Jullie zijn hier getuige van iets spannends. Van een Ware Gebeurtenis. Elsie en ik wachten op dit moment in spanning op de komst van de dj. De man die de plaatjes gaat draaien op ons huwelijksfestijn. Het is een al iets oudere man, van wie Els ooit les kreeg op de basisschool. Terwijl de dj op zoek is naar onze woning (er wordt wel eens een weg afgezet in deze buurt), heb ik mooi de tijd hier een stukje te typen. Want wat vertel je zo'n man? Wat je absoluut wel wilt horen? Wat je absoluut niet wilt horen? En flap ik er niet ineens iets heel vreemds uit? Bijvoorbeeld: 'Ik vind het heel belangrijk dat u heel veel Meat Loaf, Bon Jovi, Shania Twain, Steps en Boris draait. Ja, vooral veel Boris!' Je weet nooit wat je in een opwelling gaat roepen. Ik al helemaal niet.
Misschien zegt hij wel: 'Luister eens even goed. Ik ben hier de dj. Ik ga over de muziek. Ik kom hier nu wel kennismaken met jullie, maar dat is slechts een formaliteit. En wat is dat eigenlijk allemaal voor rotzooi in die cd-kast van jullie?'
Als het gesprek die kant uit gaat, heb ik er eigenlijk niet zo'n zin in, bedenk ik nu. Nu ja, ik zei het al: jullie zijn hier getuige van iets spannends.
Wat ook nog kan: dat we heel de avond zullen dansen op OutKast, Beastie Boys, The Prodigy en dergelijke. Maar we moeten rekening houden met de oudere mensen die ons huwelijksfestijn eveneens zullen bezoeken. Zoals de dj.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten