Een van onze vaste lezers, Harold, mailde me met de volgende woorden: 'Nu je even zonder inspiratie zit (en ik ben er zeker van dat dat niet al te lang zal gaan duren), misschien dat je iets voor me zou willen doen...' Want zo gaan die dingen: je schrijft een tijdje niets wat ertoe doet, en Niels doet dat evenmin, en dan gaan mensen je om een gunst vragen. Nu ken ik Harold nog een beetje van vroeger, en wel in die mate dat ik hem weinig kan weigeren, dus vooruit, ik kom er later in dit stukje op terug, maar het is wel tekenend voor de algehele sfeer die deze site beheerst: een comateuze, dorre, kom-hier-maar-niet-meer-langs-sfeer. Daar moest eens iets aan gedaan worden.
Maar nee, ik zal hier niet gaan schrijven over de Nobelprijswinnares van dit jaar. Mevrouw Jelinek heeft gewoon heel het Nederlandstalige schrijversfront verslagen. Jammer voor Claus, Mulisch, Nooteboom, Haasse en al die andere helden. Hoe zit dat eigenlijk? Gaan we het nog eens meemaken, verdorie? (Ik mag van Niels geen 'verdulleme' meer schrijven. Hij ziet daar bepaalde personen bij voor zich. Het jaagt hem angst aan.)
En nee, ik zal hier niet gaan schrijven over de borsten van Britney Spears, zoals iemand bij de comments voorstelde - want mijn hemel, waar zou ik moeten beginnen?
En nee, ik zal hier niet gaan schrijven over de openbaar-vervoerstaking die Lodewijk de Waal heeft aangekondigd voor aanstaande donderdag. Want ik word daar kwaad van. En nukkig. Narrig ook. Ik zeg: ja hoor, die demonstraties en die protesten, dat mag allemaal best. Maar je krijgt mij niet aan jouw kant door me in de weg te staan. Ik ben afhankelijk van dat openbaar vervoer. Ik maak er gebruik van. Een staking van het openbaar vervoer zal dit kabinet niet van gedachten doen veranderen. Een staking van het openbaar vervoer heeft namelijk niets te maken met het beleid van het kabinet. Een staking van het openbaar vervoer zal slechts onwil opleveren van mensen die nu wellicht nog aan de kant van de demonstranten staan. Weg met De Waal, dat zeg ik ervan. Als je dwars wil liggen, kun je het krijgen ook. (En dan: het is hier toch een democratie? Er is toch gestemd op de partijen die nu in de regering zitten? Ik sta niet achter het beleid, maar zolang er een meerderheid in de Kamer voor die voorstellen van ze is, is er toch geen reden om het openbaar vervoer plat te leggen? Het is hier toch, ik herhaal het nog maar eens, een democratie? Nu vraag ik je.)
En nee, ik zal het hier niet gaan hebben over allerlei onverlaten die ik dingen als 'Rustig aan, hé' hoor zeggen als de een bijvoorbeeld de ander gedag zegt na een kort gesprek in bus of trein. Of waar dan ook. Ik vind zulks de groet van een krankzinnige. Met dat 'Rustig aan, hé' heel de tijd.
Dus nu ja, dan kan ik net zo goed Harold die gunst verlenen. Daar gaat-ie dan:
'Voel je er iets voor om je lezers er op te wijzen dat op 13 oktober (a.s. woensdag) het poëziefestival 'Onbederf'lijk Vers' in de binnenstad van Nijmegen plaatsvindt? Op diverse locaties (cafés, boekhandels, een brouwerij, een kapel) zullen 10 bekende dichters en 20 jonge talenten hun werk voordragen. Bernlef, Rutger Kopland, Menno Wigman, Joost Zwagerman, Tjitske Jansen en Peter Verhelst zullen o.a. voordragen. Op het eindfeest in Diogenes zal o.a. de Amsterdam Klezmer Band spelen en Anja de Feijter gedichten voordragen van Lucebert. Check www.onbederflijkvers.nl!!'
Zo, dat is dan vermeld. Ik tel in dat rijtje overigens alleen maar 6 bekende dichters, en 0 (nul) jonge talenten, maar dat mag de pret niet drukken. En die dubbele uitroeptekens, daar heb ik een broertje dood aan. Maar: ja hoor, trek de 13de allen naar Nijmegen toe. Je herkent Harold aan zijn uitzinnige enthousiasme en zijn uitroeptekens. En de bekende dichters herken je aan hun bekendheid. En aan het gegeven dat ze er met z'n tienen staan.
(Die 20 jonge talenten zijn dus veruit in de meerderheid, maar dat wil niet altijd iets zeggen.)
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten