maandag 21 juni 2004

VREI SA PLECI DAR NU MA, NU MA IEI

Onlangs constateerde ik dat lang niet iedereen doorheeft dat de titel van deze site bijna om de dag verandert. Moedeloos word je van zulke ontdekkingen. Waar je het allemaal voor doet, is dan een raadsel. Maar niet getreurd: op Het Virtuele Niels & Vincent Jubileum Festijn van aanstaande donderdag zullen we elkaar allemaal in de armen sluiten. En alles zal goed komen. En we zullen lachen. En schateren. En uitzinnig dansen op alle inmiddels ingediende verzoekplaten. Jammer eigenlijk dat ik donderdag in het echte, werkelijke leven gewoon ergens op een boot zit, om samen met allerlei uitgeverijmensen te eten, te drinken en in laveloze toestand vreemden aan te klampen. Ik merk dat de sitefans het daar moeilijk mee hebben. Devoot webloglezeres Sophie bijvoorbeeld deed me een hele stapel goede ideeën aan de hand voor het Virtuele Festijn. Wellicht kunnen we daar nog eens iets mee.

Iets geheel anders: catchy liedje, niet, dat 'The Reason' van Hoobastank? Ik hoor ook wel dat dat liedje Fout met een grote F is, en ik zie ook wel dat die zanger een beetje potsierlijk staat te jammeren en te veinzen in die clip, en ja, de naam van de band is er een om op te schieten, maar intussen nestelt dat liedje zich gewoon in mijn hoofd. Het gaat er vast vanzelf weer een keer uit. We kunnen er alleen maar op hopen.

Nog zo'n liedje is 'Dragostea Din Tei' van het Oostblokjongenstrio O-Zone. Dat liedje tart alle natuurwetten, maar de clip, waarin die drie jongens vrolijk op een vliegtuigvleugel staan te huppelen, die kan ik altijd zien. Ik word daar vrolijk van. Ik moet daar hardop om lachen. Als ik die jongens 'Vrei sa pleci dar nu ma, nu ma iei, nu ma, nu ma iei, nu ma, nu ma, nu ma iei...' hoor zingen, rollen de tranen over mijn wangen. Puur genot, zo'n liedje.

Een ex-vriendinnetje mailde mij vandaag een kort bericht dat de volgende zinnen bevatte: 'Leef je nog? Ik heb al lang niets meer van je gehoord! Is het druk, daar bij jou? Mag ik een teken van leven?' Ik moet nodig iets aan mijn correspondentie doen. Vooraleerst gaan Elsie en ik de komende avonden stapels enveloppen beschrijven. Om mensen uit te nodigen voor onze trouwreceptie. De uitnodigingen zelve zijn inmiddels helemaal af, kant en klaar om verstuurd te worden.

Goed nieuws ten slotte: deze week verschijnt de tweede druk van de bundel die vorig jaar alle andere bundels overbodig maakte: De verhuizing. Voor iedereen die ooit verhuisd is of van plan is dat eens te doen. Naar de winkel, mensen, en rap een beetje.

V.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten