donderdag 23 september 2004

ALTIJD MAAR WEER DAT AFSCHEID NEMEN

Ik kom zojuist bij café Zeppos vandaan, waar we afscheid namen van collega Ivo. Hij gaat andere leuke dingen doen en hij zag er erg gelukkig uit. Ik sprak er met Josje, die vorig jaar ook afscheid van ons nam. En met Minou, die een halfjaar terug ook afscheid van ons nam. En ik sprak er met collega's die nog heel lang zullen blijven. Het was een mooi afscheidsfeestje. Gelukkig blijf ik al die collega's altijd weer tegenkomen, anders zou ik er maar droef van worden.

We namen vandaag ook afscheid van de heksen. Vermoedelijk zijn ze van hun weblog gegooid door hogere machten. Dat werd tijd. Voorlopig komen ze hier nog langs om triestige comments te plaatsen. Wij laten dat toe, hoor. Hier mag heel veel.

Ten slotte namen we afscheid van André Hazes. Ik zal er niet omheen draaien: ik was geen familie, vriend of fan van André Hazes, maar dat wil verdulleme niet zeggen dat iedereen altijd zomaar moet sterven. Daarom wens ik al zijn familie, vrienden en fans veel sterkte toe. Vroeger luisterde ik - gedwongen - veel naar zijn muziek, omdat mijn moeder die graag draaide. Ik spreek hier van begin en midden jaren tachtig. Nu ja, ik ben er niet slechter van geworden, dus vooruit dan maar weer. Kortom: leve de familie, de vrienden en de fans.

Maar dat Ivo zomaar bij ons weggaat, tjonge, dat is ook niet leuk natuurlijk.

V.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten