Ik studeerde er een jaar, aan de Hogeschool, om er vervolgens slechts één keer terug te keren. Ik kan me alleen de Gonzo, De Swing, Doornroosje en nog zo'n poppodium herinneren. Veel kleurloze, dertien-in-een-dozijntenten.
Vroeger, toen ik nog jong was, en op een rode Vespa reed, ging ik er voor de Vierdaagse heen. Dan was het feest en lieten de meisjes hun haren los. De rest van de tijd leek de stad in winterslaap.
In Nijmegen stal ik een boek uit de V&D, maar werd bijna betrapt. In Nijmegen zat ik op een kamer van een meisje en in die kamer waaide het alsof je in een bos stond. In Nijmegen zag ik een Heel Beroemde Schijver (nee, ik noem geen namen) op straat braken. In Nijmegen ervoer ik voor het eerst de macht van de roem toen een Zeer Middelmatige Engelse Band tien groupies van 18 mee naar hun toerbus namen. Het waren, kortom, roerige tijden.
Ooit trad ik daar dus op, in Nijmegen, in datzelfde poppodium waarvan de naam me niet te binnen schiet. Vincent was mee, en ook Cor V.. Daar bestaan foto's van. Ik zal ze eens opzoeken.
Diogenes! Zo heette die tent. En die foto's zijn inmiddels verdwenen. Wel weet ik dat we voor aanvang pizza's bestelden, die Cor V. en ik, en ook Vincent (op wie de organisatie in het geheel niet had gerekend) zelf moesten betalen. En er was een mannetje dat de hele tijd vervelend zat te schreeuwen, terwijl de interviewster ons ondervroeg. Enkele van mijn vroegere medestudenten hadden de moeite genomen mij te bekijken. Dat vond ik aardig. Ik wist ze alleen zo verdomd weinig te melden.
Toen we met de trein terug naar het Grote Amsterdam gingen, dronken we wijn zo uit de fles. En daarna maakten we de nacht onveilig. Het was een merkwaardige avond.
N.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten