Gistermiddag kon je Elsie en mij vinden in bioscoop Babylon te Den Haag. 'Maar het was nu toch eindelijk eens mooi weer?' zullen jullie zeggen. En jullie zouden gelijk hebben. Ik liep echter heel de tijd half snotterend en betraand door Den Haag (eerst om circa 263 bankstellen te bekijken, te bevoelen, te bespotten, te testen en ten slotte af te wijzen; vervolgens om ergens een Schotse zalmfilet en wat aardappelgratin te eten, en dat alles ondergedompeld in een of ander bijzonder aangenaam sausje - nu ja, het eten dus, niet ikzelve), en ik wilde even ontsnappen aan de warmte en de drukte. Bovendien draaide Sideways in Babylon en die film wilde ik nu eindelijk wel eens zien. Ik liet me in zo'n bioscoopstoel zakken, en Els zakte in de stoel naast de mijne. En daar eindigde het wel, wat het zakken in bioscoopstoelen betreft. Niemand anders kwam de zaal binnen. Niemand. Het had wel iets. En ik liet Sideways over me heen komen. En ergens gedurende die twee uur verdween mijn verkoudheid. Geheel. Volledig. Alsof ze er nooit geweest was.
Die Flickr-foto's, die staan er nog steeds, zoals jullie wel zal zijn opgevallen. Die zijn here to stay. Hoe we dat rijmen met ons prachtmotto is nog niet duidelijk, maar dat motto is zo geniaal dat we het zelfs als we deze site helemaal volmetselden met illustraties (en de tekst beperkten tot een woord of tien) zouden handhaven. Wij maken hier de regels, wij bepalen hier wat goed voor je is.
En denk je dat ik intussen al ben herkend op straat? Aangeklampt wellicht? Welnee. Maar dat kan komen doordat ik alleen nog gemaskerd over straat ga, gekleed in mijn toga.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten