André Hazes staat terwijl ik dit schrijf op de middenstip van de Amsterdam ArenA. Op de middenstip van de ArenA. Ik moet elke keer lachen als ik dat hoor. Ik vind het goed, hoor, zo'n concert ter ere van André Hazes. En dat ze hem er dan zelf tussen zetten. Maar op de middenstip, allemachtig! Op de middenstip leg je toch alleen dingen neer waar je een ontzettende rottrap tegenaan wilt geven? Is dit dan een toonbeeld van Hollandse rouwverwerking anno 2004? En waarom die man niet gewoon op het podium geplaatst? Had hij dat niet veel leuker gevonden?
Gisteren beloofde ik jullie dat ik hier vandaag iets vrolijkers zou schrijven. Maar toen rekende ik even buiten een plots opzettende verkoudheid. Voor je het weet, zit ik hier met een tranend oog (altijd het linker) en stapels papieren zakdoekjes. Ik kan toch niet functioneren onder die omstandigheden?
Het openbaar vervoer in Amsterdam staakte vandaag. Ik wist dat van tevoren, dus toen ik eenmaal op Amsterdam CS arriveerde met de trein, stapte ik meteen stevig vooruit, recht op mijn werk af. Ik ben zelden zo snel op de Grote Uitgeverij gearriveerd. Nu pas besefte ik hoe lang het soms duurt voor een tram vertrekt, hoe eindeloos omslachtig het allemaal is, met al die haltes, en al die omwegen, en al die enge mensen om je heen, en al die zwervers die plots instappen en je toe willen spreken.
Lopen naar je werk, dat is het helemaal. Leve de stakingen. Drie hoeraatjes voor het kabinet.
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten