Ik wens jullie graag een heel aangenaam en voorspoedig 2005, lezers. Jullie kennen mij, ik ben daar best hartelijk in. Alle fans en groupies scharen zich hier intussen in rijen voor de deur, enthousiastelingen die ze zijn. Ze willen me de hand schudden, drie zoenen geven en wie weet wat nog meer. Maar ik doe gewoon niet open. Ik schrijf hier een stukje.
Ik begon de dag door een nieuw paar schoenen aan te trekken. Ik had het eind 2003 al eens aangeschaft, en toen bedacht: over een tijdje ben ik klaar voor deze schoenen. En zij voor mij. Ik geef toe dat ik ze vervolgens een tijdlang uit het oog verloor. Maar je zou me nu eens met ze rond moeten zien stappen! Mijn nieuwe bril valt er haast bij in het niet. Toen ik zojuist even buiten was, meende ik iemand te horen fluisteren: 'Moet je zien, die man is gewoon helemaal klaar voor het nieuwe jaar. Die ziet er piekfijn uit.' (Toen ik echter even om me heen keek, zag ik helemaal niemand. Vreemd, zulke dingen.)
Hier zou ik het bij willen laten voor vandaag. Hoewel. Ach. Vooruit. Ik poneer hier twee vragen. (Inderdaad, geen stellingen. Ik weet het: er worden voortdurend stellingen geponeerd. Maar ik vind dat vragen ook heel goed geponeerd kunnen worden.)
1. Dragen jullie nu allemaal een identificatiebewijs bij je vanaf vandaag? (Subvragen zijn dan: 1a. Of deed je dat altijd al? 1b. Doe je het met plezier of juist met tegenzin? 1c. Ben je het sindsdien al kwijtgeraakt?) (En ja, ik draag nu mijn rijbewijs bij me. Waar ik ook ga. Ik ben maar een bange burger.)
2. Zien jullie er toevallig tegen op om maandag weer naar buiten te moeten en iedereen (iedereen!) een gelukkig nieuwjaar te wensen? (Ikzelve ga dat heel veel zeggen, denk ik. Je zult me eerder duizend keer 'Gelukkig nieuwjaar' horen zeggen dan dat er één keer 'De beste wensen' over m'n lippen komt. Tja, een eigenaardigheidje, zullen we maar zeggen.)
Ten slotte: doe je ding in 2005! Ik zou het zo gewild hebben.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten