Voor wie dacht dat ik nog steeds in mineur zou zijn: ga maar snel iets anders denken. Morgen ga ik immers bowlen met mijn collega's van de Grote Uitgeverij. Eerst zullen er pizza's worden gegeten. En vervolgens zullen er heel, heel rare schoenen worden aangetrokken. (Ooit droeg een vriend van mij bowlingschoenen. Ik waagde het daar een laatdunkende opmerking over te maken. 'Wacht maar,' zei hij, 'binnenkort draagt iedereen ze.' Dat is nu zo'n 5 jaar geleden. Ik heb er nooit iemand mee zien lopen.)
Voor wie zich afvroeg hoe dat eraan toe gaat, zo'n boekenfeestje als dat waarover ik gisteren schreef: er waren gisteren camera's van RTL Boulevard aanwezig, om allerlei feestelijks te registreren, en naar ik heb begrepen, was er iets van te zien in hun uitzending van vandaag. Later vanavond wordt het dan weer herhaald, dus grijp je kans. Doe je ding. Wees geen vreemde.
Voor wie zich afvroeg of Philip Roths Het complot tegen Amerika misschien een goed boek is: ik kan je vertellen dat het geniaal is. Ik zeg je dat het een werk van een genie is. Die man is inmiddels over de zeventig, maar hij blijft gewoon het ene na het andere prachtboek schrijven. Ja hoor. Hella Haasse, die nog een heel stuk ouder is, die blijft ook maar doorschrijven. En prijzen ontvangen. Grappig dat ik het erover heb, want ja hoor, vandaag ontving ze er weer een. Hopsakee, de Prijs van de Nederlandse Letteren. Niels en ik zeggen daarom: hartelijk gefeliciteerd, mevrouw Haasse!
Nu, Vince, zo kan-ie wel weer.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten