Zojuist stond ik in onze slaapkamer - noem het maar 'besluiteloos' - toe te kijken, terwijl mijn aanstaande vrouw verwoed op zoek was naar De Gemene Prikspin. Jullie kennen De Gemene Prikspin niet, maar Elsie wel. Elke zomer zijn er ochtenden waarop Els ontwaakt met rode bultjes. Die bultjes jeuken. Ze doen een beetje pijn. En het zijn geen muggenbeten, beweert ze. Ik heb nooit ergens last van. Al jaren niet.
Hoe dan ook: ze was lakens en dekens aan het verplaatsen, de boel aan het omwoelen, intussen dingen schreeuwend als: 'Als ik je vind, maak ik je helemaal kapot, Gemene Prikspin!' Bij tijd en wijle kan ze heel agressief zijn. (Soms is daar niet eens een Gemene Prikspin voor nodig.) Ergens in een hoekje aan het plafond trof ze een spinnetje. Maar dat bleek dood. Elsie stond al klaar met haar tennisracketvliegenmepper (hoe heet zo'n ding eigenlijk?), maar het beestje stortte zielloos ter aarde. Dat spinnetje kwam er dus heel goed van af; er kwam geen elektriciteit aan te pas. Ik vroeg: 'Weet je wel zeker dat hij bestaat, De Gemene Prikspin?' Els gaf me een nijdige blik en beet me toe: 'Zal ik je die rode bulten soms nog eens laten zien?'
Nu ja. Ze heeft vandaag een iPod Mini besteld. Niets of niemand kon haar nog tegenhouden. Zelfs de man aan de foon niet, die zei dat ze een aanbetaling van 70 euro moest doen. Toen belde Elsie gewoon een andere winkel, en die man zei dat 20 euro voldoende was.
Ze heeft overigens een groene besteld. Dat is heel belangrijk om te weten.
Ikzelve denk dat zoiets als een Gemene Prikspin helemaal niet bestaat. Maar als ik dat hier hardop uitspreek, mag ik mooi in de logeerkamer gaan slapen. (En wie weet wat daar allemaal rondkruipt.)
V.
P.S. 'Prikspin' heeft geen enkele treffer bij Google. (Heeft Els het woord gewoon zelf verzonnen?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten