba/The Bride. Lid van The Deadly Viper Assassination Squad. Een moordenares. Ze stopt ermee, raakt zwanger, wil trouwen, maar Bill, leider van de bende, moordt samen met de overgebleven leden tijdens de ceremonie iedereen uit. Uma raakt in coma, ontwaakt na vier jaar en wil wraak. En zo geschiedde. Dat aan het einde van het eerste deel slechts twee van de vijf, op spectaculaire wijze weliswaar, aan het Japanse staal zijn geregen is leuk, maar zonder al Tarantino's uitstapjes (de ruim een kwartier durende animatie waarin de geschiedenis van Cottonmouth (Lucy Liu) uit de doeken gedaan wordt is prachtig maar totaal overbodig) had het makkelijk in twee uur gedaan kunnen zijn.

Nee, perfect is Kill Bill zeker niet. En wie op zoek is naar originele, waarheidsgetrouwe cinema over samurai en bloedwraak kan beter het oeuvre van Kurosawa eens doorspitten. Wie echter een uur en drie kwartier zich wil verliezen in een universum waar iedereen met zwaarden in vliegtuigen zit, huisvrouwen voor het oog van hun kinderen worden afgemaakt en 17-jarige schoolmeisjes intens gevaarlijk zijn, is hier aan het goede adres.

N.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten