Ik zeg het je: als morgen de temperatuur weer begint te dalen, dan rollen er koppen. Ik was er juist zo blij om dat ik eindelijk weer in mijn zomerjas over straat kon. Het ziet er slecht uit, wat jullie.
Ik las vanmorgen Hier viel Van Gogh flauw van A.F.Th. van der Heijden uit, de uiterst vermakelijke bundeling reisnotities die de Grote Schrijver bijhield tijdens uitstapjes naar Frankrijk gedurende een jaar of dertig. In het deel dat zich eind jaren zeventig afspeelt, lezen we eindelijk eens hoe Cees Nooteboom dacht over Gerard Reves omschrijving van hem in Op Weg Naar Het Einde, het prachtboek waarin Cees N. 'een doodziek aapje' (of iets van die strekking) wordt genoemd. Alleen daarom al raad ik jullie Hier viel Van Gogh flauw aan. Maar ook omdat het boek inzicht biedt in hoe enkele grootse werken in de moderne Nederlandse letteren ontkiemden en totstandkwamen. Om het eens semi-poëtisch te zeggen. En om het forse deel dat zich in de zomer van 1998 afspeelt, het deel waarin Van der Heijden ons voortdurend vertelt wat er dagelijks valt te lezen in de Volkskrant, en dat hij 's ochtends onder geen beding het toilet mag doortrekken, omdat zijn zoontje anders wakker wordt. Nu, het is duidelijk: lezen, dat boek. Ik heb het althans zelve met plezier gedaan.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten